«Συνεργάζονται ο σκύλος και ο κάτης;»

Είναι αλήθεια πως τις πιο μεγάλες αλήθειες τις ακούς μερικές φορές από τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους. Αυτούς που ξεφεύγουν από τον “τεχνοκρατικό”, ξύλινο λόγο, τη “μεταγλώσσα”, την οργουελική διάλεκτη του: «Λέω, λέω, χωρίς να λέω τίποτα». Ρωτήσαμε προχθές το βράδυ στο περιθώριο της εκδήλωσης για τη σύνδεση αγροτικού και τουριστικού τομέα στο Μεγάλο Αρσενάλι μια ομάδα κτηνοτρόφων από το γειτονικό Ρέθυμνο για τους λόγους που πολλά από τα τοπικά προϊόντα δεν βρίσκονται στα ξενοδοχεία και στις τουριστικές μονάδες. Εκείνοι μας είπαν ότι οι εισαγωγές από το εξωτερικό φτηνών και ποιοτικά κατώτερων προϊόντων είναι αθρόα και δεν μπορούν να την ανταγωνιστούν.
«Μα οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι εδώ μας μίλησαν για έλλειψη συνεργασίας» σχολιάσαμε.
«Πώς θα συνεργαστεί ο σκύλος με τον κάτη;» ήταν το σχόλιο Ρεθυμνιώτη κτηνοτρόφου και συνέχισε. «Πέρυσι μαζευτήκαμε οι κτηνοτρόφοι με τους ξενοδόχους. Μας είπαν τι προδιαγραφές θέλουν για τα κρέατα που τους πουλάμε, πώς να είναι κομμένα, πώς να είναι συσκευασμένα, πώς αποθηκευμένα. Καθήσαμε και τα κάναμε όλα! Μα όλα! Ξέρεις ότι από τα 200 αρνιά που σφάξαμε περισσότερα από τα μισά είναι ακόμα στα ψυγεία μας; Δεν τα αγόρασαν, αυτοί που έλεγαν πως ήθελαν να στηρίξουν την τοπική παραγωγή. Για αυτό σου λέω ο σκύλος με το κάτη συνεργάζονται;».
Ασχολίαστο;