Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Πρόοδος, ανισότητες, τεχνολογία και ιδεολογία

Αγνοείστε τα σενάρια της καταστροφής. Μην παρασύρεστε από τις διαβρωτικές διακηρύξεις, που προμηνύουν το τέλος του δυτικού πολιτισμού, με αποτέλεσμα να υπαγορεύεται μία αμφίθυμη μοιρολατρία και η αόριστη και ολοένα πιο φασματική αίσθηση ότι η φιλελεύθερη αφήγηση βρίσκεται στη λάθος πλευρά της ιστορίας.
Η ανθρωπότητα έχει κάνει εντυπωσιακή πρόοδο τους τελευταίους αιώνες. Οι άνθρωποι είναι υγιέστεροι, πλουσιότεροι και ζουν καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της ιστορίας. Έχει βελτιωθεί ριζικά η υγεία, η ευημερία, η ειρήνη, η ασφάλεια, η μόρφωση, το προσδόκιμο της ζωής έχει αυξηθεί παντού, ο αναλφαβητισμός εξαλείφεται, η ακραία φτώχεια και η πείνα έχουν μειωθεί σημαντικά, η παιδική θνησιμότητα, οι μολυσματικές ασθένειες και οι επιδημίες έχουν σχεδόν εκμηδενισθεί, η γνώση, η τεχνολογία, η δημοκρατία, η ισότητα ακολουθούν ανοδική πορεία.
Αυτή είναι η φωτογενής πλευρά του κόσμου και η ποικιλόμορφη αποθέωση της πρόσφατης αισιοδοξίας, που με ιδιαίτερη ένταση αναδεικνύουν μέσα από το περιεχόμενο των βιβλίων τους ορισμένοι επιστήμονες, όπως ο Στίβεν Πίνκερ, καθηγητής ψυχολογίας στο Χάρβαρντ (Διαφωτισμός τώρα), ο νομπελίστας Άνγκους Ντίτον (Η μεγάλη απόδραση  ͘ υγεία, πλούτος και οι ρίζες της ανισότητας), ο ιστορικός Γιουβάλ Χαράρι (21 μαθήματα για τον 21ο αιώνα) και μερικοί ακόμα. Δικαιολογούν την αισιοδοξία τους προβάλλοντας ορθολογικά επιχειρήματα, βασισμένα σε στοιχεία και μας καλούν να επικεντρωθούμε στη μεγάλη εικόνα της χωρίς όριο ανθρώπινης άνθησης, με την προσήλωση στα ιδεώδη του Διαφωτισμού, με έμφαση στην επιστήμη, τη γνώση, την ελευθερία, την ισότητα, τον ουμανισμό και την ηθική διάσταση της προόδου.
Προβάλλουν κρίσιμα ερωτήματα, που πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας και που έχουν σχέση με περίπλοκα ζητήματα  ͘ πολιτικά, τεχνολογικά, κοινωνικά και υπαρξιακά προκειμένου να επιβιώσουμε σ’ ένα κόσμο γεμάτο θόρυβο και αβεβαιότητα, που κατακλύζεται από ασύνδετες πληροφορίες και πολύ διαφορετικό από αυτόν που ζούμε σήμερα. Ερωτήματα όπως: έχουν ακόμα σημασία τα έθνη και οι θρησκείες; Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε κάποια ελευθερία επιλογής όταν μας παρακολουθούν τα Μεγάλα Δεδομένα; Τί μορφή θα έχει το αυριανό εργατικό δυναμικό, μετά τις δίδυμες επαναστάσεις της τεχνολογίας της πληροφορίας και της βιοτεχνολογίας; Πλησιάζει ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος; Ποιος πολιτισμός κυριαρχεί στον κόσμο, η Δύση, η Κίνα, το Ισλάμ; Μπορεί ο εθνικισμός να λύσει το πρόβλημα της ανισότητας; Τί πρέπει να γίνει με την τρομοκρατία; Και το καίριο ερώτημα: γιατί ο φιλελευθερισμός, παρά το αναμορφωμένο φιλελεύθερο πακέτο δημοκρατίας χάνει την αξιοπιστία του, ιδίως στο κομμάτι της παγκοσμιοποίησης – η οποία ασκεί πρωτόγνωρες πιέσεις στην προσωπική μας συμπεριφορά και ηθική – ακριβώς τη στιγμή που η συγχώνευση της τεχνολογίας της πληροφορίας με την βιοτεχνολογία, θέτουν τις μεγαλύτερες προκλήσεις, που έχει αντιμετωπίσει ποτέ η ανθρωπότητα; Τί θα μπορούσαμε να απαντήσουμε σ’ αυτό το τελευταίο; Δύσκολο να το αμφισβητήσει κανείς.
Το διανοητικό ταξίδι στις απαρχές της βιομηχανικής εποχής και της διαμόρφωσης της φιλελεύθερης αφήγησης – για την οποία όταν έγινε παγκόσμια επωδός στις αρχές του 1990 στοχαστές και πολιτικοί χαιρέτιζαν «το τέλος της ιστορίας» – συμπυκνώνει την ιστορία της ανθρώπινης προόδου και της κατά τους ιστορικούς «μεγάλης απόκλισης», που δημιούργησε σε μεγάλο βαθμό τη σημερινή παγκόσμια ανισότητα. Η φιλελεύθερη αφήγηση, που στηριζόταν παραδοσιακά στην οικονομική ανάπτυξη, μία ασταμάτητη πορεία προόδου, ειρήνης και ασφάλειας, είχε απομείνει η μοναδική από τις τρεις μείζονες αφηγήσεις του 20ου αιώνα μετά την ιδεολογική χρεοκοπία των δύο άλλων  ͘  της φασιστικής και της κομμουνιστικής.
Η βιομηχανική επανάσταση ήταν η απαρχή της οικονομικής ανάπτυξης, χάρη στην οποία εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι απέδρασαν από την παραλυτική φτώχεια, τις στερήσεις, την κακή υγεία, τον θάνατο, οδηγώντας σε αβυσσαλέα χάσματα νέων διευρυνόμενων εισοδηματικών ανισοτήτων ανάμεσα στους ανθρώπους, εφόσον η τύχη ευνοεί κάποιους, αλλά όχι άλλους. Άλλωστε η ιστορία της προόδου είναι επίσης η ιστορία της ανισότητας  ͘  εφόσον η ευημερία κατανέμεται άνισα, δείχνοντας έτσι την αλληλεπίδραση ανάμεσα στην πρόοδο με την ανισότητα και ένα κόσμο με θεμελιώδεις διαφορές στα επίπεδα διαβίωσης, στις ευκαιρίες ζωής και στην ευημερία. Οι ανισότητες όμως με την μεγαλύτερη σημασία είναι αυτές που αφορούν την υγεία – που αντανακλούν ανισότητες στον πλούτο – και είναι μία τυπολογία των μεγάλων αδικιών στον σημερινό κόσμο.
Ωστόσο το δημοκρατικό σύστημα, με την αρχετυπική φιλελεύθερη κοσμοαντίληψη, αναγνωρίζει τις αδυναμίες του, τις ανεπάρκειες του, την αίσθηση της στασιμότητας και της αργής κατάπτωσης και ότι εντέλει δεν είναι όλα καλά στον κόσμο  ͘  παρότι έμαθε από τον κομμουνισμό να ενδιαφέρεται εκτός από την ελευθερία και για την ισότητα και παρότι εσχάτως το διατρέχουν συχνές αναλαμπές συμπόνοιας. Παραταύτα από το ξέσπασμα της παγκόσμιας κρίσης, οι άνθρωποι, ολοένα και περισσότερο, άρχισαν να βλέπουν πια το φιλελεύθερο όνειρο ως ανεπιθύμητο και ανέφικτο, να ανακαλύπτουν τις εθνικές τους ιστορίες και  μύθους  και  να  γίνεται  ολοένα  πιο  ελκυστικός  ένας  νεο-αντιδραστικός εθνικολαϊκισμός. Οι φιλελεύθερες ελίτ καταλαβαίνουν ότι η ιστορία βγήκε από την προκαθορισμένη της πορεία και είναι αποπροσανατολισμένες και σε κατάσταση σοκ.
Η αίσθηση του αποπροσανατολισμού επιταχύνεται με όρους Αποκάλυψης από τις διαρκείς επαναστάσεις της τεχνολογίας της πληροφορίας και της βιοτεχνολογίας. Η συγχώνευση των δύο αυτών τεχνολογιών μπορεί σύντομα να ανατρέψει τα δεδομένα στην αγορά εργασίας, υπονομεύοντας τόσο την ελευθερία όσο και την ισότητα. Οι αλγόριθμοι των Μεγάλων Δεδομένων δημιουργούν ψηφιακές δικτατορίες, αλλά και κάτι τρομακτικό ͘ την ασημαντότητα δισεκατομμυρίων ανθρώπων στην αγορά εργασίας.
Το φιλελεύθερο πολιτικό σύστημα, που ήταν η ιστορία των συνηθισμένων ανθρώπων, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να διατηρήσει τη συνάφειά του σε ένα κόσμο δικτυωμένων αλγόριθμων, όπως επίσης και αν θα αντέξει τα επόμενα σοκ, που θα προοιωνίζονται την τελεσίδικη καθίζηση, όπως η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και η επανάσταση της τεχνολογίας Μπλοκτσέιν. Επιπλέον είναι σχεδόν αδιανόητο να μπορεί να προβλέψει κανείς, ποιες θα είναι οι συνέπειες από τις διαρκείς τεχνολογικές επαναστάσεις για την προσωπική μας ψυχολογία, το νοητικό μας σύστημα ή για τα κοινωνικά μας συστήματα.
Όπως είναι εμφανές, αυτός είναι ένας από τους λόγους, που οι άνθρωποι στην φιλελεύθερη Δύση χάνουν την πίστη τους στο φιλελεύθερο σύστημα και τις δημοκρατικές του διαδικασίες. Οι απλοί άνθρωποι μπορεί να μην αντιλαμβάνονται την τεχνητή νοημοσύνη ούτε την βιοτεχνολογία, αλλά διαισθάνονται ότι το μέλλον τους αντιπαρέρχεται. Υποψιάζονται ότι καμμία από τις αλλόκοτες αυτές λέξεις δεν αναφέρεται σε αυτούς. Καταλαβαίνουν ότι ένα κομμάτι της ζωής τους έχει μόλις ολοκληρωθεί και ήταν πιθανότατα το πιο ανθρώπινο. Διότι ίσως στον 21ο αιώνα οι εξεγέρσεις των μαζών να μη γίνονται ενάντια στην οικονομική ελίτ, που εκμεταλλεύεται τον λαό, αλλά στην οικονομική ελίτ, που πια δεν θα τον έχει ανάγκη, εφόσον θα έχει χάσει την οικονομική του αξία. Η μάχη αυτή είναι μάλλον χαμένη  ͘ διότι είναι πολύ πιο δύσκολο να αγωνιστείς ενάντια στην ασημαντότητα, παρά ενάντια στην εκμετάλλευση, όπως αναφέρει με απόλυτη θλίψη ο Γιουβάλ Χαράρι.
Οι φιλελεύθερες ελίτ παρακολουθούν με φρίκη τις εξελίξεις αυτές. Ωστόσο ο φιλελευθερισμός δεν έχει εύκολες απαντήσεις για τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ͘ οικολογική επιδείνωση και τεχνολογική απορρύθμιση. Ο φιλελευθερισμός, όπως είναι γνωστό, συνοδευόταν ανέκαθεν από μία αρνητική υποδήλωση στο πρώτο και από φαντασιώσεις κυριαρχίας στο δεύτερο. Κατά συνέπεια και παρότι δεν ήρθε η Αποκάλυψη, με μία ορισμένη διανοητική ευελιξία του φιλελεύθερου πνεύματος, το «τέλος της ιστορίας» αναβάλλεται.
Εφόσον όμως, η αναγκαιότητα είναι μητέρα των επινοήσεων, θα πρέπει ενδεχομένως οι επερχόμενες επαναστάσεις στην βιοτεχνολογία και την τεχνολογία της πληροφορίας να χρειαστούν  νέα οράματα, που θα πηγαίνουν ακόμη και πέρα από τις βασικές νεωτερικές αξίες της ελευθερίας και της ισότητας. Ένα νέο Διαφωτισμό, με την προσαρμογή της φιλελεύθερης αφήγησης και της προόδου στις οικουμενικές αξίες. Η ιστορία της προόδου, με θεμέλιο τη λογική και τη γνώση, είναι «ηρωική και λαμπρή», γράφει με πάθος ο Στίβεν Πίνκερ.
Σε μία ανθρωπότητα όμως, που προδήλως ολοένα και περισσότερο βρίσκεται σε μία αποπνικτική ριζοσπαστική απελπισία μεταξύ απόσυρσης και έκρηξης, δε διαφαίνεται η προοπτική κάποιας συναίνεσης σχετικά με τα διλήμματα αυτά. Και ενώ βρισκόμαστε στο πολιτικό απόγειο του κενού, εφόσον οι άνθρωποι έχουν πάψει να πιστεύουν στις παλιές αφηγήσεις, αλλά δεν έχουν ακόμη επιλέξει μία νέα, αυτό που προκύπτει σαν αναπόδραστο είναι ότι εάν η οποιαδήποτε νέα πίστη θέλει να διαμορφωθεί το παρόν με όρους του μέλλοντος, θα πρέπει όχι απλά να κατανοήσει την τεχνητή νοημοσύνη, τα Μεγάλα Δεδομένα και τη γενετική μηχανική, αλλά πρέπει επίσης να τα εντάξει σε μία νέα αφήγηση, που να δίνει χώρο στη συζήτηση για την τεχνολογία και την ιδεολογία. Η συζήτηση αυτή μπορεί να φαίνεται ανιαρή και χωρίς αισθητική γοητεία, εφόσον εξακολουθούμε να μη καταλαβαίνουμε τις προκλήσεις και το δυνητικό αντίκτυπο που θα μπορούσαν να έχουν οι τεχνολογικές επαναστάσεις στις ζωές μας, εντούτοις η διορατική προσέγγιση της πραγματικής προοπτικής της μαζικής ανεργίας ή της προσωπικής ανεργίας, δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο. Αυτή η κοινοτοπία είναι πιο δυσοίωνη από ποτέ άλλοτε.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

7 Comments

  1. Θα το επαναλάβουμε πάλι, ότι τα άρθρα – δοκίμια της κ. Αικατερίνης Μπέζα – Τσουρουπάκη -διακεκριμένης Συμ/φου Χανίων, ξεπερνούν τη σύγχρονη επικαιρότητα κι ανοίγουν νέο οδοιπορικό μπροστά μας, γεμάτα οράματα και την ανάγκη να επικεντρωθούμε στη μεγάλη εικόνα της ανθρώπινης άνθησης, την προσήλωσή μας στα ιδεώδη του Διαφωτισμού, με ζήλο και έμφαση στην επιστήμη, την αληθινή γνώση, την ελευθερία, την ισότητα, τον ουμανισμό και την ηθική διάσταση της προόδου. Η υ π α ρ κ τ ι κ ή αλλαγή ή μεταμόρφωση εμάς των ανθρώπων, όπου γης, θεωρείται αναγκαία για την ελεύθερη επιλογή μας εκείνης της Α Φ Η Γ Η Σ Η Σ [ιδανικά, ιδεολογία, τρόπος ζωής, κοινωνισμός, οικουμενικές αξίες κ.λ.π] που οδηγεί -ακόμη και με τα προβλήματα των αντιθέσεων κι ανισοτήτων- στη θεμιτή κοινωνία – οικονομία. Η σπουδαία Χανιώτισσα αρθρογράφος, με μία απίστευτη σύνθεση των τριών Κοινωνικών Επιστημών, βασίζεται τελικώς στους γνωστούς μας -πολύ μεγάλους επιστήμονες- Στίβεν Πίνκερ τον καθηγητή Ψυχολογίας, τον νομπελίστα Άνγκους Ντίτον και τον ιστορικό Γιουβάλ Χαράρι, οι οποίοι δικαιολογούν την αισιοδοξία τους προβάλλοντας ορθολογικά επιχειρήματα που, σίγουρα, βασίζονται σε πραγματικά κι αδιαμφισβήτητα στοιχεία. Ευχαριστούμε και συγχαίρουμε θερμά την αξιόλογο αρθρογράφο με την παράκληση να γράφει πιο συχνά. Με εξαιρετική εκτίμηση και φιλική αγάπη Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος ΧΑΝΙΑ.

  2. Η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας ως μαύρο σύννεφο που έρχεται να πνίξει την ανθρωπότητα, πάντως έχουμε ήδη διανύσει αρκετό δρόμο σε αυτή την εξέλιξη και κανείς δεν πνίγηκε. Ο άνθρωπος είναι ο κυρίαρχος των εξελίξεων και θα λύσει τα παράπλευρα προβλήματα μιας εξέλιξης που αν δεν ήταν κυρίως για καλό των ανθρώπων δεν θα υπήρχε. Τρομερά ανήθικο να λες στους ανθρώπους πως ήδη έζησαν το καλύτερο μέρος της ζωής τους – άνθρωποι σαν την κυρία που τα έγραψε αυτά είναι επικίνδυνη, γιατί σκορπούν απαισιοδοξία, ενώ δεν καταλαβαίνουν τίποτα, απλά αναμασούν μοντέρνες φοβίες που διάβασαν χωρίς να σκέφτονται οι ίδιοι τίποτα.

  3. Με απόλυτο σεβασμό στο ελεύθερο, το μοναδικό και το διαφορετικό πρόσωπο των συνανθρώπων μας, ΩΣΤΟΣΟ, το απόλυτο μέγεθος της Ηθικής Επιλογής, δηλ. του δικαιώματος της ελευθερίας [απλοϊκά, λέγω και πράττω ό,τι θέλω] ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ απαιτεί και τη συνείδηση της ΕΥΘΥΝΗΣ των όποιων επιλογών μας, διαφορετικά αναιρείται – εξαφανίζεται με τις γνωστές κοινωνικές συνέπειες.
    Από την πλευρά μου, ως απλός, ελεύθερος και διαφορετικός άνθρωπος, διατηρώ κι έχω το ΑΠΟΛΥΤΟ δικαίωμα -όπως το έπραξα στο πρώτο μου σχόλιο- να υποστηρίξω ότι το πάνυ αξιόλογο άρθρο της κ. Αικ. Μπέζα – Τσουρουπάκη [από τα καλύτερα που έχουν δημοσιευτεί στα “Χ.Ν.”] ΣΤΟΧΕΥΕΙ τη θεμιτή ή έστω καλή κοινωνία – οικονομία και βασίζεται, εν πολλοίς, στη σύνθεση επιστημονικών γνώσεων κι ερευνών τριών φημισμένων ανά τον κόσμο επιστημόνων, οι οποίοι δικαιολογούν την ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ τους [εννοείται για καλύτερη κοινωνική κι ανθρώπινη ζωή] προβάλλοντας ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΑ επιχειρήματα που βασίζονται σε αδιαμφισβήτητα και πραγματικά στοιχεία: Απλά, η παραπάνω αισιοδοξία προϋποθέτει μίαν άλλην και διαφορετικη ΑΦΗΓΗΣΗ [γιατί οι γνωστές ήδη απέτυχαν ή αποδείχτηκαν ΟΥΤΟΠΙΕΣ], που πάει να πει ότι είναι αναγκαία η υπαρκτική αλλαγή ή μεταμόρφωση εμάς των ανθρώπων, απανταχού της γης.
    ΕΠΕΙΔΗ, εμείς οι αδύναμοι άνθρωποι των ατελειών κι αστοχιών μας, συνηθίζουμε να “δείχνουμε με το δάκτυλό μας τους συνανθρώπους μας” [κατηγόρια, κατάκριση, κακολογία κ.λ.π] , ο σπουδαίος Αμερικανός Κοινωνιολόγος Γουΐλλαρντ Μπίτσερ, στα τέλη του 19ου και αρχές του Εικοστού αιώνα, στο ωραιότερο βιβλίο που κυκλοφόρησε εκείνην την εποχή “ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΧΙΑ” σε ένα κεφάλαιό του με τον τίτλο “Μη δείχνετε με το δάκτυλό σας, δεν είναι ευγενικό” κι αφορούσε την κοινωνική αυτάρκεια των ανθρώπων, έγραψε: “Μην δείχνετε με το δάκτυλό σας, γιατί αν το κάνετε αυτό, τότε τα υπόλοιπα τέσσερα δάκτυλα στο ίδιο χέρι σας θα γυρίσουν πίσω, σε σας.” Και, ” Κανείς δεν θα γνώριζε, ότι το όμορφο πουλί το παγώνι δεν τραγουδά καλά, αν είχε αυτό την πρόνοια να ΚΡΑΤΑ ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ του”. Με εκτίμηση και φιλική αγάπη Γ. Καραγεωργίου ΧΑΝΙΑ

  4. Αγαπητέ, κύριε διευθυντά,
    α) στο με ημερομηνία 9 Απριλίου 2019 εξαιρετικό άρθρο και με τίτλο”Πρόοδος, ανισότητα, τεχνολογία και ιδεολογία” στα “Χ.Ν.” της γνωστής και διαεκκριμένης Συμ/φου Χανίων κ. Αικ. Μπέζα-Τσουρουπάκη, εγράφησαν σαν απάντηση δύο σχόλια στις 11 Απριλίου 2019: ένα δικό μου κι ένα άλλο ενός ανωνύμου συνανθρώπου μας και με στοιχεία ¨Γιώργος Κ.”
    β) στις 12 Απριλίου 2019 απέστειλα και δεύτερο σχόλιό μου, το οποίο τελεί- είναι σε αναμονή -λόγω Σαββατο-Κύριακου- κι αφορούσε κι αυτό το ανωτέρω άρθρο και κάποιες απόψεις μου.
    -Κύριε διευθυντά,
    όλα καλά κι όμορφα!! Μέρες κιόλας που έρχονται [εκούσιον πάθος Κυρίου], θαρρώ δεν πειράζει κι ούτε βλάπτει αν κάποιος συμπολίτης μας εκφράστηκε με το σχόλιό του ΑΝΩΝΥΜΟΣ. Και, βέβαια, συγχωρητέα είναι και η τυχόν κοινωνική μας άγνοια [social ignorance], αφού τα ανθρώπινα όντα είμαστε αδύναμα, έχουμε παντοειδείς ατέλειες κι ελλείψεις, κάνουμε αστοχίες, δεν είμαστε πάνσοφοι κι ούτε κατέχουμε την ΑΛΗΘΕΙΑ, το δε “έλλειμμα πνευματικής ωριμότητας” ταλανίζει πολλαπλώς τις σύγχρονες ανθρώπινες κοινωνίες με τις γνωστές συνέπειες.
    ΩΣΤΟΣΟ, οφείλω να εξομολογηθώ στην αγάπη σας, ότι το παραπάνω ανώνυμο σχόλιο [11 Απριλίου 2019] με λύπησε αφάνταστα -με απογοήτευσε θα έλεγα- όχι τόσο για την ηθελημένη άγνοιά του [διότι υπήρχε η δυνατότητα να ξαναδιαβαστεί μερικές φορές το πράγματι δυσκολονόητο αλλά σπουδαιότατο άρθρο της κ. Μπέζα, ώσπου να κατανοηθεί], όσο για το άκρως υποτιμητικό, υβριστικό κι απαξιωτικό ενάντια στο εκλεκτό πρόσωπο της καταξιωμένης Συμβολαιογράφου Χανίων και σπουδαίας αρθρογράφου [σπάνια γράφονται τέτοιας υψηλής νοήσεως άρθρα], την οποία ο αγαπητός ανώνυμος σχολιαστής την χαρακτήρισε και ως “επικίνδυνη”, διότι- κατά την σοφή άποψή του- το κείμενο του άρθρου της σκορπίζει ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ, ενώ αυτό [άρθρο] βασίστηκε -εν πολλοίς- στις συνθετικές επιστημονικές γνώσεις κι έρευνες τριών διεθνώς φημισμένων στον κόσμο ολάκερο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ, οι οποίοι ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ την ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ τους για περαιτέρω καλύτερη κοινωνική κι ανθρώπινη ζωή, προβάλλοντας ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΑ επιχειρήματα που βασίζονται σε αδιαμφισβήτητα και πραγματικά στοιχεία.
    Και, βέβαια, η ΑΓΝΟΙΑ και τα λάθη – αστοχίες μας συγχωρούνται και διορθώνονται, ΜΟΛΑΤΑΥΤΑ, οφείλουμε σαν ελεύθερα όντα να σεβόμαστε, εκτιμούμε κι αγαπούμε το ελεύθερο, το μοναδικό, το αναντικατάστατο και ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ πρόσωπο και των άλλων συνανθρώπων μας, για να σπάσει το καβούκι του ΕΓΩΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ μας. Στο γνωστό αριστουργηματικό βιβλίο του γνωστού Γαλλο-ρουμάνου συγγραφέα και κληρικού “25η ώρα”, ο συγγραφέας κάπου γράφει: “Τον κόσμο δεν τον κάνουν άνω-κάτω οι πόλεμοι, αλλά οι συνειδήσεις!…” Με φιλική αγάπη και τις καλύτερες ευχές για την ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ μας. Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ.

  5. Συγγνώμη παρέλειψα το όνομα του συγγραφέα της” 25ης ώρας” : Βιργκίλ Γκεοργκίου [Γαλλο-ρουμάνος συγγραφέας και κληρικός]
    Με τιμή Γ. Καραγεωργίου ΧΑΝΙΑ.

  6. Ο μοναδικός σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης, κατά τον Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ είναι να ανάψει ένα φως στο σκοτάδι της ίδιας της ύπαρξης. Όσο απέραντο και να είναι το σκοτάδι, συμπληρώνει ο Στάνλεϋ Κιούμπρικ πρέπει να φέρουμε το δικό μας φως, τη δική μας διαφώτιση και το δικό μας νόημα. Κι αυτό γιατί αυτό το νόημα κατά τον Ίρβιν Γιάλομ γεννά αξίες , διαμορφώνει τον κώδικα συμπεριφοράς και δίνει απάντηση στις ερωτήσεις «Γιατί ζω» και «Πως μπορώ να ζήσω». Κι αυτό επιχειρεί με την αξιοπρόσεχτη φιλοσοφική της γραφίδα να αναδείξει η Αικατερίνη Μπέζα με το αξιόλογο άρθρο της με τίτλο «Πρόοδος, ανισότητες, τεχνολογία και ιδεολογία».. Τέσσερις λέξεις που η φιλελεύθερη διανόηση δεν κατάφερε να προσανατολίσει σε μια κοινή πορεία, ώστε να υπηρετηθεί η ηθική πρόοδος , να εκλείψει η κοινωνική ανισότητα ,να αντιμετωπιστεί η παλίρροια της εντροπίας της τεχνολογίας να διαμορφώσει καταφύγια ωφέλιμης τάξης. Η δημοκρατική ιδεολογία θα πρέπει να εξηγήσει τον πλουτισμό και όχι τη φτωχοποίηση και να πιστέψει πως τα γεγονότα προκαλούνται από συνθήκες στο παρόν και όχι από τους στόχους για το μέλλον. Γιατί τότε κατά την αρθρογράφο «γίνεται ολοένα πιο ελκυστικός ένας νεο-αντιδραστικός εθνικολαϊκισμός». Η πιο ενδελεχής ανάγνωση του άρθρου αυτού θα βοηθούσε στην αποφυγή της πεσιμιστικής φοβικής και κακοπροαίρετης κριτικής που είδε το φως της δημοσιότητας από τον Γεώργιο Κ.

  7. Αγαπητέ φίλε Ευάγγελε, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα στην εν γένει κοινωνική πραγματικότητα. Ο λιτός και πανέμορφος λόγος σου είναι απόσταγμα σοφίας κι αληθινής γνώσης και χαίρομαι διπλά που είμαστε [και η Αικ. Μπέζα] Μακεδόνες, έστω και Νοτιο-Μακεδόνες πια, όπως το θέλησαν μερικοί ανιστόρητοι που …. επιμένουν μάλιστα ότι η συμφωνία των Πρεσπών είναι καλή!! Τί άλλο θα δούμε!!… Σ’ ευχαριστώ, προσωπικώς, για την λίαν εύστοχη παρέμβασή σου για την άρση της όποιας παρερμηνείας του επίμαχου άρθρου από συνάνθρωπό μας, που εξέφρασε την δική του γνώμη κι άποψη. Φιλικά και με τις καλύτερες ευχές για την υποδοχή μας του Εκούσιου Πάθους του Κυρίου και Χριστού μας. Γιώργος Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ.

Γράψτε απάντηση στο Γιώργος Π. Καραγεωργίου, συντ/χος νομικός, κοινωνιολόγος ΧΑΝΙΑ Ακύρωση απάντησης

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα