Οι µεγάλοι αποφασίζουν ερήµην…

Ο Αµερικανός πλανητάρχης συναντήθηκε µε τον Ρώσο Πούτιν στην ουδέτερη Αλάσκα, για να βρεθεί λύση τερµατισµού του πολέµου, που διαρκεί περισσότερο από τρία χρόνια. Η απουσία της Ουκρανίας και της Ευρώπης στερεί τη δυνατότητα προλείανσης του εδάφους συνάντησης Πούτιν και Ζελένσκι για την τύχη του Ντονµπάς και Νοβοροσίγια. Ο µεν Ρώσος δεν θέλει να εγκαταλείψει εδάφη που έχει καταλάβει µε πόλεµο, ο δε Ζελένσκι απορρίπτει κάθε διαπραγµάτευση για τη χώρα του και µάλιστα απόντος του από τη συνάντηση της Αλάσκας. Σκηνικό δυσαρέσκειας των Ευρωπαίων ηγετών είχε φανεί, ζητώντας την ενεργό συµµετοχή του Ζελένσκι στην ουδέτερη Αλάσκα. Η πρόταση του Μακρόν για µόνιµη εγκατάσταση ευρωπαϊκών στρατιωτικών δυνάµεων στην Ουκρανία, ως εγγύηση µιας τυχόν ειρηνευτικής συµφωνίας, θα προσέκρουε ως Νατοϊκή επέµβαση, διότι θα καθιερώνονταν τµήµατα Νατοϊκών χωρών, πράγµα που εκ προοιµίου δεν θα δεχόταν ο Πούτιν. Θέµα ουδετερότητας να καλύψει αυτή την πρόταση, δεν υπάρχει ανάµεσα στα κράτη της Ε.Ε., εκτός από την Αυστρία, που είναι θέµα χρόνου η εγκατάλειψή της.
Μετά την επικράτηση στην Ευρώπη της λήξης του ψυχρού πολέµου, πολλαπλασιάσθηκε η ανασφάλεια. Παρά ταύτα, µερίδα της ανθρωπότητας παρακολουθεί από τους καναπέδες την εξέλιξη της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού, για να θυµηθούµε τον Μάνο Χατζηδάκη, που έλεγε ότι: «Όταν βλέπεις το τέρας και δεν τροµάζεις, να ανησυχείς, γιατί έχεις αρχίσει να του µοιάζεις».
Σε µερίδα της παγκόσµιας κοινής γνώµης έχει γίνει πλύση εγκεφάλου από επιφανείς του Λευκού Οίκου και από υποκριτές Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ότι οι Ισραηλίτες έχουν υποστεί τη φασιστική επιρροή, φέρνοντας στην επιφάνεια φωτογραφίες από σκελετωµένα παιδιά Εβραίων στο Άουσβιτς και Πολωνούς ή Σοβιετικούς αιχµαλώτους στο Νταχάου και Μαουτχάουζεν.
Η εξάλειψη της γενοκτονίας των Παλαιστινίων είναι µια από τις πλέον δύσκολες εκδοχές πραγµατοποίησης. Σήµερα, αν συγκρίνει κανείς τη γενοκτονία των Παλαιστινίων µε το ολοκαύτωµα της ναζιστικής Γερµανίας, δεν θα βρει διαφορά µε την εκδήλωση αντισηµιτισµού.