Λένα Δουκίδου, φιλόλογος – συγγραφέας, δημοσιογράφος
Εκδόσεις “Το Βήμα” Βιβλιοθήκη εκ. 2012
Αλλά και πως μετά την εφτάχρονη δικτατορία φθάσαμε στη σύγχρονη οικονομική καταστροφή της χώρας μας ιδιαίτερα. Η οποία μέσα στη γενικότερη οικονομική, κοινωνική, δημοκρατική και κοινωνική κρίση (της Δύσης, αλλά και της Ανατολής) επιλέχτηκε, για μια ακόμη φορά, μετά τη δικτατορία του ’67 μέσα στον δημοκρατικοφανή κόσμο μας να γίνει, πάλι, το εξιλαστήριο θύμα, όλων των κερδοσκοπικών δυνάμεων Δύσης, Ανατολής – Βορρά και Νότου. Για να είμαστε πάλι στη διάρκεια μιας εφτάχρονης οικονομικής δικτατορίας και τρομοκρατίας το “μαύρο πρόβατο” των κερδοσκόπων του κόσμου.
Αλήθεια, θα μάθουμε την πλήρη αλήθεια για το ’67 και επίσης θα μάθουμε τους πραγματικούς ενόχους και συνενόχους της νέας ελληνικής αποκυριαρχίας μέσα σε μια “απραγματοποίητη” δημοκρατία στη χώρα που γεννήθηκε.
Μέσα σε μια παραμορφωμένη Α-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, η οποία μας προσφέρεται και μας επιβάλλεται, με πολλούς διανοουμενίστικους και μιντιοκρατικούς σκοτεινούς και “φωτεινούς” μηχανισμούς ως κατάσταση σωτηρίας μέσα στον καθημερινό καταπνιγμό μας, όπως συμβαίνει σ’ εμάς εδώ και 7 χρόνια.
Αλλά και όπως αυτός ο καταπνιγμός έγινε ευρεία πραγματικότητα στην Ανατολή και στον Βορρά και τον Νότο. Για να ζούμε μέσα στο κέλυφος “απραγματοποίητης Δημοκρατίας” που προκαλεί και παράγει πραγματοποιούμενη τρομοκρατία.
Μέσα στον σάλο των καιρών που όλα βρίσκονται σε κρίση, αλλά και σε κατάκριση παλαιών καταστάσεων που δημιούργησαν τις σημερινές δραματικές πραγματικότητες τόσο για τον λαό μας όσο και για την Ευρώπη με σκοτεινή συνέργεια της Νατοϊκής αμερικανικής πολιτικής την οποία παραμερίσαμε το μεγάλο γεγονός αποκατάστασης της δημοκρατίας στη χώρα μας εκείνη την 24η Ιουλίου του 1974.
Τότε που ένα εκατομμύριο λαού από το αεροδρόμιο του Ελληνικού είχε κατακλύσει τους δρόμους της διαδρομής που θα περνούσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετά την παραμονή, αυτοεξορίας του στο Παρίσι σε όλη τη διάρκεια της εφτάχρονης χουντικής τυραννίας. Τότε, συνέβησαν τόσα δραματικά και καταστροφικά για τα εθνικά οικονομικά και ελευθεριακά κοινωνικά συμφέροντα της χώρας.
Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΗΤΑΝ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΙΚΗ
Ναι, έτσι ήταν, παρά τις όσες δυσκολίες μετάβασης από ένα ολοκληρωτικό στρατιωτικό καθεστώς, σε μια δημοκρατική ομαλότητα. Την οποία όμως θα ενσάρκωνε ο παλιός ηγέτης, πολλών δημοκρατικών παραβάσεων όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, του οποίου η πρωθυπουργία είχε μεθοδευτεί με αποκλεισμό του Παναγιώτη Κανελλόπουλου που ήταν ο πρωθυπουργός που κατήργησε και συνέλαβε τη νύχτα που οι Συνταγματάρχες κατέλαβαν την εξουσία και καταργήσανε ουσιαστικά τη βασιλευομένη Δημοκρατία…
Τα 7 χρόνια της Ελλάδας με τον λαό μας στον γύψο ήταν τόσο δραματικά για να είναι η Ελλάδα όλη μια ψυχή το βράδυ της 24ης Ιουλίου 1974.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Σ’ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ ΞΑΝΑΠΕΙΛΗΘΗΚΕ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
Σ’ αυτή τη μυριόστομη φωνή: «Δημοκρατία, Δημοκρατία, Δημοκρατία» ο παλιός Καραμανλής της ΕΡΕ συμβόλισε τον νέο Καραμανλή της πραγματικής αποκατάστασης της Δημοκρατίας.
Ομως ακόμα με εκείνες τις μέρες θριάμβου -όπως είναι γνωστό- παρολίγο να ξαναγίνει μια νέα δικτατορία…
Τότε ο εμβληματικός μουσικός και πολιτικός Μίκης Θεοδωράκης κραύγασε “Καραμανλής ή τανκς”.
Για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος με σταδιακή στερέωση στη νέα μεταχουντική δημοκρατία, αλλά και να σκιασθεί η μέγιστη χαρά των Ελλήνων για την αποκατάσταση της Δημοκρατάις στην Ελλάδα από την κυπριακή τραγωδία της κατάληψης της Βόρειας Κύπρου από εισβολή του τουρκικού στρατού και μόνιμη από τότε κατοχή.
Για να αποτελέσει αυτό τούτο το γεγονός που έγινε με συνενοχή πολλών δυτικών τη μεγάλη ντροπή της σε βάρος Κύπρου Ελλάδας επικυριαρχίας.
Η ΑΦΟΡΗΤΗ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Σ’ αυτή την τραγωδία, όπως φαίνεται από τα μυστικά αρχεία του Κίσινγκερ (βιβλίο Κώστα Βενιζέλου – Μιχάλη Ιγνατίου, εκδόσεις Λιβάνη) η επιδίωξη της υπερδύναμης ήταν η διχοτόμηση της Κύπρου όπως αυτή λειτουργεί και σήμερα.
Οπου παρά το γεγονός τούτο ο Κύπριος λαός με κατεχόμενο το βόρειο τμήμα ορθοπόδησε οικονομικά ενώ η Ελλάδα εξακολουθεί να δοκιμάζεται οικονομικά, γεωστρατηγικά, γεωοικονομικά και κοινωνικά με τον ελληνικό λαό να βρίσκεται παρά τις όποιες προσπάθειες της κυβέρνησης σε κρίσιμη κατάσταση αποδυνάμωσής της με τον λαό να συντρίβεται από την αφόρητη πολλαπλή του επιβάρυνση και αποδυνάμωση όλων των οικονομικών και κοινωνικών του δυνατοτήτων…
ΔΕΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ Η ΦΘΑΡΜΕΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Ομως αυτό το δυστυχές κατάντημα παρά τις ποικίλες συμπολιτευτικές και αντιπολιτευτικές προσπάθειες όλου του πολιτικού χρόνου που διατρέξαμε από το 1974 ως σήμερα δεν μπορούσαν να το φανταστούν οι Ελληνες και οι Ελληνίδες όλων των ηλικιών όταν με θριαμβική προσδοκία πλημμύρισαν Αθήνα και όλη την Ελλάδα για την απελευθέρωση από τη χούντα και την πραγματική αποκατάσταση της Δημοκρατίας…
Με απομάκρυνση της νέας πολιτικής πνοής και λειτουργίας με άμεση αποκατάσταση των αδυναμιών της προχουντικής “σάπιας” Δημοκρατίας η οποία διευκόλυνε τα ξένα και τα ντόπια σχέδια για την κατάλυσή της…
Αλλά η εξαίρετη φίλη δημοσιογράφος Λένα Δουκίδου στον ΔΟΛ στο βιβλίο της που εκδόθηκε τελικά στη βιβλιοθήκη ΒΗΜΑ το 2012 με τίτλο “Πως φτάσαμε στη δικτατορία του ’67” αποκαλύπτει τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, τους μάρτυρες κατηγορίας το 1975 στη Δίκη των Συνταγματαρχών.
ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
Το βιβλίο αυτό είναι ένα ντοκουμέντο. Στηρίζεται σε πολύτιμο αρχειακό υλικό και αναζητά την αλήθεια για μια τόσο σκοτεινή εποχή παραχωρώντας στις σελίδες του τον λόγο στους πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Με την έγκυρη έρευνά της η Λένα Δουκίδου επιχειρεί να διερευνήσει για ποιο λόγο συνέβη το στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ελλάδα τη δεδομένη χρονική στιγμή. Σε μια εποχή που θριάμβευαν τα κινήματα και η Ευρώπη προετοιμαζότανε για τον Μάη του ’68. Η αξιόμαχη συγγραφεύς παρακολούθησε τη δίκη των συνταγματαρχών το 1975 με τη δημοσιογραφική της ιδιότητα.
Εκτός από τις σημειώσεις τη μέρα με την ημέρα επέλεγε και κρατούσε από τον τεράστιο όγκο των καταθέσεων ορισμένα καίρια σημεία που φώτιζαν τη διαδρομή έως το πραξικόπημα του 1967.
Μέσα από αυτά τα κείμενα ξετυλίγεται η δράση τα χρόνια που προηγήθηκαν της δικτατορίας και τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων ή μερικώς πριν από την 21η Απριλίου καθώς και στις πρώτες κρίσιμες ώρες μετά.
ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΩΝ ΧΟΥΝΤΙΚΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΗΚΕ Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ
Στον επίλογό της (2 σελίδες) αποφαίνεται ότι: Στη διεξαγωγή της δίκης καταδείχτηκε η αδυναμία των συντηρητικών πολιτικών, τότε, ν’ αντιμετωπίσουν τη συμφορά που έβλεπαν να έρχεται στη χώρα με την κατάλυση της Δημοκρατίας και την επιβολή δικτατορίας από επίορκους αξιωματικούς.
Ομως παράλληλα, ως ιδιαίτερα σημαντικός αναδεικνύεται “ο ξένος παράγοντας”. Με αδιάσειστα στοιχεία για τον ρόλο που έχουν παίξει οι Αμερικανοί. Οπου όπως θα γινόταν εμφανές λίγο αργότερα με τον απλουστευτικό κυνισμό του Κίσινγκερ η αμερικανική γεωπολιτική στρατηγική -αναπτυγμένη σε παγκόσμια κλίμακα- φανέρωσε το αδιανόητο, το πως μπορούσε να ανεχθεί ή και να ευνοήσει μια δικτατορία στη “χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία” όπως αποκαλύφθηκε στα “Μυστικά αρχεία του Κίσινγκερ” στα οποία ήδη έχουμε αναφερθεί.
ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ
Τέλος σε όλη τη διάρκεια της δίκης ως σημαντική αιτία φανερώθηκε ο φόβος ή καλύτερα το ΦΟΒΗΤΡΟ της αριστεράς. Δηλαδή ότι η άνοδος της αριστεράς θα μετέφερε την Ελλάδα στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ενωσης. Με αδιάσειστο επιχείρημα το «ανήκομεν εις την Δύσιν» επιχειρήθηκε η εκ των προτέρων εξασφάλιση κεντροδεξιάς διακυβέρνησης ύστερα από μυστική υπόσχεση μετεκλογικής συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων…
Ηταν το αποκαλούμενο μυστικό πρωτόκολλο. Με πρόσχημα τη δήθεν απόκρουση του “κομμουνιστικού” κινδύνου. Ή και για την προώθηση της γεωστρατηγικής των Η.Π.Α. στην περιοχή, μέσω της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Με επιβολή στην Ελλάδα από το 1967 της δικτατορίας των συνταγματαρχών. Οπου από τις παραμονές του 1967 η κυρίαρχη πολιτική έδειξε αδυναμία να παραθέσει αποτελεσματικό σχέδιο για την προστασία της χώρας από τους πρόχειρους σχεδιασμούς που μας επιβάλλουν κάθε φορά με την πειθώ της ισχύος τους οι ξένοι παράγοντες…
Η ΕΛΛΑΔΑ Η ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΤΥΧΗΣΕ ΜΕ ΠΑΡΑΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ…
24 Ιούλη 1974… Ο ελληνικός λαός πάνω στην Αθήνα και σ’ όλη τη χώρα παραληρεί, κυριολεκτικά, ανεξάρτητα κομμάτων για την αποκατάσταση μιας ισόνομης δημοκρατίας της ελευθεριακής δύσης, που τόσες αλληλοσφάχτηκε “χριστιανικά” για να φθάσει στις αναζητήσεις ενότητάς της.
Μέσα στην οποία κι εμείς συνεννοηθήκαμε για να φθάσουμε σε υπερ-ενθουσιώδες παραλήρημα της αποκατάστασής της στην εξελιγμένη μορφή μετεγκατάστασής της στη νεόμορφη φθορά και διαφθορά της. Ωσπου η Ελλάδα η χώρα της Δημοκρατίας ξαναατύχησε να επιλεγεί ως πρότυπο θύμα της δραματικής οικονομίας, κοινωνικής και δημοκρατικής της διαστροφής. Με πλήθος δικών μας λαθών και υπερπλήθος ευρωατλαντικών καταναγκασμών. Με την Ελλάδα υπερχρεωμένη, την Κύπρο κατεχόμενη ακόμα. Και τους πολιτικούς μας γεμάτους ΑΔΥΝΑΜΙΑ και αριστερή αντιπολίτευση και πολύμορφη μείζονα και ελάσσονα αντιπολίτευση συνεχίζουν την παράλληλη οικονομική πολιτική ιστορία της υποδούλωσής μας στο ξένο κεφάλαιο που επιβάλλει και στους ξένους πολιτικούς καταναγκασμούς από τον Μάρτιο του 1823 ως τώρα…
ΠΩΣ ΦΘΑΣΑΜΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;
Αλήθεια πώς φτάσαμε στη Δικτατορία του 1967. Πώς ανεχτήκαμε τα 7 χρόνια δικτατόρευσης.
Πώς παραληρηματικά γιορτάσαμε την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, πώς τη διαφυλάξαμε; Αλλά και πώς την παραμορφώσαμε και την κάναμε μια απραγματοποίητη Δημοκρατία όπως μεταλλαγμένη επιβάλλεται σε Δύση και Ανατολή και σε Βορρά και Νότο…
Τώρα, όμως, μετά τους Νέους ολοκληρωτισμούς, εγκλεισμούς και σφαγιασμούς πώς θα μάθουμε τη μεγάλη αλήθεια για την οικονομική μας καταστροφή και κατοχή;
