» Ανθρωπογραφία της μεταπολεμικής Ελλάδας
Μια ανθρωπογραφία της μεταπολεμικής-μετεμφυλιακής Ελλάδας, μέσα από τα μάτια ενός κοριτσιού της εποχής,είναι το βιβλίο της Σεμίνας Διγενή: “Το ένδοξο σκοτάδι του Βοτανικού” που παρουσιάστηκε χθες το βράδυ στην κατάμεστη αίθουσα του Καφέ “Κήπος”.
Εικόνες, λέξεις, περιγραφές, πρόσωπα μια εποχής από το 1958 έως το 1980 ξεπηδούν μέσα από τις σελίδες του αυτοβιογραφικού βιβλίου της δημοσιογράφου, συγγραφέα και βουλευτή του ΚΚΕ Σεμίνας Διγενή.
Παρατηρώντας την μεγάλη παρουσία γυναικών ανάμεσα στο κοινό, η συγγραφέας σχολίασε πως αυτό οφείλεται ίσως στο ότι «οι γυναίκες διαβάζουν περισσότερο, ασχολούνται περισσότερο με το μέσα μας. Και αυτό το βιβλίο, είναι ένα βιβλίο καρδιάς κυριολεκτικά».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη συνοικία του Βοτανικού και πως τη βίωσε καθώς ήταν «το μέρος που μεγάλωσα, που πέρασα τα πρώτα παιδιά και εφηβικά χρόνια δέσμια μιας γιαγιάς, ίδια η Μπερνάρντα Άλμπα του Λόρκα. Σκληρή, αυταρχική, αυστηρή, αθυρόστομη στην οποία με άφηναν οι γονείς μου για διάφορους λόγους. Ο πατέρας μου γιατί έλειπε συνέχεια, η μητέρα μου δούλευε και γιατί η άλλη γιαγιά ήταν καθαρίστρια. Άρα το κοριτσάκι βαλίτσα αφήνονταν στην γιαγιά Ασημίνα που ποτέ δεν φέρθηκε άσχημα! Δεν το κτύπησε, δεν του κακομίλησε αλλά ήταν ψυχρή και αδιάφορη. Το κοριτσάκι στα 3-4 του έφευγε από το σπίτι στο Βοτανικό κάτι που εκ των υστέρων του έκανε καλό γιατί έτσι γνώρισε τον κόσμο με ένα άλλο τρόπο. Έμπαινε σε σπίτια φτωχικά ,εργατών, βιοπαλαιστών. Σε σπίτια ιερόδουλων που του φέρονταν πολύ καλά, ήταν πολύ τρυφερές και προστατευτικές, έμπαινε σε σπίτι ανθρώπων που έπαιρναν ουσίες πολύ προστατευτικοί και αυτοί. Έκτοτε ο Βοτανικός δεν έχει αλλάξει πολύ είναι το ίδιο εγκαταλελειμμένος, αφημένος στη μοίρα του».
Για την συγγραφέα, η ζωή της στο Βοτανικό την δίδαξε πολλά, «κυρίως όμως να αντιστέκομαι και να αντιλαμβάνομαι τον απλό καθημερινό άνθρωπο».
Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε η Νάντια Αϊβάτογλου, δημοσιογράφος, που στάθηκε στο πόσο προσηνής και ανθρώπινη είναι η συγγραφέας από την πρώτη τους γνωριμία και πως καταφέρνει μέσα από τις σελίδες της να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
«Διάβασα το βιβλίο σε μια μέρα! Ένιωσαν σαν καμεραμάν ενός ρεπόρτερ που τον ακολουθούσα στο Βοτανικό και με την κάμερα τον συνόδευα σε κάθε σπίτι που πήγαινε» υπογράμμισε στην παρουσίαση ο Αλέκος Μαρινάκης, Περιφερειακός Σύμβουλος με τη “Λαϊκή Συσπείρωση”. Προσέθεσε πως είναι γραμμένο «σε απλή γλώσσα ευχάριστο στην ανάγνωση, μας μεταφέρει στο σκηνικό μιας άλλη εποχής μεταπολεμικής, μετεμφυλιακής. Μας παρουσιάζει δύο κόσμους παράλληλους, αυτόν που αντιστέκεται, που παλεύει για το καλύτερο και τον συμβιβασμένο που κοιτάει την πάρτη του και την προσωπική του βολή».
Κείμενα διάβασε ο ηθοποιός Μιχάλης Αεράκης που μίλησε με θερμά λόγια για τη Σ. Διγενή: «Την ξέρουμε ως δημοσιογράφο που διακόνισε το επάγγελμα της με σοβαρότητα και πολύ μεγάλη επιτυχία, έπειτα από μια άλλη θέση του βουλευτή του ΚΚΕ και τώρα ως συγγραφέα». Για το βιβλίο πιο συγκεκριμένα εξήγησε πως βασίζεται σε «σε αυτοβιογραφικά κομμάτια που μιλάει στην καρδιά αυτών που έχουν τραβήξει “κουπί” στη ζωή τους, ένα βάσανο. Οι αναγνώστες θα μείνουν απόλυτα ικανοποιημένοι».
Τη συγγραφέα καλωσόρισε ο κ. Βασίλης Σταθάκης από το “Καφέ Κήπος” προσφέροντας τα αγαπημένα της λουλούδια και το έμβλημα των ιστορικών καφέ.
