Ότι η Κρήτη είναι σεισμογενής περιοχή είναι γνωστό. Είναι συχνές οι σεισμικές δονήσεις. Ευτυχώς, οι περισσότερες σε θαλάσσιες περιοχές όπου και εκτονώνονται.
Σεισμοί στη στεριά σπανίζουν και φυσικά εκπλήσσουν με τις καταστροφές, τα θύματα που προκαλούν αλλά και τη μετασεισμική διάρκειά τους. Όπως συμβαίνει με τους πρόσφατους σεισμούς – μετασεισμούς στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου που δυστυχώς μέχρι σήμερα συνεχίζονται!
Το θέμα είναι ότι εφεξής πρέπει να μάθουμε -κυβερνώντες και πολίτες- να ζούμε με πανδημίες, κλιματικές αλλαγές, λιμούς, λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς!
Όμως, εμείς βρισκόμαστε πάντα στο στάδιο του «δε βαριέσαι, εδώ δεν γίνονται αυτά!».
Κι όμως… Κατά την άποψή μας, θα έπρεπε Δήμοι και Περιφέρειες, να ενδιαφερθούν άμεσα, ώστε να εντοπιστούν πρώτα τα δημόσια κτήρια που πρέπει να επισκευαστούν ή να γκρεμιστούν, κι έπειτα τα ιδιωτικά (κυρίως πολυκατοικίες) στα οποία να γίνει επείγουσα σύσταση για επέμβαση, διότι είναι σύνηθες το φαινόμενο της φιλονικείας στις πολυκατοικίες, συνεπώς και της απραξίας.
Σε μια σοβαρή πολιτεία η οποία προνοεί εκ των προτέρων για την ασφάλεια των πολιτών της, δεν νοείται να υπάρχουν ετοιμόρροπα μπαλκόνια ή επικίνδυνες πιλοτές και να μην ενδιαφέρεται κανείς γι αυτά.
Όσο κι αν υπάρχει το άλλοθι ότι «αυτά αφορούν ατομικές ή συλλογικές ιδιοκτησίες», ένας δημόσιος έλεγχός τους, νομίζουμε δεν θα έβλαπτε!
