Οπου λαλούν πολλά κοκόρια…

Πρέπει στην Ελλάδα να εναρμονίσουμε την επιείκεια με τον ζήλο.
Για να μην “ανοίξουν οι πόρτες του φρενοκομείου…”.
Γνωρίζω ότι οι πολίτες έχουν πληγωθεί πολύ και διαπορούν για τις βδελυρές ιστορίες.
Ολους τους προβληματίζει η Novartis.
Ψάχνουν να βρουν μια αλήθεια που σκοτίζεται από τον ορυμαγδό των αντικρουόμενων πληροφοριών.
Σαν τον σιδηρουργό που χτυπά το μέταλλο και δεν μπορεί να του δώσει μορφή και σχήμα.
Παράλληλα τα εθνικά θέματα είναι επί ξυρού ακμής.
Η Τουρκία παριστάνει τον “μοναχικό λύκο”.
Κίβδηλος οθωμανισμός, μα υπαρκτός.
Χρειάζεται εκ μέρους μας ζήλος και επαγρύπνηση.
«Τα λεφτά στην Κύπρο είναι πολλά, Αρη».
Οσονούπω θα προκύψει και θέμα διευθετήσεων θαλάσσιων περιοχών με την Αλβανία.
Αναγνωρίζω το ρεαλιστικό δικαίωμα της ημετέρας σφαίρας επιρροής.
Μέχρι εκεί…
Γελοιότητες για “τσάμικο” δεν συζητούμε.
Ολα τα χαρτιά είναι πάνω στο τραπέζι.
Το έξυπνο πουλί… τουλάχιστον… να πάψουν οι “κελαηδιστές”. Μέχρι εκεί…