» Άνδρες µε κύρος
Στον Αποκόρωνα από το 272 π.χ. όπου οι Απτεραίοι βοήθησαν την κινδυνεύουσα Σπάρτη µε τον θρυλικό Όρυσσο, από την εποχή των 27 επαναστασεων εναντίον των Ενετών στην Κρήτη και του ξακουστού Ιωάννη Μαχαιριώτη και του φανατικού εχθρού των, Κωνσταντίνου Σµυρίλιου (1341), ο οποίος γύρισε πρινή (ανάποδα) στο πάτωµα τα εικονίσµατα της οικίας του, και ορκίστηκε να µην τα ξαναβάλει στον τοίχο, εάν δεν σφάξει πρώτα ιδιοχείρως τριάντα Ενετούς.
Από τότε µέχρι σήµερα, ο Αποκόρωνας ανέδειξε άνδρες παλληκάρια, ήρωες και ανθρώπους µε προσωπικότητα και κύρος, όπως:
•ο Σήφακας,
•ο Κριτοβουλίδης,
•ο Ντουνόπαπας
•ο Γογονής,
•ο Μ. Μυλωνογιάννης,
•ο Ι. Λεκανίδης
•ο Λ. Μαλεκάκης
•ο ∆. Μιχελογιάννης,
•ο Γιάννης Παΐζης,
•ο γέρο – Κουρονικολής,
•ο παππά Μανώλης Γεωργουδάκης.
•ο γιατρός Μιχελογιάννης
και πολλοί άλλοι.
*****
ΕΝΑΣ ΑΦΑΝΗΣ ΗΡΩΑΣ
Ο Νικόλας Κουράκης του Αντωνίoυ (Γέρο – Κουρονικολής) γεννήθηκε το 1879 και πέθανε το 1976. Με καταγωγή από τα Κυριακοσέλια Αποκορώνου, δεν ήταν καπετάνιος δεν ήταν οπλαρχηγός, δεν ήταν πολιτικός ήταν ένας απλός άνθρωπος αγωνιστής της ζωής µε αξιοπρέπεια, φιλότιµο ανθρωπιά και προφανώς υψηλό δείκτη νοηµοσύνης.
Από τους παλαιότερους µελισσοκόµους (πάππου προ πάππου), άριστος κυνηγός, εξαιρετικός µάγειρας, και πάνω απ’ όλα ΜΕΡΑΚΛΗΣ καθόσον ακολουθούσε τον πατέρα του σε γλέντια και έµαθε τραγούδια και σκοπούς από τον περιβόητο γέρο Ποντικογιώργη, εξαιρετικό τραγουδιστή του ριζίτικου την εποχή του µεσοπολέµου.
Άριστος χορευτής και εξαιρετικός τραγουδιστής και µε φωνή καθαρή, ήρεµη και σιγανή.
Τ’ άρεσε η µαντινάδα:
Να ‘χε πουλιέται η λεβεντιά
‘θελ’ να την αγοράσω,
τσοι µερακλήδες να γλεντώ
ώστε να που γεράσω.
Και το ριζίτικο «Χίλια καλώς ορίσανε οι φίλοι οι γ εδικοί µας…»
Ήταν ο εξαιρετικός ειρηνοποιός της περιοχής. Είχε αποτρέψει πλήθος από φονικά και διάφορες άλλες απαράδεκτες πράξεις όπως ζωοκλοπές κλπ.Είχε την ικανότητα να βρίσκει πάντα λύση.
Κατά την διάρκεια της Γερµανικής κατοχής έδινε σωστές συµβουλές ώστε να αποφεύγονται τα αντίποινα των Γερµανών:
«Όντε ψυχοµαχεί το θεριό αφήστε το να ψοφήσει µοναχό του, αλλιώς γίνεται επικίντυνο…».
Κατά την διάρκεια της Γερµανικής κατοχής το σπίτι του ήταν η έδρα του ΕΟΚ – στα Κυριακοσέλια -και όταν στην οικία του ζυγίστηκαν 7,5 οκάδες χρυσές λίρες (Fielding – Αλέκος κλπ) , του ζήτησε ο γιός του ο Γιάννης :
«µόνο δύο λίρες για δύο δακτυλίδια» του απάντησε:
«Ούτε µία, είναι για τον αγώνα».
Κατά τον Μαύρο Εµφύλιο είχε το ρόλο του πυροσβέστη και γλύτωσε πολύ κόσµο.
Γνωστή είναι η περίπτωση του παππά Μανώλη Γεωργουδάκη, όταν κατά τον πολυβολισµό της αυτοκινητοποµπής του Σοφοκλή Βενιζέλου από αντάρτες στους Μαχαιρούς Αποκορώνου, την άλλη µέρα έφθασε στην Ραµνή ο Γύπαρης κ.λπ µε στρατό και ΜΑΥδες.
Τον παππά Μανώλη έσωσαν ο Πέτρακας, που σήκωσε ψηλά το χέρι του Γύπαρη να µην πυροβολήσει τον παππά και ο Γέρο Κουρονικολής που είχε κύρος και είπε του Γύπαρη ότι: «Αυτά που κάνετε δεν τα έκαναν ούτε οι Τούρκοι».
Σε άλλη περίπτωση όταν έµαθε ότι ένας νεαρός από το διπλανό χωριό σκόπευε να φονεύσει την αδελφή του, καθόσον έµαθε ότι είχε σχέση µε ένα γείτονα, έσπευσε βρήκε το νεαρό και όχι µόνο κατάφερε να τον πείσει να µην προβεί σε ακραίες πράξεις, αλλά κατάφερε άµεσα να παντρέψει το ζευγάρι.
Σε µια άλλη περίπτωση ΜΑΥδες κυνηγούσαν εµφυλιοπολεµικά τον αντάρτη Σπύρο Μπλαζάκη στα Κυριακοσέλια ελαφρά τραυµατία.
Όταν ρωτήθηκε ο γέρο Κουρονικολής αν τον είδε τους απάντησε:
∆εν τον είδα αλλά και αν τον έβλεπα δεν θα σας το έλεγα.
Περί το 1933 του έκλεψαν 35 πρόβατα. Ο Κουράκης Νικολής ξεκίνησε να τα διαλαλεί (να τα ψάχνει) από το γειτονικό οικισµό Μαδαρό.
Εκεί είχε βαπτίσει από την γνωστή οικογένεια που µπλεχτήκαν αργότερα σε οικογενειακά, τον Μυγιάκη Αντώνη.
Ο σύντεκνος του ο Πολιός του ξεκαθάρισε ότι τα πρόβατα δεν είναι στο Μαδαρό.
Στην συνέχεια πήγε στην Τσακίστρα στου συντέκνου του του Ποντικάκη Μανώλη. Του είχε βαπτίσει τον Αντώνη.
Αυτός του απάντησε ότι δεν ξέρει και όταν γυρίσουν τα κοπέλια θα τα ρωτήσει.
Έφυγε από την Τσακίστρα και πήγε στην ∆ρακώνα στου αδελφικού του φίλου του Μανωλικάκη. Ούτε εκεί είχαν εµφανιστεί τα πρόβατα.
Στην συνέχεια πήγαν στο Θέρισο. Ούτε εκεί βρέθηκαν τα πρόβατα.
Γυρίζοντας για τα Κυριακοσέλια πέρασε από την Τσακίστρα και ρώτησε τον σύντεκνο του το Ποντικό αν έµαθε κάτι από τα παιδιά και ο Ποντικοµανώλης του απάντησε :
«Σύντεκνο εκάµαµε εσένα µα ο ι τα οζά σου.»
∆ηλαδή του είχαν πάρει αυτοί τα πρόβατα.
Ο σοφός και αξιοπρεπής Κουρονικολής το µόνο που του είπε ήταν ένα ξερό:
«Γεια σου Μανώλη*, ώρα καλή». * Μανώλη όχι σύντεκνε!!!
Λίγο καιρό αργότερα άρχισε η βεντέτα µεταξύ των δύο συντέκνων του, Μυγιάκηδω – Ποντικάκηδω και ο Κουρονικολής µάταια προσπαθούσε να τους συµβιβάσει.
Κάποια στιγµή µέσα στην βεντέτα φονεύθηκε ένας από τους υιούς του συντέκνου του και πήγε στο σπίτι.
Όταν τον αντίκρισε ο συντεκνός του του είπε:
«Αχι σύντεκνε κι είντα µου λέγες κι είντα ‘παθα»
Ήτοι µε άλλα λόγια «µου έλεγες να τα φτιάξουµε και δεν ήθελα».
(Η βεντέτα είναι καταγεγραµµένη στο βιβλίο µου ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ – ΦΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΒΕΝΤΕΤΕΣ)
Στις Γούρνες Αποκορώνου υπάρχει ακόµη κοντά στο µελοσσοκοµείο του, στο σηµείο που είχε την καλύβα του, «του Κουρονικολή ο Κυπάρισσος», που πάντα υπήρχε κρεµασµένο κρασί για όποιο περνούσε.
Οι περιπτώσεις είναι αµέτρητες
Στην κηδεία του ο σεβαστός παππάς Νικόλας Σπανουδάκης από το Νιο Χωριό Αποκορώνου, µεταξύ πολλών άλλων επαίνων, είπε ότι ήταν ένας ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
* Ο Μιχάλης Κατσανεβάκης είναι αρχιτέκτων µηχανικός,
συγγραφέας – ιστορικός ερευνητής
