O λίβας που καίει τα σπαρτά

Ποιoς λίβας καίει τα δικά μας τα σπαρτά; Γιατί για άλλη μια φορά η χώρα βρίσκεται σε οριακό σημείο; Από πού έρχεται τούτος ο λίβας;
Οκτώ χρόνια τώρα στέρεψαν απ’ την αβεβαιότητα, οι πηγές της χώρας. Κι αυτός ο μάγος που πήγαινε μπροστά (παιανίζοντας Θούριους) τώρα σώπασε κι αυτός. Πίσω ερχόταν το “στράτευμα”, πιο πίσω οι πραματευτάδες.
Εκυκλώσαμε “τ’ Ανάπλι”, μα μείναμε χωρίς τρόφιμα, χωρίς πνοή, ξέψυχοι.
Ηταν, βλέπεις, αυτός ο μόνιμος λίβας, το λιοπύρι, και μετά βροχή, βροχή…
Πάλι στέκεται η χώρα ενώπιον κρίσιμων διλημμάτων… Πού να τραβήξει, πού να σταθεί; Σώθηκαν κι οι τρομπετίστες που έδιναν το σύνθημα…
Δεν ξέρω αν θ’ αντέξει η χώρα άλλες πολιτικές αναταράξεις. Η σταθερότητα πάντα ήταν μια λύση, η μόνη λύση. Τούτος ο λίβας· το μεταίχμιο· η κρίσις. Γοος σιγή…
Το καραβάνι προχωρά;