Ο αείµνηστος Μιχάλης Γρηγοράκης, ο γνωστός στους παλαιότερους και ως “ΜΙΓΡΗΣ”, στο βιβλίο του “Τα Χανιά όπως τα είδαν οι ξένοι’’ (Έκδοση “Χανιώτικα νέα’’, Χανιά 2003), είχε συλλέξει υπέροχα αποσπάσµατα από περιγραφές ξένων περιηγητών που είχαν φτάσει στην περιοχή µας, και στα οποία περιγράφουν τις εντυπώσεις τους!
Ένα πραγµατικά υπέροχο βιβλίο που σε συνεπαίρνει αλλά και σε… προβληµατίζει!
Τα τελευταία χρόνια αυτός ο προβληµατισµός όλο και εντείνεται! ∆εν είναι λίγοι εκείνοι που πολλές φορές µέσω του Τύπου ή και µέσα από τα social media καταθέτουν τις απόψεις τους και τις απορίες τους τους σχετικά µε την αλλαγή πορείας της πόλης!
Ο ΜΙΓΡΗΣ συνήθιζε να τριγυρνάει στην πόλη, κυρίως τα πρωινά, την ήξερε πολύ καλά, κάθε γωνιά της, κάθε ιστορία της, γνώριζε τους ανθρώπους της!
Τις όποιες εντυπώσεις – παρατηρήσεις του, κατέθετε µέσα από τις σελίδες των “Χανιώτικων νέων”, και πάντοτε, οι τοποθετήσεις του για ποικίλα θέµατα, είχαν µέσα τους και προτάσεις για την βελτίωση της µικρής µας πολιτείας που πολύ αγαπούσε!
Ναι, τα Χανιά πλέον δεν είναι µια µικρή πολιτεία! Οι εποχές έχουν αλλάξει, οι άνθρωποι το ίδιο!
Χθες, σε µία από τις δικές µου βόλτες, ένα πρωινό που ο θλιβερός ουρανός δάκρυζε πάνω από την αγουροξυπνηµένη µας πόλη, προσπάθησα να αναζητήσω την ψυχή της!
∆υο τρεις µαραµένες παπαρούνες που κρύβονταν πίσω από κάποιες θεριεµµένες µαργαρίτες, στην περιοχή της Ανατολικής Τάφρου, λικνίζονταν ανήµπορες και προσπαθούσαν να µου δείξουν πως ακόµη έχουν ζωή!
∆εν ξέρω τι θα σκεφτόταν ο Γρηγοράκης αν τις έβλεπε, τι και πώς θα τα έγραφε! Τις προσπέρασα γρήγορα επιταχύνοντας το βήµα µου, θέλοντας να αποφύγω τα δικά τους ερωτηµατικά…!
Σ.Σ.: Στη µνήµη Μιχάλη Γρηγοράκη που σε µερικές ηµέρες στις 5 Μαΐου, συµπληρώνονται 17 χρόνια από το ‘‘φευγιό’’ του.
