Ο όµορφος Αποκόρωνας, εκτείνεται από την Απτέρα µέχρι την Υδραµία και από της Γριάς το Σωρό µέχρι τη ∆ραπανοκεφάλα.
Είναι ένας απέραντος ελαιώνας.
Στο κέντρο της Επαρχίας, στον Οµφαλό της θα έλεγα, στου Μπαµπαλή το Χάνι, στους Αγίους Πάντες, δίπλα από το Ίδρυµα «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ», το Σπίτι του Αποκόρωνα που δώρισε ο Άγιος Ειρηναίος Γαλανάκης στον Αποκόρωνα, υπάρχει το µνηµειακό δέντρο ή ΧΡΥΣΟΛΙΑ, του οποίου αναµένουµε την εγγραφή στα µνηµειακά Ελαιόδεντρα του ΣΕ∆ΗΚ απο τον ∆ήµο Αποκορώνου.
Με την ευκαιρία της Ηµερίδας του ΣΕ∆ΗΚ. δηµοσιεύω από το αρχείο µου ποίηµα του Νικήτα Πλατσιδάκη φίλου και συγγενή από το Μελιδόνι Αποκορώνου. Τον ποίηµα φωτογραφίζει το περιβάλλον και την Αγάπη του, που ταυτίζεται και µε τη δική µου Αγάπη για την Αποκόρωνα.
“Τ’ Αποκορώνου τα χωριά τα ψαξα ένα-ένα,
ορκίζοµαι δεν εύρηκα ψεγάδι σε κανένα.
Όποιος τον Αποκόρωνα δεν τονε αγαπήσει
εγώ θα πω εις τον Θεό να µη τον συγχωρήσει.
Γιατί ο Αποκόρωνας είναι µια επαρχία
και έχει από τον Θεό µεγάλη ευλογία.
Παράγει λάδι αρκετό κρασί ευλογηµένο
παράγει τυροκοµικά και µέλι φηµισµένο.
Έχει βουνά, έχει λαγκά έχει και πεδιάδες
κι οι ξένοι καµαρώνουνε τις τόσες πρασινάδες.
Έχει ο Αποκόρωνας µεγάλη ιστορία
κι’ όσοι την νε κατέχουνε δεν έχουν ησυχία.
Γιατί ο νους και η ψυχή τρέχουν στα περασµένα
σκέπτουνται τους προγόνους τους τι έχουν παθοµένα.
Σφαγές φωτιές και βιασµούς στα γυναικόπαιδα τους
λεηλασίες στσ’ εκκλησιές και τα νοικοκυριά τους.
Ένδοξε Αποκόρωνα µες στην καρδιά µου σ’ έχω
να φύγω απ’ τον τόπο σου µια ώρα δεν αντέχω.
Εγώ εδώ γεννήθηκα κι εδώ θα αποθάνω
κι αν ζω στη φτώχια µια ζωή στον νου µου δεν το βάνω”
Νικήτας Πλατσιδάκης
για την αντιγραφή: Πέτρος Πανηγυράκης
*Ο Πέτρος Πανηγυράκης είναι δάσκαλος
