«Λυπήσου εκείνους που δεν ονειρεύονται….
[…]
Τούτα τα δίχτυα δεν είναι δύσκολο να τα νετάρεις Με λίγη γνώση. Ένα ψίχουλο. Φτάνει να ξέρεις να µετράς τα δάχτυλα σου ξαναρχίζοντας από τα τελευταία στα πρώτα…Και πίστη!!! Ένα κλωνί….»
Νίκος Καββαδίας, «Στίχοι
για τη ζωγραφική µου»
Εορτή Λήξης Σχολικού Έτους 2025. Ιδιωτικό ∆ηµοτικό Σχολείο Ναυστάθµου Κρήτης. Πέµπτη 12 Ιουνίου, ώρα 18.00.
…ΦΩΣ, ΧΡΩΜΑΤΑ, ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΑΝΟΙΧΤΑ, ∆ΙΑ∆ΡΟΜΕΣ …
…ΠΑΙΧΝΙ∆ΙΑ ΚΑΙ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ στην οδό ΠΙΣΤΗΣ, στην οδό ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, στην οδό ∆ΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, στην οδό ΑΓΑΠΗΣ, στην οδό ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ….
Στίχοι εµπνευσµένοι επιλεγµένων τραγουδιών οπτικοποιηµένοι µε κινητικούς αυτοσχεδιασµούς για να επικοινωνήσουν χαρακτηριστικές στιγµές της σχολικής ζωής, σε µια συλλογική παιδική µελωδία, ανεπανάληπτη για την απλότητα, τα νοήµατα και την αισθητική της!!!!
Η τέχνη ζωντανή, ελεύθερη, λυτρωτική, ζωογόνα προσωποποιηµένη, µε το βλέµµα των παιδιών καθάριο και άµεσο, να ενώνεται µε το βλέµµα του τυχερού κοινού, για να απελευθερώσει το γνήσιο παιδικό θαύµα που διαλαλεί την ελπίδα, το αντίδωρο του «καλού κ αγαθού» προσώπου στο σήµερα, µε τα µάτια «ερµητικά ανοιχτά φωτεινά»!!!!!.
Η τέχνη των παιδιών µε όλους τους εκφραστικούς τους κώδικες συσπειρωµένους σε χαµόγελο πλατύ, σε κίνηση ενός λευκού κύµατος, µε ρέουσες γραµµές και φόρµες… Βαθύτερο άγγιγµα ψυχής η αµεσότητα όλων των οµάδων των µαθητών από την Α΄ έως την ΣΤ΄ τάξη σε απόσταση αναπνοής από τους θεατές. Το πιο δυνατό παράγγελµα της χαράς και της αθωότητας, της αγάπης και των δεσµών, της έκφρασης και της µεταγνώσης, µιας στρατιάς παιδιών που πληµµύρισαν ως ερµηνευτές και δηµιουργοί τον οικείο τους χώρο της αυλής του σχολείου τους
Ένα κύµα ρυθµικού σκεπτόµενου ΣΥΝ αισθήµατος που αιφνιδίασε και συνεπήρε το κοινό γιατί κάθε παιδί µαζί µε τη δασκάλα του απολάµβανε την ακολουθία, την επικοινωνία, τη σύνδεση, τη δυνατότητα να συνοµιλεί µε όλο του το είναι, µε δώρα καθαρού και δηµιουργικού νου, χωρίς να εγκλωβίζει την εκφραστική του διαφορετικότητα…
Ο λαθρεπιβάτης αέρας πλούτιζε διακριτικά το µουσικό ηχόχρωµα µιας πρωτότυπης ενσώµατης σύνθεσης, όπου όλες οι τέχνες πρωταγωνιστούσαν για να ισχυροποιήσουν το µήνυµα, µε το φως των παιδιών να σαλπίζει την Ευφορία, την Ευταξία, την Ευδαιµονία την Ευτυχία και όλα τα «ΕΥ των παιδιών» να ανυψώνουν πολύ ψηλά την ευγνωµοσύνη µας για το δώρο τους, να είµαστε εµείς εκείνο το απόγευµα οι κοινωνοί, συµµέτοχοι και αποδέκτες του ανεπανάληπτου διαδραστικού παιδικού σύµπαντος της ανεµελιάς τους και της υπέρτατης χαράς τους!!!
Ένα ποιητικό διερώτηµα της αρµονικής συνάντησης όλων των ΕΥ της ΖΩΗΣ, αλλά και της ΤΕΧΝΗΣ για τη ΖΩΗ !!!!!!Ο διευθυντής του σχολείου Αριστόκριτος Τοµαζινάκης ευχαρίστησε τα παιδιά της ΣΤ κατά προτεραιότητα µε συγκίνηση, αλλά και όλους τους µαθητές του σχολείου και το κάθε παιδι ξεχωριστά γιατί καταφέρνουν πάντα να µετατρέπουν τις στιγµές της ζωής στο σχολείο τους σε έργα τέχνης µε εκφραστική δυναµική και συγκινησιακό πλούτο.
Εµφανές στον αποχαιρετισµό των µαθητών της ΣΤ΄ τάξης, πώς συντελείται αυτό…. Άφωνοι όλοι µας δακρύσαµε για όσα είπαν:
Μια πόρτα ανοίγει, µια άλλη κλείνει.
Μα ότι έζησες, δε σβήνει.
Κάποιος κράτησε το κλειδί. Κάποιος το παρέδωσε.
Και κάπου εκεί… µεγαλώσαµε.
Παιδί 1
-Ποιος ξεκλείδωσε το πρώτο µας χαµόγελο;
Παιδί 2
-Μια αγκαλιά στην Α’ ∆ηµοτικού…
-Ποιος κλείδωσε τις ζωγραφιές µας στους τοίχους;
Παιδί 4
-Οι µπογιές των διαλειµµάτων…
Παιδί 5
-Ποιος ξεκλείδωσε τα όνειρά µας;
Παιδί 6
-Κάθε ιστορία, κάθε παραµύθι, κάθε µάθηµα.
Παιδί 7:
-Ποιος ξεκλείδωσε τη φαντασία µας στις τάξεις;
Παιδί 8:
-Μια ιστορία, ένα παραµύθι, έναν πίνακα…
Παιδί 9:
-Ποιος κλείδωσε τη φιλία µας στα διαλείµµατα;
Παιδί 10:
-Μια µπάλα, ένα παιχνίδι, ένα µυστικό.
Παιδί 11:
-Ποιος ξεκλείδωσε τη φωνή µας στις γιορτές;
Παιδί 12:
-Μια πρόβα, µια σκηνή, µια υπόκλιση.
Παιδί 13:
-Ποιος κλείδωσε τις αναµνήσεις στα θρανία;
Παιδί 14:
-Κάθε τετράδιο που γέµισε µε ζωή.
Παιδί 15
-Ποιος ξεκλείδωσε το µέλλον;
Όλα τα παιδιά
Όσα ζήσαµε, όσα µάθαµε….
Παιδί…
-Κλειδώσαµε στα συρτάρια µας λέξεις,
Ξεκλειδώσαµε φτερά.
Κλειδώσαµε το παλιό,
Ξεκλειδώνουµε το καινούριο!
Το σχολείο αυτό… ήταν το κλειδί.
Και τώρα… είναι ώρα να ανοίξουµε µια νέα πόρτα.
Και το ταξίδι συνεχίζεται…!
Σας ευχαριστούµε!
Ευχαριστούµε τους γονείς µας, τους δασκάλους µας, τους φίλους µας.
Ήσασταν τα φτερά µας, τα πρώτα µας φτερά!!!Κρατάµε το τιµόνι. Πατάµε πετάλι.
Σηκώνουµε το βλέµµα και βλέπουµε το δρόµο να ανοίγεται µπροστά….»
Η ευθύνη της ζωής σε ένα τρυφερό αγαπητικό χάδι της ψυχής των παιδιών µέσα στις χειροπιαστές αλήθειες του άµεσου καθαρού λόγου τους που αποστάζει τα καθηµερινά όνειρα στα πιο ευγενικά συναισθήµατα
Ο µουσικός αποχαιρετισµός της εορτής λήξης του ∆.Σ. Ναυστάθµου σηµατοδότησε το ανεπανάληπτο βίωµα της ρυθµική ανα-διάρθρωσης-δοµής ενός σπονδυλωτού διαδραστικού εικαστικού έργου τέχνης συλλογικότητας!! Εξέπεµψε τις µοναδικές εικόνες της ζωής, της ζωής της οικογένειας και του σχολείου φορτισµένες αξιακά µε την αγκαλιά, την άµιλλα, το ηθικό µέγεθος, τη γενναιοδωρία, τη βαθιά ανθρωπιά, την αξιοπρέπεια τη δικαιοσύνη, την ενσυναίσθηση.
Άλλοτε ρυάκι, άλλοτε δροµάκι, άλλοτε ποτάµι, άλλοτε θάλασσα µε κύµατα ονείρου σωσίβια, η διαρκής κίνηση των µαθητών που συµπορεύτηκε µε τον λόγο τον ευφυή και δηµιουργικό, επενδυµένη από την απόλαυση της όρασης και της ακοής, τους χάρισε µε την εµψύχωση των δασκάλων τους, έναν υπερβατικό ρόλο. Καταλύτες και αυτουργοί αληθινών συναισθηµάτων ενδόµυχοι και σεµνοί προσκυνητές των λίγων και των ανθρώπινων !!!!!
Το Ιδιωτικό ∆ηµοτικό Σχολείο Ναυστάθµου δεν σταµατά χρόνια να εκπλήσσει την κοινότητα µε την διαπροσωπική διαγενεακή εικαστική του µαρτυρία που τεκµηριώνει τον δρόµο της γνώσης, το δρόµο της αφοσίωσης, το δρόµο της επιµονής… Με τη φροντίδα πρώτιστα της ψυχής παιδαγωγών και παιδαγωγούµενων που διαπερνά καθηµερινά την έκφραση τους, την επικοινωνία τους, τη σύνδεση τους στον κύκλο του θεατρικού παιχνιδιού … Και αυτά δεν είναι τίποτε άλλο παρά αρχές και αξίες, κανόνες της ζωής και της τέχνης!!! Είναι η βάση που στηρίζεται κάθε αληθινή ζωή και γεννιέται κάθε τέχνη!!! Και µαζί γεννούν µια φωτεινή πορεία και διαπλάθουν τη στάση, τη συµπεριφορά, ασκώντας καταλυτικά την αντίληψη.
Η παιδαγωγική του θεατρικού παιχνιδιού έχει σµιλέψει µικρούς και µεγάλους, ουσιαστικά αεί παρούσα στην οµάδα των εκπαιδευτικών των µαθητών. Έχει επηρεάσει τη σχεσιοδυναµική της σχολικής κοινότητας του οικισµού, αλλά και της ευρύτερης και φροντίζεται µε συνέπεια, αδιάκοπα…..
Η χειραψία στην απονοµή των λευκωµάτων στους τελειόφοιτους από τους αξιότιµους κ.κ.
κ.Πρόεδρο Μετοχικού Ταµείου Ναυτικού, Αντιναύαρχο Β. Παππά
κ. ∆ιοικητή του Ναυστάθµου, Αρχιπλοίαρχο ∆ιονύσιο Μανταδάκη ΠΝ
κ. Πρόεδρο Συλλόγου Γονέων και Κηδεµόνων, Σπύρο Τσιλιγιάννη
εξέπεµψε αµοιβαίο σεβασµό σε κάθε παιδί και είναι επικοινωνία βαθιά προσωποποιηµένη που ενδυναµώνει, δεν συντελείται απλά και τυπικά.
Η εορτή λήξης είχε όλα όσα χαρακτηρίζουν τις παιδαγωγικές φάσεις της µεθόδου του θεατρικού παιχνιδιού όπως έχει τεκµηριωθεί µοναδικά από τον αείµνηστο ∆άσκαλο Λάκη Κουρετζή που το εισηγήθηκε πρώτος στην χώρα µας αλλά και σε όλη τη διάρκεια της εφαρµογής του εθνικού προγράµµατος» ΜΕΛΙΝΑ-Εκπαίδευση και Πολιτισµός» υπήρξε επιστηµονικά υπεύθυνος των εργαστηρίων του. Είχε όµως και το βλέµµα του που ανέκαθεν και πάντα θα υπενθυµίζει «Στην αρχή ένα γράµµ…µόνο».
Ο πολυβραβευµένος συγγραφέας Μάνος Κοντολέων αναφέρει χαρακτηριστικά για το πρωτότυπο βιβλίο µε τον τίτλο «Στην αρχή ένα γράµµ…µόνο από τις εκδόσεις ΤΑΞΙ∆ΕΥΤΗΣ του ΛΑΚΗ ΚΟΥΡΕΤΖΗ που ενέπνευσε µαζί µε το ∆ηµοτικό Σχολείο Ναυστάθµου και το Μουσείο Σχολικής Ζωής στην ενότητα ΜΠΛΕ ∆ΙΑΣΤΑΣΗ της νέας του έκθεσης.
« Ο Λάκης Κουρετζής είναι µια Εποχή. Όχι, δεν εννοώ πως εκφράζει το παρελθόν. Εννοώ πως σηµατοδοτεί µια στάση καλλιτεχνική που µέσα σε µια συγκεκριµένη εποχή δηµιουργήθηκε και από τότε παραµένει ένα σηµείο αναφοράς σε ότι έχει να κάνει µε την ποιότητα, τη συνέπεια, το ήθος.
[…]
Αλλά αν έκανα µια σύντοµη αναφορά στο παρελθόν, ήταν γιατί αυτό το παρελθόν, µε τη συλλογή κειµένων «Στην αρχή ένα ΓΡΑΜΜ… µόνο», δείχνει πως µπορεί και παρόν να είναι και µέλλον να διαθέτει. Με άλλα λόγια, ο Λάκης Κουρετζής παραµένει πάντα εκείνος ο οραµατιστής, ο ανθρωπιστής και ο επαναστάτης που στα τέλη του ’70 ήταν.
[…]
`Τα κείµενα είναι 48. Ανά δύο ξεκινούν από το ίδιο γράµµα. Το δυαδικό στοιχείο είναι άποψη για τον Κουρετζή. Ο κόσµος –µάλλον αυτό θέλει να µας πει- ερµηνεύεται και βιώνεται όταν ο ένας συναντά τον άλλον. Κι αυτός ο άλλος µπορεί να είναι απέναντί σου, αλλά µπορεί να είναι και εντός σου. Όπως όλα τα γράµµατα του αλφαβήτου που το καθένα είναι ουδέτερο, αλλά που όταν ενωθούν τότε φτιάχνουν λέξεις –αρσενικές ή θηλυκές, πάντως µε φύλο, δηλαδή µε ταυτότητα.
48 κείµενα γραµµένα σε διάφορους τόπους. Εντός και εκτός Ελλάδας. Γιατί η σκέψη µπορεί να γίνει συναίσθηµα την κάθε στιγµή και ώρα.Κι έχει σηµασία να προσέξει κανείς και τη µορφή του βιβλίου. Σαν παλιό τετράδιο, µε προσεγµένα γράµµατα γεµάτο. Στην εποχή της τεχνολογίας, ας κρατήσουµε τη δυναµική µιας αισθητικής που βγαίνει από το χέρι ενός παιδιού.»
Η χαρισµατική δασκάλα Άννα Νικολακάκη, 20 χρόνια στο σχολείο φιλοτέχνησε όχι µονάχα τους διαλόγους µε το κεφαλαίο γράµµα να ρωτά και το µικρό γράµµα να απαντά, αλλά και επιµελήθηκε µοναδικά τη δηµιουργική παρουσίαση τους, υφαίνοντας µοναδικά µια νέα σύνθεση οπτική και λεκτική που παρατίθεται ατόφια παρακάτω σε 12 αισθητικά συµβάντα!!!!! Συνιστά επιπλέον την πεµπτουσία της ιδέας της εορτής λήξης, αλλά και απηχεί αντάξια και συνεκτικά το πνεύµα του παιδαγωγικού στοχασµού που εισήγαγε ο ΛΑΚΗΣ ΚΟΥΡΕΤΖΗΣ στην τέχνη στην οποία συναντώνται όλες οι µορφές τέχνης: Στο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙ∆Ι!!!Στη διά του θεάτρου παίδευση!!!
Αείµνηστε ∆άσκαλε ΛΑΚΗ το ψάθινο καπέλο σου θα το µοιραζόµαστε πάντα για να µας ενδυναµώνει γενναιόδωρα ο λευκός αγνός παλµός της τέχνης και της ζωής.
Οι εµπνευσµένοι εµψυχωτές του σχολείου παρακάτω:
Μαρία Πλατσάκη (καθηγήτρια µουσικής)
Αγλαΐα Μελιδονιώτη (καθηγήτρια Αγγλικών)
Βασιλική Βαζούρα ( καθηγήτρια Αγγλικών)
Αθηνά Χατζηδάκη (καθηγήτρια Γερµανικών)
Κατερίνα Αναγνωστάκη (καθηγήτρια Γαλλικών)
Στέλιος Τσοντάκης (καθηγητής πληροφορικής)
Νίκη Τσακίρη (καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής)
Χρυσόστοµος Μπέκος (καθηγητής Φυσικής Αγωγής)
Παναγιώτα Κολτσάκη (δασκάλα)
Τζωρτζίνα Κτιστάκη (δασκάλα)
Σαββίνα Ιωάννου (δασκάλα)
Ευαγγελία Μυλωνάκη (δασκάλα)
Ελένη Μαστοράκη (δασκάλα)
Ευαγγελία Φαντάκη (δασκάλα)
Μαριλένα Γεωργαντά (δασκάλα)
Ειρήνη Κοπανάκη (δασκάλα)
Μαρία Σαπουνάκη (δασκάλα)
Άννα Νικολακάκη (δασκάλα)
Άννα Θεοδωράκη (δασκάλα)
Ιωάννης Ρωµανιάς (δάσκαλος)
Στέλλα Χριστοδουλάκου (δασκάλα / υπεύθυνη τµήµατος Υποστήριξης)
∆ιευθυντής: Αριστόκριτος Τοµαζινάκης (δάσκαλος)
Υποδιευθύντρια : Παναγιώτα Γκίζα (δασκάλα)
Όλοι παρόντες µε τον δικό τους τρόπο! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΘΕΡΜΑ!
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ στον ιστότοπο του σχολείου :
Ι∆ΙΩΤΙΚΟ ∆ΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ∆ΙΟΙΚΗΣΗΣ ∆ΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ (∆∆ΜΝ) ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
https://dim-nafst.chan.sch.gr/
Ευχαριστώ θερµά τον διευθυντή του σχολείου κ. Αριστόκριτο Τοµαζινάκη για την τιµή της πρόσκλησης και την εµψυχώτρια ∆ασκάλα κ. Άννα Νικολακάκη για την τιµή της εµπιστοσύνης της δηµοσιοποίησης του πρωτότυπου έντυπου υλικού της εορτής. Ευχές σε όλο το ανθρώπινο δυναµικό του σχολείου για ανεξάντλητη έµπνευση, δύναµη και δηµιουργία!
Endnotes
Ψυχοπαίδης Γ.,(2021) Εις τον καιρόν, Πρόσωπα της τέχνης Ο Νίκος Καββαδίας και οι αντικατοπτρισµοί µιας τραυµατισµένης ελπίδας, ΦΑΤΑ ΜΟΡΓΚΑΝΑ,σ.153-157, εκδ. Κέδρος,
https://www.taxideftis.gr/index.php/news-2/news-6/news-10/item/313-dolor-sit-amet-conse-ctet-port-sren-amet-ste
https://www.haniotika-nea.gr/os-erotima-anoichto/ βλέπε αναλυτικότερα
