“Ο παλαιοκοµµατισµός
απέθανε”, το νέο επιθεωρησιακό νούµερο

Ακούσατε – ακούσατε, σηκώστε χέρια ψηλά και όλοι µαζί ας άδοµεν: «Ο παλαιοκοµµατισµός απέθανε, πέθανεεε, πέθανεεε! Τα τίναξε τα πέταλαααα, πέθανεεε, πέθανε! Τι θα γίνοµε καλεεέ, πέθανεεε, πέθανεεε»!
Αιωνία του η µνήµη και να ζήσουµε να τον θυµόµαστε, για το καλό που µας έκανε και στον λαιµό να µην µας κάτσει!
Του κάµαµε και κηδεία! Αµέ! Όχι µόνο µία! Πολλές κηδείες του έχοµε κάµει!
Περίπου κάθε τετραετία, κάθε οκταετία, του… τραβάµε και µια κηδεία (στα λόγια καλέ!) κι έτσι περνούµε εµείς καλά και αυτός καλύτερα! Γελούµε εις υγείαν των… κορόιδων που κοροϊδεύουµε και… αληλοκοροϊδευόµενοι προχωρούµε πάντα µε το κεφάλι ψηλά!
Η… θανάτωση του παλαιοκοµατισµού δεν θέλω να σας λυπήσει! ∆εν θέλω κλάµατα, δεν θέλω στεναχώριες!
Γιατί µπορεί ο παλαιοκοµµατισµός να είναι dead, αλλά εµείς τον ‘‘ξαναφτιάχνοµε’’… Και γιατί όχι δηλαδή; Τον ξαναφτιάχνοµε ελληνικώ δικαίω, δικαιώµατι κ.λπ., κ.λπ.! Ωραίο, περιποιηµένο και καλύτερο από τον προηγούµενο! Να ζει, να βασιλεύει, να κυβερνά και να κοροϊδεύει, να τον θωρούµε και να µας θωρεί! Εξάλλου πλέον ο… παλαιο-κοµµατισµός αποτελεί µέρος των παραδόσεων της ράτσας και οφείλουµε να τον σεβόµαστε, να το διατηρούµε και να το µεταλαµπαδεύουµε και στους νέους µας, στα δικά µας τα παιδιά!