Ο τέως που δυσαρεστεί πολλούς

Εσωτερικές διευθετήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ προγραµµατίστηκαν από τον Πρόεδρο κ. Φάµελλο, όµως δεν ενδιαφέρουν και τόσο πολύ τους οπαδούς του κόµµατος, γιατί η πλειοψηφία τους οσµίζεται κάποια σύντοµη πρωτοβουλία του Αλέξη Τσίπρα.
Νεοδηµοκρατικά στελέχη φέρνουν από το παρελθόν µε υποκειµενικές κρίσεις για τα γεγονότα της περιόδου 2015 – 2019, κατασκευάζοντας εικόνες διαφορετικές από την πραγµατικότητα και αµαυρώνοντας την πρωθυπουργία Τσίπρα, µη βλέποντας τα θορυβώδη σκάνδαλα που αναδείχθηκαν το ένα µετά το άλλο, όπως: Οι απευθείας αναθέσεις σε ηµετέρους που συµβαίνει να χρηµατοδοτούν το κόµµα, οι διορισµοί των παιδιών της παράταξης, των «Γκρουεζικών», το έγκληµα των Τεµπών και τις προσπάθειες «µπαζώµατος» των ευθυνών, το Predator µε τις παρακολουθήσεις, για το οποίο επήλθε «σιγή ιχθύος», το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που προκάλεσε την παραίτηση δύο υπουργών για παράβαση καθήκοντος, κατόπιν επέµβασης και της Εισαγγελίας της Ε.Ε., που ανακάλυψε το «πλιάτσικο».
Στο αφήγηµα κατά του Τσίπρα επενέβη και το ΠΑΣΟΚ, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καλεί τον τέως πρωθυπουργό να απολογηθεί για το δηµοψήφισµα του 2015, λέγοντας ότι η διακυβέρνησή του «ήταν η χειρότερη απ’ τη µεταπολίτευση κι ύστερα». ∆εν λένε τίποτα όµως, πώς προέκυψε το πλεόνασµα των 37 δισ. ευρώ που άφησε και δεν βλέπουν τα ευρήµατα των τελευταίων δηµοσκοπήσεων.
Καταλογίζουν στον κ. Τσίπρα ότι δεν έχει αλλάξει. Οι επιδιώξεις του είναι ίδιες, οι παλιές. Ότι ακολουθώντας το “rebranding” είναι φενάκη και απάτη. ∆ηλαδή η διαδικασία επαναπροσδιορισµού, η ανανέωση της πολιτικής δραστηριοποίησής του που επιδιώκει, είναι µία «ένεση» ανασχεδιασµού, µια παρωχηµένη υπόθεση καταδικασµένη να αποτύχει, όπως έχει συµβεί και σε άλλους που έχουν ακολουθήσει αυτήν την τακτική.
Η πραγµατικότητα είναι κρυµµένη για πολλούς ψηφοφόρους κάθε παράταξης. Ο Τσίπρας βρίσκεται στο επίκεντρο της δηµόσιας συζήτησης, πράγµα που µερικοί δεν θέλουν να το πιστέψουν, βλέποντάς τον να τους µπαίνει σαν «καρφί στο µάτι». Η επανεµφάνισή του προκύπτει απ’ το αδιέξοδο και τη φθορά που έχει επέλθει στο πολιτικό σύστηµα.
Η γεµάτη συγκρούσεις διαδροµή του τέως πρωθυπουργού αποτελεί αξιόπιστη πολιτική να αλλοιώσει την αρνητική εικόνα της ελληνικής πολιτικής. Αν καταγγείλει την κοινωνική αδικία, αν υπερασπιστεί τα δηµόσια αγαθά, αν καλέσει τον κόσµο µε χαρακτηριστική εντιµότητα και αληθινή δικαιοσύνη και αν αρνηθεί πιέσεις από οπουδήποτε και δείξει τη δική του πολιτική ταυτότητα, θα βρεθεί στην πρώτη γραµµή και ίσως σώσει τις δηµιουργηθείσες κακές εντυπώσεις το ∆ιευθυντήριο των Βρυξελλών.