«Αγαπητοί µου αδερφοί και τέκνα µου αγαπητά.
Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσµος να πέσει επάνω σας, δεν ηµπορεί να σας τα πάρει, εκτός και τα δώσετε µε το θέληµά σας».
(εκ της διδάχος του Αγίου)
Είναι µια µεγάλη µορφή του γένους και της Εκκλησίας µας Εθναπόστολος και εθνεγέρτης και Ιεραπόστολος. Ας παρακολουθήσουµε τον Άγιο Κοσµά από το πρίσµα του ιεραποστόλου και ασκητού.
Γεννήθηκε στο Μεγάλο ∆ένδρο της Αιτωλίας το 1714. Μεγάλωσε στην αγροτική οικογένεια του µε το κόπο και µόχθο του Έλληνα αγρότη, πράγµα που τον ωφέλησε στην µετέπειτα πορεία του.
∆ίψα και πείνα αισθανόταν για την εν γένει µόρφωση και προπαντός για την απόκτηση της κατά θεών χάριτος και σοφίας. Γι’ αυτό ενωρίς οδηγεί τα βήµατα του εκεί που θα ικανοποιήσει τους εσωτερικούς του πόθους, στο Άγιο Όρος. Πράγµατι εκεί γίνεται µοναχός και ιεροµόναχος.
Υπακοή, αφοσίωση στα διακονήµατα του, προσευχή, άσκηση ολοκλήρωσαν τον πνευµατικό του καταρτισµό.
Μετά τον ασκητισµό έρχεται µέσα του από το Θεό ο πόθος για ιεραποστολή. Ιεραποστολή στο υπόδουλο γένος των Ελλήνων. Έτσι λοιπόν έλεγε: «Με έτρωγε εις την καρδίαν εις τόσους χρόνους ωσάν σκουλήκι δια τους αδερφούς µου τους χριστιανούς τι να κάµω, για να τους φανώ δηλαδή χρήσιµος στις δύσκολες στιγµές που περνούσαν. Και τώρα είµαι έτοιµος για το ξεκίνηµα».
Το κήρυγµα του ήταν ζωντανό και αφυπνιστικό, παρήγορο και ελπιδοφόρο. ∆ύο στόχοι σηµάδευαν την πορεία την δική του και του γένους µας: Ναοί και σχολεία. ∆ύο απόρθητα φρούρια, που στάθηκαν φάροι και δείκτες πορεία του Ελληνισµού, πίστη και πολιτισµός, θρησκεία και µόρφωση µε όλα τα λοιπά επακόλουθα. Οι πλούσιοι µ’ ευχαρίστηση έδιναν τ’ απαραίτητα για τα έργα αυτά και τα Ελληνόπουλα µάθαιναν: «Γράµµατα σπουδάµατα του Θεού τα πράγµατα».
Το έργο του µεγάλο και θαυµαστό. Η φλόγα για την ελευθερία άναψε και ξαπλώθηκε πολύ σύντοµα. Από τέτοιες φλογέρες έχει ανάγκη και η εποχή µας σήµερα. Ιδιαίτερα ας κρατήσουµε τα λόγια του: «Ό,τι σας ζητήσουν οι Τούρκοι δώστε τα. Μόνο µη δώσετε τούτα τα δύο. Χριστό και ψυχή».
Επίκαιρα τα λόγια του Πατροκοσµά και σήµερα.
Το έθνος διέρχεται κρίσιµους και πολλούς κινδύνους.
Ο Χριστός και η Εκκλησία µας µαζί µε το έθνος των Ελλήνων πολεµούνται. Η πίστη µας κινδυνεύει από παραθρησκείες, αιρέσεις, ανατολίτικες αποκρυφιστικές «θρησκείες». Εδώ στην Κρήτη ξεπουλάµε ότι έχοµε εν ονόµατι του κέρδους και του ξενόφερτου τρόπου ζωής. Ξένες επιγραφές ξένες αντιλήψεις, µιµητικοί στους ξένους, Κρήτες.
Αλλοτρίωση που οδηγεί στο ξεπούληµα. Αγαπητοί µου Κρήτες -κρητικόπουλα και κρητικοπούλες- αλλάξτε πορεία πριν χάσουµε τη ταυτότητα µας. Ο Άγιος Κοσµάς πονά και πικραίνεται.
Η ιερή µορφή του ας µας εµπνέει. Ιδιαίτερα το µαρτύριο του που διαβλήθηκε από τους Εβραίους στους Τούρκους, µε αποτέλεσµα να εκτελεσθεί κοντά στον Αώο.
(Β. Ήπειρος 1779/ 24 – 8. Ας είναι φάρος φωτεινός για το Έθνος και εµάς τους ίδιους. Γένοιτο)
Του Πανοσολογιοτάτου Αρχιµανδρίτου κ. Φιλόθεου
Γεωργιλά
Καθηγητή συνταξιούχου – Ιεροκήρυκα
