Ο επίλογος των Χανίων

Αντιλαμβάνομαι ότι η κριτική για τα τοπικά θέματα είναι δυσάρεστη. Μόνιμη επωδός είναι «τι να κάνουμε, τα προβλήματα προϋπήρχαν…». Υπάρχει κάποιου είδους σύμβαση που ορίζει ότι ο εκάστοτε δήμαρχος ή αντιπεριφερειάρχης δικαιούται να μην ενεργεί για θέματα που προϋπήρχαν της θητείας του; Ασφαλώς και δεν υπάρχει. Απλά είμαστε όμηροι μιας πολιτικάντικης κακοδαιμονίας. Ετσι το παιχνίδι θολώνει, ο πολίτης αδυνατεί να βγάλει τα δέοντα συμπεράσματα, οι τοπικές ηγεσίες επαναπαύονται στις “δάφνες” αλλά και στις “πικροδάφνες τους”. Πικρή αίσθηση έχω για τα Χανιά. Οδοιπορούμε σε κυκλικό μονοπάτι. Παρότι νομίζουμε ότι φτάνουμε στο τέλος του κύκλου, πάλι βρισκόμαστε στην αρχή. Δεν θα μπορούσαμε να ξεφύγουμε και εμείς από το μικροκομματικό συναξάρι. Τα Χανιά, τελικά, δεν μπορούν να αποτελέσουν εξαίρεση στον επίλογο του πολιτικού λόγου. Γράφουμε τώρα το τελευταίο κεφάλαιο. Γι’ αυτό και ο εγωισμός της ημετέρας εξουσίας.