Σύµφωνα µε τη δηµόσια ραδιοφωνία των ΗΠΑ, NPR, «Κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώµατος, οι Ναζί αποκαλούσαν τους Εβραίους αρουραίους.
Οι Χούτου που είχαν αναµιχθεί στη γενοκτονία των Τούτσι στη Ρουάντα αποκαλούσαν τους Τούτσι κατσαρίδες. Οι ιδιοκτήτες δούλων διά µέσου της Ιστορίας θεωρούσαν τους δούλους ζώα κατώτερα των ανθρώπων».
Σε ρεπορτάζ τής Le Monde διαβάζουµε, «Ο Γιοάβ Γκαλάντ, υπουργός άµυνας µέχρι την έξωσή του το 2024, δικαιολόγησε την πολιορκία [της Γάζας] λέγοντας: ‘Πολεµάµε ανθρώπινα ζώα και δρούµε ανάλογα’. Ο πρωθυπουργός Βενιαµίν Νετανιάχου από την πλευρά του τόνισε την αντίθεση ‘των υιών του φωτός’, που υφίστανται ‘τον βαρβαρισµό’ και ‘τον νόµο της ζούγκλας’». Όταν η άλλη πλευρά απαρτίζεται από υπανθρώπους, κάθε βιαιοπραγία εναντίον τους είναι καθήκον των «καλών» για να καθαρίσουν την κοινωνία από δαύτους.
Πρόσφατη έκθεση του ΟΗΕ κατέγραψε τη µεταχείριση Παλαιστινίων από τις ισραηλινές αρχές: «Τελείως γυµνοί, µε δεµένα µάτια και µε χειροπέδες και δεµένα πόδια για ώρες, ενώ οι Ισραηλινοί στρατιώτες τους πατούσαν τα κεφάλια και τα σώµατα…»
Υπάρχουν όµως και οι εξαιρέσεις. Ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ, Εχούντ Όλµερτ δήλωσε πρόσφατα ότι αυτό που κάνει η χώρα του τώρα είναι «πολύ κοντά στο έγκληµα πολέµου» και «από κάθε άποψη αυτό είναι αποκρουστικό και αποτρόπαιο». Ενώ ένας εκπρόσωπος του ΟΗΕ είπε, «Είναι σηµαντικό να αποκαλούµε µια γενοκτονία, γενοκτονία».
Η Γάζα ήταν ένα εξαιρετικά πυκνοκατοικηµένο γκέτο 2,1 εκατοµµυρίων ανθρώπων, που ζούσαν στην εξαθλίωση µε καµιά ελπίδα βελτίωσης της ζωής τους. Ο ιδανικός χώρος για την ανάπτυξη εξτρεµισµού. Έµοιαζε µε χύτρα ταχύτητας που αργά ή γρήγορα θα έσκαζε. Τώρα πλέον είναι µια έρηµος ερειπίων όπως το Στάλινγκραντ το 1942.
Στη ∆υτική Όχθη τα πράγµατα δεν είναι καλύτερα. Η κυβέρνηση του Ισραήλ στηρίζει ανοιχτά τους ακραίους εθνικιστές που εκδιώκουν ή δολοφονούν Παλαιστινίους για να κλέψουν τις περιουσίες και τη γη τους. Στόχος είναι η παγίωση της παράνοµης προσάρτησης παλαιστινιακών εδαφών.
Οι σχέσεις της κυβέρνησης µε τον νόµο δεν είναι οι καλύτερες. Ο ίδιος ο Νετανιάχου είναι υπόδικος για σειρά κατηγοριών, µεταξύ των οποίων δωροληψία. Ένας από τους υπουργούς της κυβέρνησης, ο Ιταµάρ Μπεν-Γκβιρ, έχει καταδικαστεί επανειληµµένα για υποστήριξη τροµοκρατικών οργανώσεων και ρατσισµό. Ένας από τους στόχους του είναι η κατάληψη του Όρους του Ναού και του τρίτου ιερότερου τόπου του Ισλάµ, του τεµένους Αλ-Άκσα στην Ιερουσαλήµ. Είχε κάποτε δηλώσει: «Το δικαίωµά µου, της συζύγου µου και των παιδιών µου να µετακινούµαστε στους δρόµους της Ιουδαίας και της Σαµάρειας [βιβλική ονοµασία της ∆υτικής Όχθης] είναι σηµαντικότερο από εκείνο των Αράβων».
Ο ΟΗΕ έχει διαπιστώσει ότι «ένας στους πέντε κατοίκους της Γάζας – [σχεδόν] 500.000 – είναι αντιµέτωπος µε λιµό» και «71.000 παιδιά και 17.000 µητέρες θα χρειαστούν επείγουσα ιατρική περίθαλψη λόγω ακραίου λιµού».
Το Ισραήλ επιδίδεται στη γενοκτονία επειδή, µεταξύ άλλων, οι δυτικοί αδιαφορούν πλήρως και του προµηθεύουν οπλισµό, υπάρχει ατιµωρησία και υπάρχει ένα αρχαίο βιβλίο που γράφτηκε πριν από 3000 χρόνια που λέει ότι αυτή η γη είναι µόνο γι’ αυτό. Ο καθηγητής των ανθρωπιστικών επιστηµών και επιβιώσας του Ολοκαυτώµατος, Έλι Βιζέλ, είχε πει κάποτε για να ερµηνεύσει τα ναζιστικά εγκλήµατα ότι το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το µίσος αλλά η αδιαφορία. Ακριβώς αυτό συµβαίνει σήµερα στον πολιτισµένο κόσµο. Και δεν µιλώ για την κυβέρνηση των δισεκατοµµυριούχων αρνητών της κλιµατικής αλλαγής και των εµβολιασµών των ΗΠΑ. Μιλώ για την Ευρώπη στην οποία βρίσκεται και η Ελλάδα.
Οι Παλαιστίνιοι επί δεκαετίες έχουν ελάχιστα δικαιώµατα, αποµονωµένοι πίσω από φράχτες και τοίχους, υφιστάµενοι εξευτελισµούς σε σηµεία ελέγχου, βλέποντας τις περιουσίες τους να υφαρπάζονται χωρίς ελπίδα δικαιοσύνης. Αυτή η κατάσταση είναι µη βιώσιµη. Η µόνη λύση είναι η ειλικρινής προσέγγιση στο πλαίσιο δύο ανεξάρτητων κρατών µέσα από αµοιβαίες υποχωρήσεις. Οτιδήποτε άλλο διαιωνίζει τον εξτρεµισµό και τη βία.
Τα έθνη ποτέ δεν δηµιουργούνται µε βάση την ηθική αλλά την ισχύ. Η Ιστορία όµως που γράφουν µετέπειτα είναι σχεδόν πάντα αποστειρωµένη, γεµάτη αυταπάτες και διαστρεβλώσεις του φυλετισµού. Η ανθρωπότητα απαρτίζεται από εµάς τους καλούς και τους άλλους τους κακούς που επιζητούν την καταστροφή µας. Χειρότερος τρόπος γραφής και καλύτερη συνταγή µίσους και γκρεµίσµατος δεν υπάρχει.
Ο Αισχύλος το συνόψισε στο έργο του, Πέρσαι: «Η αλαζονεία όταν ωριµάσει / καρπίζει της απώλειας το στάχυ / απ’ όπου θερίζει καρπούς γεµάτους δάκρυα».
*Ο Γιάννης Α. Φίλης
είναι π. πρύτανης
του Πολυτεχνείου Κρήτης
