Προϋπολογισμός της αρπαχτής

Κατατέθηκε ο Π/Υ υπό μορφήν usb stick του 2014, που διαμορφώνει τη φορολογία στο… κόκκινο. Απ’ τον Ιανουάριο κι ύστερα ένας Θεός ξέρει, πώς θ’ αντιδράσουν οι πολίτες. Ο κ. Στουρνάρας θα μπορούσε να συντάξει έναν Π/Υ κάπως ελαστικότερο, αλλά δεν το έκανε, με αποτέλεσμα να προκαλεί αντιδράσεις, αναμενόμενες, ακόμη και μέσα στα επιτελεία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Οι κομματικές ηγεσίες της κυβέρνησης ίσως να μην ενδιαφέρονται για την τύχη του κ. Στουρνάρα, τον οποίον χρησιμοποιούν και τον θεωρούν πλέον καμένο χαρτί, αφού τους έχει κάνει τη δουλειά. Τα πράγματα φθάνουν ως εκεί, ώστε να τον θυσιάσουν, για να κλείσουν μερικά στόματα και να ελαφρυνθεί η πίεση προς τους φορολογουμένους. Θα πρόκειται για επανάληψη μεθοδευμένης ενέργιας, όταν ο αντικειμενικός σκοπός επιτυγχάνεται και η αντικατάσταση ενός οικονομικού κυβερνητικού παράγοντα, δεν διαφοροποιεί τίποτα, αφού η ίδια πολιτική παραμένει.
Πώς μπορεί ν’ αλλάξουν την οικονομική πολιτική, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα, όταν: Συνεχίζεται το ψαλίδισμα μισθών και συντάξεων και αυξάνεται συνεχώς η φορολογία. Μειώνονται, ή καταργούνται τα επικουρικά επιδόματα και οι φοροαπαλλαγές. Συρρικνώνονται οι παροχές στον τομέα της υγείας. Δρομολογείται κλείσιμο επιχειρήσεων με επεμβάσεις όπως στην ΕΡΤ. Διαμορφώνονται καταστάσεις στην κοινωνία, ώστε να εισχωρεί ο φθόνος μεταξύ ορεσίβιων και καμπίσιων, κατοίκων πόλεων και χωριών, όπου οι φορολογικές ρυθμίσεις λειτουργούν αποσταθεροποιητικά, λόγω ανισονομίας.
Πώς δύναται να μετασχηματιστεί το όλον σύστημα και να αναπτυχθεί η οικονομία όταν: Αποσυναρμολογούνται οι δομές. Εμποδίζεται η επιχειρηματικότητα. Αποθαρρύνονται οι επενδυτές. Συγκρούονται οι κοινοβουλευτικές ομάδες σαν σε εμφύλιο, χωρίς αίμα, αλλά με ταξικές κατά μέτωπον αντιθέσεις με μικρόφωνα και συμμετόχους τα κανάλια.
Στόχος του Π/Υ του 2014 είναι τα 49,6 δισ. ευρώ περισσότερα κατά 2,3 δισ. ευρώ εν σχέσει με το 2013. Ζητούν 1,1 δισ. ευρώ από μισθωτούς και συνταξιούχους αύξηση 11%, που θα προέλθει από νέες κλίμακες, κατάργηση φοροαπαλλαγών και τα υπόλοιπα από τις επιχειρήσεις, που καλούνται να προσφέρουν περισσότερα κατά 135% απ’ όσα το 2013. Η εφαρμογή του Π/Υ θα εξαρτηθεί από τη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, που έχει εξαντληθεί. Τα επί πλέον 2,3 δισ. ευρώ φόροι θα λείψουν από την αγορά, που αφυδατώνεται, δεν κινείται, δεν αναπτύσσεται.
Εχουμε μείνει πίσω, χάσαμε πολύτιμο χρόνο, επιβραδύνεται η προσέλκυση κεφαλαίων για επενδύσεις και ανάπτυξη και σ’ αυτό δεν βοηθά το Βερολίνο, παρά την επίσημη δήλωση της Μέρκελ, ότι έχουμε κάνει προόδους. Αλλά ρίχνει αλλού το μπαλάκι. «Πρέπει να τα βρείτε», είπε, «με την Τρόϊκα». Περιμέναμε την Ευρώπη, να μας αμείψει με το πρωτογενές πλεόνασμα, στατιστικό πείτε το, με ένα άλλο κούρεμα στο χρέος, όχι σαν αυτό επί Παπαδήμου, με άλλη δομή. Ομως το Βερολίνο το πάει μετά τις Ευρωεκλογές και μας φέρνει σε σύγχυση. Εκεί που περιμέναμε, ότι θα διορθωνόταν το δημοσιονομικό κενό, πάμε για τον Ιούνιο με τη θηλειά στο λαιμό, να μας σφίγγει η τρόικα, που έχει ξεθαρρέψει και συγκρούεται με όσους αντιτίθενται.
Η κα Μέρκελ δεν μας εμπιστεύεται όταν της λέμε, ότι θα διατηρηθεί κάποια πολιτική και οικονομική ισορροπία. Επιδρά πάνω της και η γερμανική ακαμψία της κοινής γνώμης, που λειτουργεί αρνητικά για τους Ελληνες. Συζήτησε με τον κ. Σαμαρά μόνο για μεταρρυθμίσεις. Τις αντιθέσεις, που αντιμετωπίζει στην ελληνική κοινωνία ο πρωθυπουργός, αυτή τις θεωρεί ως δεδομένο. Δεν την ενδιαφέρει. Εκανε την καλή παίζοντας διπλό παιχνίδι, διότι οι τροϊκανοί ακολουθούν τις εντολές της. Η ανησυχία της είναι, αν θα εκτελεσθεί ο προϋπολογισμός του 2014.
Οι δικοί μας αν και γνωρίζουν την υπερφορολόγηση δεν κάνουν τίποτα για ελαφρύνσεις. Δεν μειώνουν τις σπατάλες, ούτε έχουν την πολιτική βούληση πάταξης της φοροδιαφυγής. Είναι άκαμπτοι στην ισοπεδωτική φορολογική πολιτική, που απειλεί τη βελτίωση της οικονομίας.