Οι ξέγνοιαστοι Αύγουστοι είναι παρελθόν…

Κάµποσα χρόνια πίσω, τέτοια εποχή, η µόνη έγνοια ήταν οι βουτιές στη θάλασσα του Σταυρού, η “περατζάδα” από τον Πλατανιά για τον εντοπισµό των γαλανοµάτων ξανθών καλλονών από το Βορρά, το “χάσιµο” στα στενά της Παλιάς Πόλης, η απόλαυση του ηλιοβασιλέµατος στα Φαλάσαρνα.
Η δροσιά από τους ευκαλύπτους στη Γεωργιούπολη, το πιλάφι στις ταβέρνες στο Θέρισο, η χαρά της απογευµατινής εξόδου στην Παλαιόχωρα και στο Βάµο, η συµµετοχή σε ένα πανηγύρι στα Σφακιά…
Άλλαξαν οι εποχές, πέρασαν τα χρόνια, µεγάλωσαν οι ευθύνες οι προσωπικές, έγινε όµως και η ζωή πιο δύσκολη. Αυξήθηκαν οι ανάγκες, έχασε την αξία του το χρήµα στην τσέπη µας, αλλά κυρίως µειώθηκε η αυθεντικότητα των προορισµών και κυρίως των ανθρώπων.
Όχι ότι τότε ήταν όλα ωραία και καλά, ήταν όµως αληθινά. Είχαν µια πηγαία δικαιοσύνη.
Σήµερα το “πλαστικό” σε όλες του τις εκδοχές κυριαρχεί παντού…
Μπορεί οι ξέγνοιαστοι Αύγουστοι να είναι παρελθόν, αλλά πέρα από την ανάµνησή τους, ας κρατήσουµε την ελπίδα της αναζήτησής τους και πάλι, έστω αυτή….