Συνεχίζεται και φέτος το ανασκαφικό έργο στο μεγαλειώδες μινωικό κτήριο στη Ζώμινθο, και όλα είναι έτοιμα, ώστε να ξεκινήσει η υλοποίηση του έργου “Ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Ζωμίνθου δήμου Ανωγείων Π.Ε. Ρεθύμνου” που χρηματοδοτείται από τον ‘Αξονα Προτεραιότητας «Βιώσιμη Ανάπτυξη με αναβάθμιση του περιβάλλοντος και αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην Κρήτη».
Oπως περιγράφει ο δήμαρχος Ανωγείων, Σωκράτης Κεφαλογιάννης, «ένα επιβλητικό κτήριο δεσπόζει στον ορεινό Μυλοπόταμο, στην Ζώμινθο. Για τους προσκυνητές του Ιδαίου ‘Ανδρου, που ανεβαίνουν ακόμα και πεζοί στον Ψηλορείτη προκειμένου να προσκυνήσουν ευλαβικά τον τόπο της γέννησης του κρηταγενή Δία, το κτήριο που αποκαλύπτεται τα τελευταία χρόνια αποτελεί μια έκπληξη. Το δαιδαλώδες συγκρότημα της Ζωμίνθου, πολυώροφο, κοσμείται με τοιχογραφίες εξαιρετικής ποιότητας με γαλάζιο, κόκκινο, πορτοκαλί χρώμα, που διατηρούνται θαυμάσια, κάποιες από τις οποίες έχουν δυτικά μοτίβα ή πουλιά. Ήταν τόπος κατοικίας των γόνων της δυναστείας της Κνωσού».
Παρά τις αντιξοότητες που επικρατούν παγκοσμίως, η αρχαιολόγος δρ. Έφη Σαπουνά-Σακελλαράκη, συνεχίζει την ανασκαφή της Αρχαιολογικής Εταιρείας στη Ζώμινθο, σε υψόμετρο 1.200 μέτρων, 7 χλμ. δυτικά των Ανωγείων. Τηρώντας τα πολύ αυστηρά μέτρα που ορίζουν οι διαδικασίες λόγω της πανδημίας, με ολόκληρη ομάδα που αποτελείται από τον αρχαιολόγο Δημήτρη Κοκκινάκο, ειδικούς επιστήμονες, συντηρητές και εργάτες, καθημερινά και μέχρι τα τέλη Αυγούστου θα ανασκάπτει το μεγαλειώδες μινωικό κτήριο της Ζωμίνθου. Ήδη στον χώρο πραγματοποίησε επίσκεψη η επιστημονική ομάδα του υπουργείου Πολιτισμού, που έχει αναλάβει την σύνταξη του φακέλου, ώστε να ενταχθεί η Ζώμινθος μαζί με άλλα μινωικά ανάκτορα στον αντίστοιχο κατάλογο της UNESCO.
Το έργο “Ανάδειξη αρχαιολογικού χώρου Ζωμίνθου δήμου Ανωγείων Π.Ε. Ρεθύμνου” είναι συνολικού προϋπολογισμού έργου 400.120.
Η Ζώμινθος
Ζώμινθος (Ζόμινθος ή Ζόμιθος), είναι οροπέδιο στους πρόποδες του Ψηλορείτη (Ιδαίον Όρος) της Κρήτης. Βρίσκεται δυτικά του χωριού Ανώγεια, στη διαδρομή από την Κνωσσό προς το Ιδαίον ‘Αντρον, την ιερή σπηλιά, κοντά στην κορυφή της Νίδας. Το σημείο όπου χτίστηκε είναι στρατηγικό και βρίσκεται στη μέση της απόστασης μεταξύ του ανακτόρου της Κνωσού και του Ιδαίου ‘Αντρου. Ήταν ένα σημαντικό οικονομικό, θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο. Η πρόσβαση προς τη βόρεια είσοδο του ανακτόρου γινόταν με ράμπα, ήδη από τα παλαιοανακτορικά χρόνια (περί το 1.900 π.Χ.), που κατέληγε σε ισχυρό αναλημματικό τοίχο. Στην περίοδο των νέων ανακτόρων (1.700-1.600 π.Χ.) η ράμπα επιστρώθηκε δύο φορές με πλάκες. Το διώροφο, ίσως τριώροφο κεντρικό κτήριο χρησιμοποιείτο τουλάχιστον από το 2.000 π.Χ.. Σε παλαιότερες ανασκαφικές περιόδους, είχε διαπιστωθεί ότι από το 1.700 π.Χ. ξεκίνησε η επέκτασή του ολόγυρα. Φέτος βρέθηκαν προκτίσματα, τα οποία έγιναν μετά την τελευταία καταστροφή.
