Περιστασιακή πολιτική σταθερότητα

Τη ληξιαρχική πράξη του δικοµµατισµού Ν.∆. και ΣΥΡΙΖΑ έγραψαν και σφράγισαν οι Ευρωεκλογές του 2024. Η φθορά είναι απερίγραπτη. Η Ν.∆. από 41% το 2019, περιορίστηκε στο 28% και ο ΣΥΡΙΖΑ από 31,5% έπεσε στο 18% το 2023, για να κατρακυλήσει στο 14% το 2024.
Ο δηµοσιογράφος δεν µπορεί παρά να σχολιάζει την επικαιρότητα. ∆εν είναι δουλειά του να κάνει υποδείξεις στην κυβέρνηση, πώς να ασκήσει την εξουσία. Βλέπει, όµως, ότι στο εκλογικό σώµα υφίσταται αδιαφορία, µια κόπωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ µπήκε σε διατάραξη της οµαλής πορείας του, ένεκα αµφισβητούµενων αξιών στην ανάληψη της Προεδρίας από την «Κασσελάκεια» επέµβαση, που αµφισβητήθηκε γρήγορα. Εκ τούτου εξαερώθηκε κι έφτασε 5ο κόµµα, όπου παραµένει έκτοτε.
Η Ν.∆., κατόπιν µετεκλογικών δηµοσκοπήσεων, φαίνεται ότι δεν µπορεί να υπερβεί τα όρια των Ευρωεκλογών. Κατέβηκε στο 28,3% το 2024 από 33,25% την προηγούµενη φορά, ενώ η αποχή ανήλθε στο 58,75%. Οι διάφορες δηµοσκοπήσεις έκτοτε έδειξαν ότι η κυβερνώσα παράταξη δεν πρόκειται να ξεπεράσει το επίπεδο των Ευρωεκλογών.
Πώς θα µπορούσε ν’ αποκατασταθεί πολιτική ισορροπία µετά την «κρίση του δικοµµατισµού»; Ένα σενάριο γράφεται, να επανέλθει το ΠΑΣΟΚ στον ρόλο του αντιπάλου της Ν.∆. Όµως παρενέβη η περιστασιακή άνοδος της κας Κωνσταντοπούλου, που υποχώρησαν τα ποσοστά της σύντοµα. Έγιναν συζητήσεις κατά τον καύσωνα από τη συγκέντρωση βετεράνων της πολιτικής εφεδρείας, να προσφέρουν την εµπειρία τους στην πολιτική κακοδαιµονία. Να δούµε πόσο θα αφαιρέσουν κι αυτοί απ’ την πολιτική φθορά.
Ζούµε µια φανταστική περιστασιακή σταθερότητα, επικίνδυνα εύθραυστη. Το κοµµατικό σύστηµα ασθενεί βαρέως. Συσπείρωση γύρω από µια πολιτική προσωπικότητα δεν φαίνεται στο σκηνικό των εξελίξεων. Αλλάζουν βίαια οι ισορροπίες και αµφισβητούνται οι παραδοσιακές ταυτότητες, που για να µην περιπέσουν στην περιθωριοποίηση θα µπορούσαν ν’ αποτρέψουν κινδύνους από δυνάµεις που κατ’ επίφασιν λέγονται δηµοκρατικές.