Οπως ήδη θα έχετε διαβάσει ο κ. Τσίπρας ετοιμάζεται να φορέσει γραβάτα για πρώτη φορά, αν τα πράγματα για το ελληνικό χρέος πάνε καλά.
Βαθμηδόν η ελληνική κυβέρνηση εντάσσεται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης των πραγμάτων. Αυτή η προσαρμογή ήταν βίαιη, είχε πολλές αποχωρήσεις, έναν αμείλικτο ενδοαριστερό συναισθηματικό πόλεμο.
Η Αριστερά, εξάλλου, εκ φύσεως έχει έντονα συναισθηματικά στοιχεία, αλλά (μην σας φαίνεται περίεργο) ένα επαγγελματικό πλαίσιο διαχείρισης των πραγμάτων. Τώρα, ας πούμε, ο κ. Τσίπρας κάνει διαχείριση… Διαχειρίζεται και τον κυβερνητισμό της χώρας και την τύχη της Αριστεράς σαν πολιτικό υποκείμενο. Τώρα θα δει πόσα απίδια βάζει ο σάκος. Καλοδεχούμενη, λοιπόν, η γραβάτα, αν ταιριάξει με μία λελογισμένη διοικητική επάρκεια. Αν δεν ταιριάξει, θα τους μείνει μόνο ο κόμπος στον λαιμό.
Η πολιτική, το ξέρετε, είναι και συμβολισμοί. Συμβολισμοί που όταν λειανθούν, ανατροφοδοτούν μία πολιτική επάρκεια.
Ο κ. ΤσίπΡας υπέφερε παλαιότερα από έναν… ζήλο, ο οποίος στη διοίκηση είναι κακός σύμβουλος. Πιο καλός είναι ο εθνικός υπολογισμός και η ψυχρότητα. Δυστυχώς αυτή είναι η πολιτική.
