Σήμα κινδύνου για το εργασιακό άγχος

Ολοένα και μεγαλύτερες κοινωνικές διαστάσεις λαμβάνει το πρόβλημα του εργασιακού άγχους, αλλά και της επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout) λόγω της επιδείνωσης των συνθηκών εργασίας και της ανασφάλειας που βιώνουν οι εργαζόμενοι στις μέρες μας. Τον κώδωνα του κινδύνου για το συγκεκριμένο πρόβλημα κρούουν ειδικοί επιστήμονες, οι οποίοι υπογραμμίζουν ότι το πρόβλημα θα πρέπει να αντιμετωπίζεται όσο το δυνατόν πιο έγκαιρα.
Το θέμα του εργασιακού άγχους βρέθηκε στο επίκεντρο του σεμιναρίου που διοργάνωσε  χθες για τα μέλη του το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Χανίων.
Η ψυχολόγος κα Κέλλυ Ψυλλάκη τόνισε σχετικά ότι «λόγω των ανατροπών που έχουν σημειωθεί στις εργασιακές  συνθήκες τα τελευταία χρόνια και της μείωσης του προσωπικού στην οποία έχουν προχωρήσει πολλές επιχειρήσεις οι εργαζόμενοι που έχουν μείνει, έχουν αναλάβει περισσότερα καθήκοντα και είναι αναγκασμένοι σε λιγότερο χρόνο να εκπληρώσουν περισσότερες υποχρεώσεις».
«Γενικότερα θα λέγαμε ότι υπάρχει ανασφάλεια, αφού πολλοί είναι υπό την απειλή της απόλυσης ή μένουν απλήρωτοι. Ολα αυτά φέρνουν το θέμα του εργασιακού άγχους στο προσκήνιο», τόνισε η κα Ψυλλάκη και διευκρίνισε ότι τα συμπτώματα του εργασιακού άγχους μπορεί να αφορούν τόσο το σώμα, όσο και τις γνωστικές λειτουργίες ή τη συμπεριφορά ενός ατόμου. Στα συμπτώματα μπορεί να είναι οι συχνές ταχυπαλμίες, το αίσθημα λιποθυμίας ή τα μουδιάσματα στα χέρια. Σ’ ό,τι αφορά τις γνωστικές λειτουργίες μπορεί να έχουμε έλλειψη συγκέντρωσης, να ξεχνάμε κ.λπ. Ολα αυτά μας ωθούν σε διαφορετικές συνήθειες. Να μην έχουμε καλό – ποιοτικό ύπνο, να αλλάζουν οι διατροφικές μας συνήθειες και ενδεχομένως και οι κοινωνικές μας συνήθειες. Ολα αυτά υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής μας».
Σε ό,τι αφορά το πότε θα πρέπει κάποιος να ζητήσει βοήθεια από κάποιον ειδικό η κα Ψυλλάκη υπογράμμισε ότι το κριτήριο είναι ο βαθμός που επηρεάζεται η ποιότητα ζωής ενός ατόμου: «Οταν βλέπει ότι όλα αυτά χαλάνε την ποιότητα ζωής του. Οταν διαπιστώσει ότι απομονώνεται από τις κοινωνικές του δραστηριότητες ή όταν βλέπει ότι τα προβλήματα της δουλειάς τα φέρνει σπίτι με την έννοια, ότι δεν μπορεί να χαλαρώσει ούτε εκεί», σημείωσε και συμπλήρωσε ότι ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται το φαινόμενο της “επαγγελματικής εξουθένωσης” (burnout) που ένα άτομο δεν έχει καμία όρεξη πλέον να πάει στη δουλειά του ή τα θεωρεί όλα μάταια και ότι όσο και να προσπαθήσει δεν παίζει κανένα ρόλο. Ολα αυτά έχουν ως συνέπεια το άτομο να χάνει την ταυτότητά του η οποία όπως ξέρουμε είναι συνυφασμένη με το επάγγελμά μας».
Οπως διευκρίνισε η κα Ψυλλάκη για το πρόβλημα του εργασιακού άγχους υπάρχουν λύσεις, ενώ σε κάθε περίπτωση κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να προσέξει το πρόγραμμα του ύπνου του, να έχει σωστές – υγιεινές διατροφικές συνήθειες και να διατηρεί ζωντανές τις κοινωνικές του σχέσεις.
«Το κοινωνικό κομμάτι όπως και οι φίλοι, η οικογένεια και η στήριξη των δικών μας είναι πολύ σημαντικά ζητήματα. Κυρίως όμως είναι σημαντικό να βρίσκουμε χρόνο για τον εαυτό μας, να ξεκουραζόμαστε και να ασχολούμαστε με τα χόμπι μας», ανέφερε η κα Ψυλλάκη.