Ρωσοουκρανικό µέτωπο

Οι Ευρωπαίοι στο Ουκρανικό υποφέρουν από διχόνοιες. Έχουν γνωστοποιήσει στον Τραµπ ότι ο εξαναγκασµός της Ουκρανίας να δεχθεί την παραχώρηση στους εισβολείς των τµηµάτων, όπου οι «σπάνιες γαίες», που κατάλαβαν στο Ανατολικό τµήµα θα προκαλούσε την κατάρρευσή της, όπως η άλλοτε Τσεχοσλοβακία το 1938. Γνωρίζουν, επίσης, ότι η τριµερής συνάντηση Κορυφής ΗΠΑ – Ρωσίας – Ουκρανίας για µια εκεχειρία δεν θα εµπόδιζε σε τίποτα τον Ρώσο πρόεδρο, να παραβίαζε τη συµφωνία.
Οι Ευρωπαίοι δεν είναι αιθεροβάµονες. ∆εν τρέφουν ψευδαισθήσεις, ότι η Ουκρανία θα µπορέσει να αντεπεξέλθει µπροστά σε µια πυρηνική δύναµη, όπως είναι η Ρωσία. Για να προστατευθεί χρειάζεται να εξοπλιστεί µε τα αναγκαία όπλα και υπηρεσίες που µόνον η Ευρώπη µπορεί να την εφοδιάσει.
Οι σηµερινοί ηγέτες της Ευρώπης είναι απελπισµένοι και προσπαθούν, αναποτελεσµατικά, ν’ αποκτήσουν την εύνοια του Πλανητάρχη. Χωρίς την οικονοµική και στρατιωτική συνεισφορά των HΠΑ, δεν µπορούν να είναι βέβαιοι για τα µελλούµενα, φοβούµενοι τα χειρότερα για την Ουκρανία. Άγγλοι, Γάλλοι, Γερµανοί κ.ά. βλέπουν ότι ο Τραµπ θα µπορούσε να κάνει µια συµφωνία – διαπραγµάτευση µε τον Πούτιν για την Ουκρανία και να την ανακοινώσουν στον Ζελένσκι χωρίς καµία προειδοποίηση.
Οι Ευρωπαίοι το σκέπτονται να στείλουν στρατό, να διασφαλίσουν τη συµφωνία, που θα ‘χει επιτευχθεί, φυσικά, µε τις πλάτες των ΗΠΑ. Και ο Πούτιν δεν είναι κουτός, να µην καταλάβει ότι µε στρατιωτική παρουσία θα καταρρίψουν το ιδεολογικό αφήγηµα της επεµβάσεώς του στην Ουκρανία. Επίσης δεν θέλει να χαλάσει τις πρώτες καλές εντυπώσεις µε τον Τραµπ στην Αλάσκα και θα προσπαθήσει να φορτώσει τις ευθύνες τυχόν αδιεξόδου στον Ζελένσκι.
Εν τω µεταξύ θα ήταν εκ των προτέρων αρνητικό η πραγµατοποίηση της πρότασης Μακρόν να αποσταλεί στο Κίεβο τουρκικός στρατός ως ειρηνευτική δύναµη. Είναι µια από τις χώρες που καθόλο το διάστηµα του ρωσοουκρανικού πολέµου φρόντισε να έχει ανοιχτές πόρτες και µε τους δύο αντιµαχόµενους και η πρόταση Μακρόν να είναι προανάκρουσµα συµµετοχής της Άγκυρας στην αρχιτεκτονική ασφάλεια της Ευρώπης.
Επιφανής διεθνολόγος Έλληνας και πολιτικός τάσσεται, εφόσον συµφωνηθεί διεθνής ειρηνευτική δύναµη στην Ουκρανία, η Ελλάδα να µην απουσιάζει µε µονάδες εκπαίδευσης και υγειονοµικού χαρακτήρα, ακόµα και µε στρατιωτικές µονάδες, λαµβανοµένου υπ’ όψιν ότι στο Ντονέτσκ βρίσκεται η µεγαλύτερη ελληνική παρουσία, στη Μαριούπολη και σε δεκάδες ελληνικά χωριά, άρα η ελληνική παρουσία ως ειρηνευτική δύναµη θεωρείται αναγκαία και επιβεβληµένη!