■ Με εθελοντική εργασία υλοποιείται ένα έργο για υδροληψία σε περίπτωση πυρκαγιάς
Ένα κοινωφελές έργο… όπως παλιά, όταν µαζεύονταν όλο το χωριό για να φτιάξει πέτρα πάνω στην πέτρα το σχολείο ή να κάνει τη διάνοιξη του δρόµου, υλοποιείται στα Παλαιά Ρούµατα.
Πρόκειται για µια λιµνοδεξαµενή 450 κυβικών που θα χρησιµοποιείται για τον εφοδιασµό µε νερό ελικοπτέρων και οχηµάτων της Πυροσβεστικής, ενώ παράλληλα έχουν ήδη δηµιουργηθεί φυτοφράκτες πυροπροστασίας και έχουν γίνει µικρά αντιδιαβρωτικά έργα.
Την οργάνωση και το σχεδιασµό για τις δράσεις έχουν η ΚΟΙΝΣΕΠ (Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείριση) “Πεµπτουσία” και το εγχείρηµα “ Ελευθεροχώραφο” µε τη στήριξη από τον Αγροτικό Συνεταιρισµό, το Συνεταιρισµό Γυναικών, τη Λαϊκή Βιβλιοθήκη των Παλαιών Ρουµάτων και τον ∆ήµο Πλατανιά.
Φτάνοντας χθες το µεσηµέρι στο χωριό και στο σηµείο που γίνονται οι εργασίες βλέπουµε 15 άτοµα να εργάζονται για την αποµάκρυνση πετρών από το βυθό της λιµνοδεξαµενής. Με ένα δονητή εδάφους όσες πέτρες παραµένουν πιέζονται βαθύτερα. «Εδώ µέχρι το 2019 υπήρχε µια δεξαµενή για κατσίγαρο από το ελαιουργείο. Τότε µε τις καταστροφές όµως τα παρέσυρε τα πάντα το νερό και γέµισε ο τόπος πέτρες και χώµατα» µας λέει ο κάτοικος κ. Γιώργος Κατζάκης.
Στη συνέχεια ένα µικρό JCB µεταφέρει χώµα για τον πυθµένα και τα πρανή της λιµνοδεξαµενής, που αναλαµβάνουν να διασπείρουν κάτοικοι και εθελοντές µε τσάπες και τσουγκράνες. Μετά από 45 λεπτά µε ένα χειροκίνητο οδοστρωτήρα το χώµα πατιέται ώστε σε λίγες ηµέρες να µπορέσει να τοποθετηθεί η µεµβράνη.
«Αν όλα πάνε καλά το καλοκαίρι θα είναι έτοιµη η λιµνοδεξαµενή και θα µπορεί να επισηµανθεί ως σηµείο υδροληψίας από την Πυροσβεστική µε την οποία είµαστε σε συνεννόηση για το έργο αυτό» µας εξηγεί ο Νίκος Γρυσπολάκης, εκ των οργανωτών της προσπάθειας.
Γιατί όµως η πρωτοβουλία αυτή υλοποιήθηκε στα Παλαιά Ρούµατα; «Είναι ένα τόπος µε ανθρώπους συνδεδεµένους µε τη γη τους, έχουν δραστήριους συλλόγους και οργανώσεις και έχουν µάθει να δουλεύουν µαζί ,κάτι σπάνιο τις ηµέρες µας. Μιλήσαµε µαζί τους ώστε να συνδιαµορφώσουµε µια πρόταση για ένα έργο προστασίας σε περίπτωση πυρκαγιάς. Πρότειναν οι ίδιοι το να γίνει λιµνοδεξαµενή, δόθηκε ο χώρος, αποµακρύνθηκαν τα φερτά υλικά και είµαστε στη διαδικασία κατασκευής» απαντάει.
Με 450 κυβικά νερό, τα ελικόπτερα και τα οχήµατα που επιχειρούν στον ορεινό όγκο όλης της περιοχής δεν θα χρειάζεται να κατεβαίνουν χαµηλά ή να πηγαίνουν στη θάλασσα τα πτητικά µέσα για να πάρουν νερό.
Για να µην γεµίζει η λιµνοδεξαµενή κάθε χρόνο µε χαλίκια και πέτρες έχει διαµορφωθεί µια “παγίδα” όπου θα γίνεται η καθίζηση των φερτών υλικών, ώστε στη δεξαµενή να καταλήγει καθαρό το νερό.
ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΣΗ
«∆εν κάνουµε τίποτα περισσότερο παρά να χρησιµοποιούµε την κοινή γνώση που υπήρχε για πολλά χρόνια αλλά δυστυχώς έχει εγκαταλειφθεί καθώς επικράτησαν άλλες τεχνικές που κοστίζουν πάρα πολύ και πολλές φορές δεν είναι αποδοτικές. Εµείς απλά επαναφέρουµε παλιές τεχνικές» τονίζει ο κ. Γρυσπολάκης.
Εκ των οραµατιστών της προσπάθειας η Χριστίνα Λαντζάκη εργάζεται και αυτή για την υλοποίηση της προσπάθειας. Η µοναδική χρηµατοδότηση που δόθηκε ήταν όπως µας λέει «10.000 ευρώ από το ίδρυµα “Μποδοσάκη”, το έργο γίνεται κυρίως χάρις στην πολύ δουλειά εθελοντών και κατοίκων».
Σε άλλα σηµεία φτιάχτηκαν Φυτοφράκτες πυροπροστασίας µε δύσφλεκτα φυτά που καθυστερούν την επέκταση της πυργκαιάς (Βελανιδιές, φραγκοσυκιές) και έγιναν χωµατουργικά έργα µε τα χέρια -µικρής εµβέλειας για να µειωθεί η διάβρωση και να αυξηθεί η κατακράτηση των υδάτων. «Βασική αιτία µιας πυρκαγιάς είναι η υγρασία στο χώµα. Όταν και το χώµα είναι ξηρό τότε το πράσινο θα αναφλέγεται πιο εύκολα για αυτό προσπαθούµε να κρατήσουµε νερό στο χώµα. Ήδη τα αντιδιαβρωτικά έργα έχουν δώσει αποτελέσµατα» καταλήγει ο Ν. Γρυσπολάκης.
Μετά το τέλος της κατασκευής θα γίνουν σεµινάρια πυροπροστασίας, ενώ προγραµµατίζονται και άλλες δράσεις.
