Παρακολούθησα με εξαιρετικό ενδιαφέρον την τελετή ορκωμοσίας του Τζο Μπάιντεν.
Ο.Κ., χρειάζεται η Αμερική μια ένεση aμερικανικής κανονικότητας μετά την φρικτή εμπειρία Τραμπ.
Γι’ αυτό ίσως έγινε viral το ντύσιμο του Μπέρνι Σάντερς (γιατί στο Βέρμοντ κάνει πολύ κρύο), γι’ αυτό ίσως η Lady Gaga τραγούδησε με χρυσό μικρόφωνο τον Εθνικό Ύμνο, γι’ αυτό ίσως έφυγε με τους ήχους του τραγουδιού “My way” του Φρανκ Σινάτρα, ο Ντόναλντ Τραμπ.
Αυτά βέβαια θα ήταν ωραία, αν δεν είχε μεσολαβήσει η εισβολή στο Καπιτώλιο, η Εθνοφρουρά που έθεσε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης της Ουάσινγκτον, και εκείνοι οι φρικτοί τύποι με τα κέρατα στο κεφάλι.
Πιστεύω ότι η Αμερική είναι μια κολοσσιαία δύναμη, που παρακολουθεί στενά την Κίνα, και θα ωριμάσουν ξανά οι συνθήκες για να ξαναβρεί τον δρόμο της.
Είναι ο Τζο Μπάιντεν ο «νέος Τρούμαν»;
Δεν έχω ακόμη αποδείξεις γι’ αυτό, αλλά τον είδα με όρεξη από την πρώτη ημέρα να πιάνει αμέσως δουλειά.
Στον ακροδεξιό λαϊκισμό, εξάλλου απαντάς με την παραγωγή πολιτικών.
Αλλά μην νομίζετε ότι έχει ιδεολογική ταυτότητα, η “μπούκα” στο Καπιτώλιο.
Στην “μπούκα” να δίνετε βάση.
Απλά είναι μια καθαρή τρέλα ένοπλοι να κάνουν διαδήλωση για να στηρίξουν τον Τραμπ, ενώ μπορούν κάλλιστα να ακούσουν ένα τραγουδάκι της Τζένιφερ Λόπεζ.
Έτσι είχε μάθει η Αμερική.
Κρίμα για τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν στην εισβολή, ιδιαίτερα για τον αθώο αστυνομικό, αλλά η εισβολή των βαρβάρων σήμαινε το τέλος της πολιτικής καριέρας του αρχηγού των βαρβάρων Τραμπ και σημαίνει επίσης πως ο αμερικάνικος λαϊκισμος θα μπει για πολλά χρόνια, ίσως για πάντα, στο ντουλάπι της ιστορίας. Ακόμα και στην Ελλάδα οι πολλοί οπαδοί που είχε ο Τραμπ σωπαίνουν πλέον, ντρέπονται. Ο Μπάιντεν μια καλή έκπληξη, ένας σοφός άνθρωπος με τεράστια εμπειρία στην πολιτική, το αντίθετο του Τραμπ δηλαδή, όπως έχουμε και στην Ελλάδα το αντίθετο του προηγούμενου μας πρωθυπουργού, που και που έχουν και οι χώρες τύχη και βρίσκεται την στιγμή που τον χρειάζονται ο κατάλληλος άνθρωπος,