Κύριε διευθυντά,
ήταν κάποτε ένας τοίχος. Ενα από τα πολλά μεγάλα ή μικρά χαρακτηριστικά της πόλης μας: “Ο τοίχος του Πρεβαντορίου”. Ενας πέτρινος παραδοσιακός τοίχος ηλικίας αρκετών δεκάδων ετών. Οι παλιότεροι από εμάς θα τον θυμούνται ίσως με νοσταλγία γιατί ήταν ένας δημοφιλής προορισμός των μικρών εκδρομών μας στα μαθητικά μας χρόνια. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η βόρεια και η δυτική του πλευρά καθόσον έρχονται σε επαφή με τον οικοδομικό ιστό της περιοχής, ενώ η νότια και η ανατολική πλευρά αφορίζουν τον χώρο του Πρεβαντορίου από δασική και χορτολιβαδική περιοχή. Με την πάροδο των ετών ο τοίχος έχει υποστεί αρκετές φθορές, αλλά το τμήμα που συνορεύει με τον δρόμο (οδός Ε. Νικολούδη) και τις κατοικίες διατηρείται σε αρκετά καλή αισθητική και λειτουργική κατάσταση και χάρη στις προσπάθειες των κατοίκων που με δική μας μέριμνα πολλές φορές κάνουμε μικροεπισκευές συντήρησης στην εξωτερική του πλευρά. Σημειωτέον ότι, όταν προ ετών, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ένα τμήμα της περιοχής (“οικόπεδα Θωμαδάκη”) εντάχθηκε στο σχέδιο πόλεως προβλεπόταν ότι ο τοίχος θα γκρεμιζόταν για να διαπλατυνθεί ο ανωτέρω δρόμος από 5 σε 10 μέτρα, κάτι που τελικά ευτυχώς δεν έγινε γιατί όπως μας ενημέρωσαν τότε από τον Δήμο είχε χαρακτηρισθεί ως διατηρητέος. Πριν 3 περίπου μήνες ανοίχθηκαν κάτι μεγάλες τρύπες στον τοίχο και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής νομίσαμε ότι έστω και τώρα σε αυτές τις δύσκολες εποχές θα γινόταν εργασίες συντήρησής του. Η προσδοκία μας δεν κράτησε για πολύ, αφού τις τελευταίες ημέρες έκαναν την εμφάνισή τους πάνω και κατά μήκος του τοίχου κάτι τεράστιοι μεταλλικοί στύλοι που θα αποτελέσουν τον σκελετό μιας περίφραξης με μεταλλικό πλέγμα επιπλέον ύψους περίπου 2.50 μέτρων. Μάλιστα στην κορυφή του πλέγματος προβλεπόταν αγκαθωτό σύρμα: κάτι δηλαδή σαν περίφραξη “υψίστης ασφαλείας”. Η αισθητική της περιοχής προσβάλλεται έτσι βάναυσα. Κάτοικοι της περιοχής καθώς και αρκετοί από τους καθημερινούς περιπατητές είμαστε απορημένοι και βαθύτατα ενοχλημένοι. Κανείς από τους υπευθύνους που απευθυνθήκαμε δεν μας έδωσε μία πειστική απάντηση για την αναγκαιότητα και τη χρησιμότητα του έργου. Η αιτιολόγηση ότι έτσι ασφαλίζεται έτι περεταίρω ο χώρος του Πρεβαντορίου από περιθωριακούς και αδέσποτα ζώα, εν όψει μάλιστα και εργασιών επέκτασης των εγκαταστάσεών του, δεν μας πείθει. Πράγματι στη νότια και ανατολική πλευρά που βρίσκονται μακριά από κατοικίες και ανθρώπινα μάτια αυτή η επιπλέον περίφραξη είναι αναγκαία, αλλά όσον αφορά το βόρειο και το δυτικό τμήμα αυτή η ενίσχυση δεν έχει κανένα νόημα. Ο πέτρινος τοίχος σε αυτό τμήμα έχει ικανό ύψος 2.00 – 2.50 μέτρα από την εξωτερική πλευρά και ακόμα ψηλότερο από την εσωτερική και με μερικές μικροδιορθώσεις θα εξυπηρετεί κάλλιστα τον σκοπό του. Ειλικρινά δεν κατανοούμε τον λόγο που ένα Προνοιακό Ιδρυμα της πόλης μας θα πρέπει να περιφραχθεί σαν κάστρο, εκτός και εάν βέβαια υπάρχουν άλλα σχέδια… Σαν κάτοικοι της περιοχής περιμένουμε τις διευκρινίσεις των υπευθύνων του Ιδρύματος και της Αντιπεριφέρειας για να καθορίσουμε τη στάση και τη δράση μας. Επισυνάπτουμε μία φωτογραφία αυτών που περιγράφουμε.
Ευχαριστούμε για τη φιλοξενία Για τους κατοίκους της περιοχής
Ιωάννης Τζανάκης, ιατρός
