Υπάρχει κάποιος που φοβάται τα παιδιά ή μήπως η καθεστηκυία τάξη θέλει τα παιδιά φοβισμένα;
Μάλλον το δεύτερο ισχύει, διαχρονικά. Πώς αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς την κράτηση επί 4 ημέρες στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής (ΓΑΔΑ) ενός 14χρονου μαθητή που συνελήφθη στο εκπαιδευτικό συλλαλητήριο που έγινε την περασμένη Πέμπτη στην Αθήνα;
Τέσσερις μέρες “μέσα” ο Βαγγέλης, που συμμετείχε στο συλλαλητήριο ως γραμματέας του 15μελούς συμβουλίου του 7ου Γυμνασίου Χαλανδρίου. Ποια ήταν τα βασικά αιτήματα των μαθητών που διαδήλωσαν; Τμήματα με λιγότερους μαθητές και προσλήψεις εκπαιδευτικών, ώστε δάσκαλοι, καθηγητές και μαθητές να προφυλαχθούν ουσιαστικά από την πανδημία.
Ο Βαγγέλης βγήκε μόλις χθες από τα κρατητήρια, αφού οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, φορτωμένος με κακουργηματικές κατηγορίες. Το “μάθημα” παραδόθηκε από τις Αρχές προς τη νέα γενιά: «Καθίστε φρόνιμοι! Καθίστε στα θρανία και στα σπίτια σας. Μην αντιδράτε, μη διαμαρτύρεστε, μη διαδηλώνετε. Άλλοι αποφασίζουν (για εσάς)».
Τι θα αποφασίσει η Δικαιοσύνη στη δίκη που θα ακολουθήσει κανείς δεν ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι από αυτό το “μάθημα” που θέλησαν οι Αρχές να παραδώσουν, οι νέοι έκαναν κοπάνα. Φάνηκε από τη συγκινητική συγκέντρωση αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκε έξω από την Ευελπίδων.
«Βαγγέλη, σε αγαπάμε», ένα από τα συνθήματά τους.
Υπάρχει ακόμα ελπίδα.
To dress code στον Λόφο Καστέλι, η Μελίνα, ο ΒΟΑΚ και η όλη η τρέχουσα επικαιρότητα με τη ματιά των Π. Περάκη και Γ. Ουντράκη.
Αξιότιμε κύριε, καλό είναι στο ευαίσθητο αυτό θέμα να μην γενικεύουμε ούτε να λαϊκίζουμε χαϊδεύοντας αυτιά δίδοντας την εντύπωση στον μαθητικό κόσμο της χώρας ότι εκεί έξω στην πραγματική ζωή μπορείς να κάνεις ότι θέλεις , ποιό σύνταγμα και ποιοί νόμοι τώρα δεν βαριέσαι
κάντα μπάχαλο.Με αυτή την λογική τα παιδιά θα βρεθούν “ξυπόλητα στ΄αγκάθια” σε μια μάχη που για να την κερδίσης χρειάζεται να είναι η φαρέτρα σου γεμάτη από τα όπλα της γνώσης,που αποτελεί εξ΄άλλου και το μόνο σίγουρο περιουσιακό στοιχείο που αντέχει σε κάθε κρίση. Καθεστηκυία τάξη υπάρχει μόνο στα απολυταρχικά καθεστώτα,στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες ο λαός αποφασίζει για τους εκπροσώπους του.Μόνο σχιζοφρενείς θα ήθελαν τα παιδιά δηλαδή το μέλλον της χώρα φοβισμένα.Μεταξύ του φόβου και του μπάχαλου υπάρχει και η μέση οδός.Μου θυμίζει την ιστορία της κατσίκας που έπρεπε να επιλέξει μεταξύ ανήφορου και κατήφορου,για να απαντήσει ότι αυτή προτιμάει τον ίσιο δρόμο.Το περίσσιο χαλάει το ίσιο συνήθιζε να λέει ένας σοφός δασκαλός μου την εποχή που ήμουν μαθητής.Ασφαλώς οι μαθητές μπορούν να εξασκίσουν τα δημοκρατικά τους δικαιώματα χωρίς μολότοφ, καταστροφές και μπαχαλοποίηση της εύρηθμης λειτουργίας της δημοκρατίας.Μην ξεχνάμε ότι στην δημοκρατία τα δικαιώματα του ενός τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα του άλλου.Οι μαθητές όπως και όλοι μας πρέπει να λειτουργούμε στα πλαίσια της ισχύουσας νομοθεσίας και βεβαίως προτίστως οι αρχές.Εάν στην περίπτωση του Βαγγέλη δεν έγινε πιστή εφαρομή της κείμενης νομοθεσίας ,οι υπεύθυνοι να ελεχθούν θεσμικά από την συντεταγμένη πολιτεία.Μιας και μιλάμε για νόμους ας θυμιθούμε έναν χρήσιμο διάλογο.” Αν έρθουν οι Νόμοι και η Πολιτεία σταθούν ξαφνικά μπροστά μας και μας ρωτήσουν:Για πες μας Σωκράτη,τι έχεις στο νου σου να κάνεις; ΄Αλλο τίποτα η σκέπτεσαι μ΄αυτό το έργο που αποτολμάς να αφανίσεις και εμάς τους Νόμους και ολόκληρη την Πολιτεία, όσο σου περνάει από το χέρι;Η φαντάζεσαι πως είναι δυνατόν να στέκεται όρθα και να μην έχει ανατραπεί εκείνη η Πολιτεία,όπου οι αποφάσεις των δικαστηρίων δεν ισχύουν καθόλου,αλλά ακυρώνονται και καταργούνται από οποιονδήποτε πολίτη ;” (Πλάτων Κρίτων-Σωκράτης). Το σύνταγμα και οι νόμοι δεν είναι “αλά κάρτ” . Μ΄αυτούς του νόμους η πολιτεία μας θεσμικά δια της δικαιοσύνης στέλνει το φασισταριό της χ.α. στην χωματερή της ιστορίας…..Με εκτίμηση
Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ. Ποιο σύνταγμα και ποιοι νόμοι επικρατούν “εκεί έξω” που ρίχνουν ένα παιδί 14 χρονών στα κρατητήρια και του απαγγέλουν κακουργηματικές κατηγορίες. Είναι δυνατόν να αντιμετωπίζουμε ένα παιδί όπως έναν ενήλικα (ανεξάρτητα από το τι έχει κάνει ή δεν έχει κάνει); Αυτό είναι που καυτηριάζω με το σχόλιο. Δεν υπερασπίζομαι την ασυδοσία αλλά το δικαίωμα των παιδιών στην ανησυχία, τον προβληματισμό, την αντίδραση σε πράγματα που δεν τους αρέσουν. Εκτός κι αν όλα αυτά (δηλαδή προβληματισμούς των νέων) τα θεωρούμε εξ’ ορισμού επικίνδυνα, “μπάχαλο” κ.λπ. Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα δεν είναι τι κάνουν τα παιδιά αλλά τι κάνει η συντεταγμένη Πολιτεία κι όλοι εμείς ως ενήλικες απέναντί τους. Φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσετε πως δεν είναι απάντηση τα χημικά, οι κρότου λάμψης και τα κρατητήρια…
Αξιότιμε κύριε Μαριδάκη,ευχαριστώ που μπήκατε στην διαδικασία να απαντήσετε στο σχόλιο μου. Αρχικά να εξηγήσω ότι το “εκεί έξω” ,(αν και είναι αυτονόητο ) αναφέρθηκε σε αντιδιαστολή με τον χώρο του σχολείου ,ο οποίος οφείλει ναι είναι και βεβαίως είναι προστατευόμενος από την πολιτεία μας χώρος. Ξαναδιάβασα το σχόλιο μου προσπαθώντας να καταλάβω πως θα μπορούσε κάποιος να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι θεωρώ εξ ορισμού επικίνδυνες και μπάχαλο τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς της νεολαίας μας. ΄Ομολογώ δεν τα κατάφερα. Παρ΄ότι είσθε νέος άνθρωπος (υπέροχη περίοδο της ζωής) γνωρίζετε ότι και εμείς οι μεγαλύτεροι δεν γεννηθήκαμε στην ηλικία που βρισκόμαστε τώρα. Η γενιά μου είναι η γενιά του 1-1-4 καθώς και του Μάη του 1968 λόγω της φοίτησης μου σε ευρωπαϊκή χώρα . Κάποιοι από εμάς ζήσαμε από κοντά την δράση και τα αδιέξοδα της Ausser Parlamentarische Opposition που κατέληξε στην RAF. Διαβίκαμε τον Ρουβίκωνα και είμαστε στην άλλη πλευρά της γέφυρας γεμάτοι εμπειρίες με τα σουρεάλ όνειρα μας προσγειωμένα στην πίστα ρεαλισμού του Θουκυδίδη. ΄Ομως θυμόμαστε ακόμη τι σημαίνει να είσαι νέος γεμάτος ορμή και ενέργεια. Σε ότι αφορά τα νιάτα της πατρίδα μας δεν θα ήθελα να χάσουν τον προσανατολισμό τους στην γνώση (το είδαμε πολύ κοντά μας να συμβαίνει τότε) γιατί η χώρα μας,της οποίας η ύπαρξη απειλείται άμεσα ,έχει σε πολλαπλάσιο βαθμό απ΄ότι άλλες χώρες,απόλυτη ανάγκη ικανά μυαλά αν θέλει νά έχει μέλλον. Αν το υπάρχον νομικό πλαίσιο της πατρίδος μας πρέπει να βελτιωθεί είναι ένα θέμα και η εφαρμογή των νόμων άλλο ζήτημα.Μας το εξήγησε πρίν από χιλιάδες χρόνια ο Πλάτων και Σωκράτης με την στάση του. Η δημοκρατία στην πατρίδα μας έλαμψε θεσμικά δια της δικαιοσύνης στέλνοντας στον σκουπιδοντενεκέ την διαστροφή της χ.α. ΄Ομως το απαίσιο,αποκρουστικό και κτηνώδες πρόσωπο του φασισμού είναι σαν τον Ιανό έχει δύο όψεις.Τώρα είναι ώρα να ξεκαθαρίσουμε και με τους κουκουλοφόρους της κάτω πλατείας.Δεν μπορούν να στρώνουν την γη με πτώματα από τον Αθανασιάδη μέχρι τον Αξαρλιάν και από τη Μαρφίν μέχρι την Χαριλάου Τρικούπη και η συντεταγμένη πολιτεία να σφυρίζει αδιάφορα.Δεν περιποιεί τιμή για την κοινωνία μας να παίρνει άδεια ο πολυφονιάς και κάποιοι να τον υποδέχονται σαν άγγελο εξάγγελο που “μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και τα λουτρά” που λέει και το τραγούδι.Κατά την γνώμη μου η νεολαία μας πρέπει να μάθη να απεχθάνεται την βία και να ερωτευτεί τον διάλογο και τον σεβασμό στην αντίθετη άποψη.Τέλος σας εύχομαι επιτυχίες και καλή σταδιοδρομία στον δημοσιογραφικό σας βίο….Με εκτίμηση