Πέμπτη, 28 Μαρτίου, 2024

Ως έργο τέχνης εικόνας και λόγου

«Προσπαθώ να βάζω χρώματα σαν λέξεις που σχηματίζουν ποιήματα, σαν νότες που σχηματίζουν μουσική»
Joan Miro, Ισπανός ζωγράφος (1893-1983)

Όταν ένα λογοτεχνικό βιβλίο για παιδιά συγκροτεί με την οντότητα του ένα υψηλής αισθητικής έργο τέχνης εικόνας, και λόγου έχει τη δύναμη να συγκινήσει και να συνομιλήσει με όλες τις ηλικιακές ομάδες αναγνωστών. Ο Νικόλας Ανδρικόπουλος είναι βραβευμένος συγγραφέας και εικονογράφος και ένας σεμνός ταυτόχρονα δημιουργός που τιμά το παιδικό βιβλίο με τη συνεχή έμπνευση και δημιουργία. του. Τα έργα του ακτινοβολούν πανανθρώπινες αξίες, σεβασμό, ενσυναίσθηση, σπουδή στην ψυχή του παιδιού, του ανθρώπου.. Η προστιθέμενη αξία στα βιβλία του είναι φανερό ότι πραγματώνει αυτό που του είχε ψιθυρίσει κάποτε ο κόκκινος φουσκωτός ανθρωπάκος του στο αυτί: «Ανακάλυψε τα μυστικά και τα μυστήρια του κόσμου των παιδιών».

Η γνώση του για την αισθητική ψυχολογική και συμβολική λειτουργία του χρώματος είναι βαθιά και καταλυτική στις επιλογές του στη δημιουργία των εικόνων του, οι οποίες ενεργοποιούν αποτελεσματικά τη φαντασία και γεννούν αβίαστα το συναίσθημα των αναγνωστών του.

Σε συνδυασμό με τη χαρισματική σχεδιαστική του έκφραση, έχει διαμορφώσει μια απαράμιλλη αναγνωρίσιμη εικονογραφική ταυτότητα στα βιβλία του, είτε ο ίδιος έχει και τις δύο ιδιότητες του εικονογράφου και του συγγραφέα, είτε μόνο την ευθύνη του οπτικού αφηγήματος …Παρακάτω απολαύστε στη συνομιλία μας, την καθαρότητα της στάσης του στο λειτούργημα της συγγραφής, το πάθος του για τη ζωγραφική αλλά και πάντα την τήρηση της ευαίσθητης ισορροπίας του λόγου και της εικόνας που ο ίδιος προστατεύει και υποστηρίζει στον διττό του ρόλο στο παιδικό βιβλίο.

Η εικονογράφηση, άλλωστε, δεν είναι απλά μια συνοδεία του κειμένου, αλλά μια παράλληλη μετάδοση του νοήματος του, μέσα από ένα διαφορετικό εκφραστικό μέσο, την εικόνα..

Οι φωτογραφίες που πλαισιώνουν τη συνέντευξη είναι επιλογή της γράφουσας στο πλαίσιο των βαθμών ελευθερίας επιλογής που μου απέδωσε ο κ. Νικόλας Ανδρικόπουλος παράλληλα με την τιμή του διαλόγου μου μαζί του για την οποία τον ευχαριστώ θερμά.. Ένα δώρο εμπιστοσύνης που μου έδωσε μεγάλη χαρά γιατί ανέκαθεν το έργο του πυροδοτεί δημιουργικά τις δικές μου απόπειρες σχεδιασμού δράσεων φιλαναγνωσίας. Όλες οι φωτογραφίες αποφάσισα λοιπόν να είναι από το βιβλίο «Μια κόκκινη πινελιά που την έλεγαν Αι» ( εκδ. Λιβάνη ) γιατί αποτελεί ένα αριστουργηματικό χρωματικό κρεσέντο της αισιοδοξίας… Είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πολλά έργα τέχνης λόγου και εικόνας του Νικόλα Ανδρικόπουλου. Για μένα όμως είναι ένας ύμνος για τη ζωή, την τέχνη, την ένταση της επιθυμίας, το πάθος της έκφρασης, την απόλαυση της δημιουργίας, τη γοητευτική συνάντηση και τη συμπληρωματικότητα των χρωμάτων. που εκκινούν τα (συν)αισθήματα.!!!!

Η κόκκινη πινελιά με τη αέναη κίνηση της ψιλόλιγνης κοριτσίστικης φιγούρας που αποκαλύπτεται στη διαφάνεια του κόκκινου, παιχνιδιάρικα, αποφασιστικά, ενθαρρυντικά καθώς κατακλύζει δυναμικά τις σελίδες του βιβλίου, δονεί ψυχικά τον αναγνώστη και ενισχύει τη δραματικότητα των αποφάσεων του πρωταγωνιστή. Το θερμό κόκκινο χρώμα είναι άμεσο, αναβλύζει αισιοδοξία και ρέει δημιουργικά για να κινητοποιήσει «τα μικρά και μεγάλα απαισιόδοξα παιδιά ώστε να ξεκινήσουν να ζουν το καλοκαίρι της ψυχής τους» σύμφωνα με την αφιέρωση του συγγραφέα . Μαζί με τη συνέντευξη λοιπόν που ακολουθεί, διαβάστε την «Κόκκινη Πινελιά που την έλεγαν Αι» γιατί περισσότερο από ποτέ άλλοτε, έχουμε ανάγκη το «καλοκαίρι της ψυχής μας:

-Στην εποχή του πολιτισμού της εικόνας σήμερα, όπου την χαρακτηρίζει η ποσότητα και η ποικιλία της πληροφόρησης, αλλά και η προτεραιότητα του οπτικού έναντι του λεκτικού, εισάγονται νέοι τρόποι αντίληψης και καταγραφής της πραγματικότητας, αλλά και σκέψης! Πώς το παιδικό βιβλίο κατά τη γνώμη σας συμβάλλει στη διαμόρφωση της σχέσης του παιδιού με την εικόνα;

-Κατά πρώτον όταν αναφερόμαστε στην εικόνα πρωτεύουσας ή δευτερεύουσας θέσης και ρόλου σε ένα καλλιτεχνικό σύνθετο έργο, μη την συγχέουμε με την τηλεοπτική εικόνα. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν, η εικόνα είτε συνοδεύει είτε συμπορεύεται με κάποια άλλη μορφή τέχνης, ήχο ή λόγο ή γραφή οι δύο τελευταίες στην περίπτωσή μας. Έχουν λοιπόν τον ρόλο, της επί πλέον προσφοράς αισθητικής απόλαυσης, ανάτασης, ανακάλυψης, διαπαιδαγώγησης, πληροφόρησης και πνευματικού εμπλουτισμού. Με όλους αυτούς τους λόγους όπως καταλαβαίνουμε, η εικόνα σε ένα βιβλίο παιδικό ή μη, παίζει ρόλο εικαστικής αναβάθμισης και παιδείας του χρήστη του.

-Γιατί είναι απαραίτητη η ύπαρξη της εικόνας στο παιδικό βιβλίο; Τη στιγμή που η βιωματική αλήθεια είναι περιορισμένη σε ένα παιδί, πώς διαχωρίζει το φανταστικό από το πραγματικό; Ποιος είναι ο ρόλος του εικονογράφου και του συγγραφέα σε αυτή την περίπτωση;

-Μα ακριβώς γι’ αυτό, επειδή η βιωματική αλήθεια του παιδιού είναι περιορισμένη, είναι ευρύτερη η φαντασία του ως αντιστάθμισμα και, έρευνα του καινούργιου. Συνεπώς η εικόνα μπορεί να του προσφέρει πληροφορίες που το κείμενο δεν το έχει κάνει, είτε γιατί αυτό δεν μπορεί είτε γιατί δεν θέλει είτε γιατί αγνοεί. Επί πλέον επιβάλλεται να προσφέρει αισθητική αγωγή.

– Πότε η εικονογράφηση μπορεί, κατά τη γνώμη σας, να ενεργοποιήσει τον λόγο και την φαντασία των παιδιών και να τα εισάγει αποτελεσματικά στην αναγνώριση δομικών στοιχείων της ιστορίας; Αν τα τοποθετήσει στο σκηνικό της ιστορίας, μήπως έτσι απειλείται κατά κάποιον τρόπο η λεκτική αφήγηση του συγγραφέα;

-Μα στη συνεργασία λόγου και εικόνας ή εικόνας και λόγου αν προτιμάτε, υποχρεώνονται αυτές οι δύο τέχνες ή να κάνουν οικονομία η μία υπέρ της άλλης ή να συμπληρώνουν η μία την άλλη, αναλόγως πια απ’ τις δύο είναι πρωτογενής.

-Είστε επιτυχημένος και βραβευμένος συγγραφέας και εικονογράφος! Πιστεύετε ότι αυτοί οι δύο ρόλοι είναι ανταγωνιστικοί; Αν συνυπάρχουν στο ίδιο πρόσωπο πολλαπλασιάζουν την επιτυχία του λογοτεχνικού βιβλίου για παιδιά;

-Όχι ούτε ανταγωνίζονται οι ρόλοι μεταξύ τους ούτε εγγυώνται την επιτυχία του παραγόμενου καλλιτεχνικού έργου.

-Ποια είναι τα συναισθήματα που σας γεννά η εικονογράφηση και ποια αντίστοιχα η συγγραφή;

-Και στις δύο περιπτώσεις, κατ’ αρχήν ευφορία, ύστερα αγωνία και τελικά προσμονή για το τέλος τους. Όμως αναλόγως ποια από τις δύο τέχνες έχει την πρωτογένεια. Βέβαια όταν μου γεννιέται μια ιδέα, εμπεριέχονται στη σκέψη μου και οι δύο τέχνες ταυτόχρονα. Η εικόνα εμπεριέχει λόγο και ο λόγος εικόνα. Αν βέβαια ο λόγος προϋπάρχει ως πρωτογενές υλικό από άλλην/ον, (συγγραφέα) τότε όλο το βάρος των συναισθημάτων που προανέφερα, πέφτουν πάνω στην εικόνα. Προσθέτοντας όμως και την προσδοκία και επιδίωξη να αρέσει και σ’ αυτήν/όν.

-Ποιο κατά τη γνώμη σας είναι το κρίσιμο σημείο της καλλιτεχνικής έκφρασης ενός εικονογράφου στο παιδικό βιβλίο;

-Η μετουσίωση του πνεύματος του εμπεριέχοντος λόγου, σε εικόνα. Αν βέβαια η έμπνευση και η δημιουργία του λόγου προέρχεται από τον εικονογράφο, αυτή η μετουσίωση υπάρχει από την αρχή της γέννησης τις ιδέας. Γιατί όπως προείπα γίνεται ταυτόχρονα, μηχανικά…

-Τι είναι αυτό που επηρεάζει και καθορίζει τους χαρακτήρες και το ύφος των εικόνων σας;
Για μεν τους χαρακτήρες επηρεάζεται και από τον προσδιοριζόμενο χρόνο της πλοκής της ιστορίας, αν υπάρχει, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση καθορίζεται και ενδυματολογικά. Για δε το ύφος, το πνεύμα και το βάθος του χρόνου.

-Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας μια ιδιαίτερη εμπειρία σας σχετική με την επικοινωνία των πρωταγωνιστών σας από κάποιο βιβλίο

-Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια ιδιαίτερη περίπτωση. Γιατί κάθε φορά που δημιουργώ ένα βιβλίο, είτε ως εικονογράφος είτε και με τις δύο ιδιότητες μαζί, εικονογράφος-συγγραφέας, νομίζω και νοιώθω ότι έχει κάτι ξεχωριστό από τα προηγούμενα και, όντως έτσι είναι. Οι ήρωες συνομιλούν μεταξύ τους, συνομιλούν με τον συγγραφέα, συνομιλούν με τους αναγνώστες, συνομιλούν κυρίως μ’ εμένα.
Μου λένε τις απόψεις τους σχετικά με την πλοκή του έργου, πιθανές διαφωνίες σχετικά με την θέση και τον ρόλο τους αναφορικά με την υπόθεση του βιβλίου. Τέλος εγκρίνουν την περιγραφή και τοποθέτησή τους στο τους στον χωροχρόνο από εμένα. Επίσης θα ήθελα αυτό το βιβλίο, να είναι το καλύτερο από όλα τα προηγούμενα, πράγμα που βεβαίως δυστυχώς, δεν είναι εφικτό.

-Το παιδικό λογοτεχνικό βιβλίο είναι για το παιδί ένα έργο τέχνης, ένα μέσο αγωγής ή μήπως ένας τρόπος απλά ψυχαγωγίας;

-Εδώ θα είμαι σχεδόν μονολεκτικός. Όλα αυτά μαζί!!!!

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ:
http://www.livanis.gr/Mia-kokkinh-pinelia-_p-3095188.aspx
https://www.youtube.com/watch?v=S1bceFhdnq8
https://www.diaplasibooks.gr/nikolas-andrikopoulos/?cookies_accepted=Y
https://biblionet.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF/?personid=2607

***Οι φωτογραφίες που πλαισιώνουν το κείμενο είναι από το βιβλίο του κ. Νικόλα Ανδρικόπουλου “Μια κόκκινη πινελιά που την έλεγαν “Αι” εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ και παραχωρήθηκαν  στη γράφουσα ευγενικά από τον ίδιο αποκλειστικά  για τις ανάγκες του άρθρου.. Σας ευχαριστώ πολύ κ. Ανδρικόπουλε για την πολύτιμη εμπειρία του διαλόγου μας  και σας εύχομαι πάντα  ανεξάντλητη έμπνευση και δημιουργία!!!!


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

2 Comments

  1. Μαρία πως έγραψα και στο f/b, σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ωραίες και εύστοχες ερωτήσεις σου μα κυρίως για τα πολύ όμορφα λόγια στα όρια της “κολακείας” -δεν ξέρω αν μου αξίζουν- στον πρόλογό σου για τη συνέντευξη. Πραγματικά σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ!!!!

    • Κ. Ανδρικόπουλε η εισαγωγή μου είναι μια σύντομη έκφραση, προκειμένου να πειθαρχήσω στην οικονομία του χώρου της σελίδας, όλων αυτών που μεταγγίσατε σε μένα και τους μαθητές μου με τα έργα σας! Δεν θα τα έγραφα ποτέ αν δεν τα ένιωθα απλά για να κολακεύσω και δεν γράφω ποτέ αν κάτι δεν με εμπνέει και δεν το πιστεύω! Καλή συνέχεια σε αυτό που αγαπάτε!!!

Γράψτε απάντηση στο ΜΑΡΙΑ ΔΡΑΚΑΚΗ Ακύρωση απάντησης

Please enter your comment!
Please enter your name here

Εντός εκτός και επί τα αυτά

Μικρές αγγελίες

aggelies

Βήμα στον αναγνώστη

Στείλτε μας φωτό και video ή κάντε μία καταγγελία

Συμπληρώστε τη φόρμα

Ειδήσεις

Χρήσιμα