Ξεκίνα! Πάρε φόρα και ξεκίνα! Μην αφήνεις τα φτερά σου να τσαλακώνονται . Ο ουρανός είναι δικός σου. Όλα τ΄αστέρια περιμένουν ένα νεύμα σου για να στολίσουν τ΄όνειρο σου….» Αλκυόνη Παπαδάκη
O δράκος γνωστός από τα παιδικά παραμύθια, είναι ένα υπερφυσικό ον καταγραμμένο στην ανθρώπινη μνήμη και συνείδηση από τα αρχαία χρόνια. Άλλοτε ως φόβος και απειλή, άλλοτε ως δικαίωση, ο δράκος ενέπνευσε την δημιουργική φαντασία στους μύθους, στις παραδόσεις, στην συγγραφή, στην έβδομη τέχνη. Η λέξη δράκος είναι ελληνική . Προέρχεται από το ρήμα «δέρκω» που σημαίνει βλέπω. Η ονομασία παραπέμπει σε έναν άγρυπνο φρουρό ή φύλακα μιας περιοχής , ή κάτι πολύτιμου. Για την Ανατολή ο δράκος συμβολίζει τη δύναμη και τη χάρη, το θάρρος και την ανδρεία, τον ηρωισμό και την υπομονή, την ευγένεια και την θεότητα. Στην ουσία πρόκειται για μια ενεργητική αποφασιστική και ευφυή δύναμη που αντιπροσωπεύει όσα ακριβώς δεν υπάρχουν στην εικόνα του δράκου της δύσης. Για τη Δύση ο δράκος είναι η ενσάρκωση του κακού και του χάους.
«Το χαμόγελο του Δράκου» το νέο βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη έφτασε στα χέρια μου απρόσμενα με πολλούς τρόπους κάπου στα μέσα του Δεκέμβρη για να σηματοδοτήσει δικαιωματικά με τον πλούτο των νοημάτων του, την συναρπαστική πλοκή του, το ρεαλιστικό του ύφος και τους εύστοχους συμβολισμούς του, το «ποδαρικό» της νέας χρονιάς στη στήλη μου. Ως σκληρό μα και ταυτόχρονα λυτρωτικό μήνυμα για όσους έχουν βιώσει έναν ψεύτη έρωτα, για όσες βίωσαν μια σχέση υποταγής με τη μάνα που τις εγκλώβισε σε έναν άνισο αγώνα, αλλά κυρίως ως ευχή θριαμβευτικής νίκης για όλους εκείνους που αναμετρώνται καθημερινά με τους δράκους των ενδότερων σημείων της ψυχής τους .
Το νέο βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη τράβηξε την προσοχή μου γιατί πάντα η συγγραφέας με γοήτευε με τη λυρική γραφή της που είχε έναν μαγικό τρόπο να ακουμπά κατευθείαν στην καρδιά μου χωρίς γέφυρες και διαμεσολαβήσεις, με την ευθύτητα μιας έκφρασης που συμπυκνώνει την εμπειρία μιας «δύσκολης» ζωής.
Η Αλκυόνη αυτή τη φορά όμως ήρθε πολύ κοντά μου, όταν στο γειτονικό μου σπίτι σε μια πρόσφατη τυχαία συζήτηση των φίλων μου, αποκαλύφθηκε συμπατριώτισσα όταν μου εξήγησαν ότι είναι συγγενής τους και μάλιστα έχουν κοινό σπίτι στον Αποκόρωνα.
Γεννήθηκε στο Νιο Χωριό του Νομού Χανίων. Ο πατέρας της ήταν δάσκαλος με παράσημο από τον πόλεμο της Αλβανίας Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια. Μπήκε εσωτερική στη Γαλλική Σχολή Saint Joseph των Χανίων και ύστερα ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν το τελείωσε ποτέ, επειδή άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα δημοσιογραφίας στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Παράλληλα έγραφε το πρώτο της βιβλίο, με τίτλο “Κόκκινο σπίτι” και το οποίο εξέδωσε με δικά της χρήματα.Τα έργα της, τα οποία ανήκουν στη σύγχρονη μυθιστορία, διακρίνονται για την προσωπική, λυρική γραφή της. Μέσα στις σελίδες των βιβλίων της αναλύει, συνθέτει, αγωνίζεται, δημιουργεί, διακινδυνεύει και διδάσκει ήθος, σε μια δύσκολη εποχή που αναζητεί οδηγούς και πρότυπα ζωής. Ο τίτλος του βιβλίου της «Το χαμόγελο του δράκου» αιχμαλώτισε το ενδιαφέρον μου αρχικά για τη σύνδεση του με το επώνυμο μου, αλλά κυρίως για την αντίφαση του, αφού στην ελληνική λογοτεχνία οι δράκοι δεν χαμογελούν, συνήθως αγριεύουν , οργίζονται, καίνε όνειρα, μαυρίζουν με τη φωτιά τους τους ορίζοντες της καρδιάς και του νου. Επιπλέον στο εξώφυλλο ο τεράστιος κατάλευκος κρίνος στο μπλε της θάλασσας με παρέπεμψε στα κρίνα της άμμου που λατρεύω και δεν έχουν καμία σχέση με αδάμαστα συναισθήματα, με αδιέξοδα….Τι σημαινόμενα για μένα θα μπορούσε λοιπόν να περικλείει αυτό το βιβλίο;
Η ανάγνωση του έγινε με την ταχύτητα που το γνήσιο ενδιαφέρον πυροδοτεί ακολουθώντας τους πρωταγωνιστές του στα κεφάλαια της ζωής τους με κομμένη την ανάσα! Ανάπαυλα μόνο για να σταχυολογήσω αποσπάσματα που με προκαλούσαν για εσωτερικό διάλογο και καταλυτική αναστοχαστική σκέψη. Σε όλη την πλοκή του βιβλίου προσπαθούσα να αναλύσω τον δράκο της Λενιώς που εμφανιζόταν κυρίαρχος και απαιτητικός στις ζωγραφιές της ακολουθώντας την βίαια από παιδί έως και την ενηλικίωση της …Ώσπου μετά από μια επίπονη και ψυχοφθόρα διαδρομή ζωής η Έλενα πλέον καταφέρνει με όπλο την τέχνη της ζωγραφικής που τη βοηθά να διαχειρίζεται τις πληγές της να τον νικήσει και να αποσπάσει θριαμβευτικά το χαμόγελο του. Το χαμόγελο του δράκου που τρυπώνει μέσα της πια και της ανοίγει διάπλατα τον ορίζοντα των δικών της επιλογών, μια νέα αρχή μέσα από τις στάχτες και τη θλίψη…
Η γραφή της Αλκυόνης στο μυθιστόρημα είναι αιχμηρή και δυναμική τόσο, όσο να σε ταρακουνά μέχρι το σημείο που ξυπνάς από τη νάρκη της θλίψης και θεραπευτική τόσο, ώστε να μετριάζει καταλυτικά την όποια οδύνη έχει εδραιώσει μέσα σου μια συναισθηματική ρωγμή. Ευχή της στήλης το 2019 να βοηθήσει όλους και όλες να ζωγραφίσουν την ψυχή τους με θερμά χρώματα , να χαρτογραφήσουν τα μονοπάτια της με λαμπερούς τόνους που θα φέρουν το χαμόγελο του δράκου που περιγράφει η Αλκυόνη Παπαδάκη στο βιβλίο της.
« Είναι εκείνοι που, αφού μάζεψαν από τ΄αποφάγια του δράκου τα χρώματα της ψυχής τους, φτιάξανε με αυτά μια όμορφη ζωγραφιά. Μια ζωγραφιά με τα χρώματα της ζωής. Κι είναι τόσο έντονα αυτά τα χρώματα, τόσο λαμπερά , τόσο μαγευτικά, που τα βλέπει ο δράκος και θαμπώνεται. Ζαρώνει στη γωνιά του. Χαϊδεύεται σαν μικρό παιδί και χαμογελά….».
Πολιτισμός είναι αναμφισβήτητα και ο τρόπος που ζούμε και διαχειριζόμαστε τη ζωή μας, είπε πρόσφατα σε εκδήλωση σε Μουσείο της Αθήνας ο γνωστός Έλληνας καλλιτεχνικός αφηγητής Αλέξης Κωστάλας.. Είναι επίσης το ψυχογράφημα που τολμούμε σε τακτά διαστήματα της ζωής μας μετά από μια πληγή για να πετύχουμε πατώντας στις δικές μας δυνάμεις, την ανασύνταξη, τον επαναπροσδιορισμό, Θα ήταν ιεροσυλία να επιχειρήσω εκτενέστερη ανάλυση στο έργο της σπουδαίας λογοτέχνιδας. Το ξεκίνημα της χρονιάς επιζητά μόνο ευχές!! Οι ευχές μου σαφώς επενδυμένες σήμερα με τον ιαματικό εκφραστικό πλούτο που εμπεριέχεται στα βιβλία της Αλκυόνης Παπαδάκη!
Καλή χρονιά λοιπόν με ταξίδια συναρπαστικά σε δυνατά αποσπάσματα από τα βιβλία της που διαμορφώνουν κάδρα πολύτιμων αποφθεγμάτων της ζωής Καλή χρονιά με έρεισμα τη λογοτεχνία που σε οδηγεί πάντα σε μια πολύτιμη θεραπευτική ενδοσκόπηση!
Καλή χρονιά με την ψυχή ελεύθερη, χαμογελαστή και ας είναι πληγωμένη και τσαλακωμένη ! Καλή χρονιά με νίκες σε μάχες που φαντάζουν ατελεύτητες και χαμένες !!!
Καλή χρονιά «με λάφυρο το χαμόγελο του δράκου …μας»! ***Ευχαριστώ πολύ τον Νίκο και την Χαρά για το πολύτιμο δώρο τους!
ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ:
http://users.sch.gr/zskafid/index.php?option=com_content&view=article&id=231:2011-07-07-13-43-59&catid=43:a&Itemid=168 https://www.dinfo.gr/%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CF%85%CF%8C%CE%BD%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B7-%CF%85%CF%80%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%BA%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%BD/ https://e-synthesis.gr/?p=1331 https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%BA%CF%85%CF%8C%CE%BD%CE%B7_%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B4%CE%AC%CE%BA%CE%B7
