Σκεφθείτε δύο διαφορετικές όψεις ενός νομίσματος. Από την μια οι δυο αστυνομικοί της Δίωξης ναρκωτικών με τα πλαστά στοιχεία “Σταύρος Τριαντής” και “Κυριάκος Στρατιάς” που παρίσταναν τα μέλη διεθνούς κυκλώματος ναρκωτικών και από την άλλη ο Αστυνομικός που χτυπά ένα ανήλικο παιδί στο Μενίδι.
Τρεις διαφορετικοί άνθρωποι που αντιλαμβάνονται εντελώς διαφορετικά την αποστολή τους και το καθήκον.
Πώς τελικά να παρουσιάσεις το “όργανο της τάξης” στην ελληνική μυθολογία;
Σίγουρα όλοι αισθανόμαστε αφόρητα σε αυτή τη μικρή χώρα όταν επαγγελματίες αστυνομικοί χαστουκίζουν ένα παιδί και όλοι αισθανόμαστε υπέροχα ασφαλείς για τους “Τριάντηδες” και τους “Στρατιάδες”.
Οι αστυνομικοί είναι ένστολοι πολίτες σε έναν ειδικό ρόλο. Αυτός ο ρόλος τους καθορίζεται από το Σύνταγμα και τους Νόμους.
Οι επαγγελματίες το αψίκορον του χαρακτήρα τους το αφήνουν σπίτι τους. Οι επαγγελματίες είναι ριψοκίνδυνοι όπως οι “Τριάντηδες” από αφοσίωση.
Πρέπει η Αστυνομία να προστατεύεται μόνη της. Και τότε θα είμαστε όλοι δίπλα της.