Μνήμη Γρηγόρη Γεωργουδάκη

Αφιερωμένη στη μνήμη του ιατροφιλοσόφου Γρηγόρη Γεωργουδάκη, που στις αρχές του 1.900 έσωσε με το φάρμακο “αντιδρακοντίνη” πολλά παιδιά στα Χανιά που έπασχαν από εντερικές λοιμώξεις, ήταν η εκδήλωση που διοργάνωσαν χθες η Ιστορική, Λαογραφική και Αρχαιολογική Εταιρεία Κρήτης και η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων.
Η εκδήλωση περιελάμβανε ομιλίες από τη φιλόλογο Μαρία Πατρελάκη και τον πνευμονολόγο Γρηγόρη Γεωργουδάκη (στενό συγγενή του ιατροφιλοσόφου). Αναφερόμενη στην αυτοβιογραφία του η κα Πατρελάκη έκανε λόγο για ένα κείμενο γοητευτικό, γραμμένο σε λόγο γλαφυρό που άλλοτε το ύφος του ήταν επιστημονικό και άλλοτε ποιητικό. Αναφέρεται στους κυριότερους σταθμούς της ζωής του, στα κυριότερα έργα του. Επίσης, ενδιαφέρον έχει το ιστορικό πλαίσιο στο οποίο μεγαλώνει ο Γρηγόρης Γεωργουδάκης, διαμορφώνει την προσωπικότητά του και δημιουργεί το έργο του. Ο Γρηγόρης Γεωργουδάκης ήταν ένα ανήσυχο, συνεχώς ερευνόν πνεύμα που ήθελε να θέτει τα πορίσματα των ερευνών του στην υπηρεσία του ανθρώπου».
Από την πλευρά του ο πνευμονολόγος Γρηγόρης Γεωργουδάκης, μιλώντας για τον ιατροφιλόσοφο, που ήταν αδερφός του παππού του, επεσήμανε πως «το 1900, αφού σπούδασε Ιατρική ήρθε στα Χανιά και υπηρέτησε ως παιδίατρος. Εκείνη την εποχή οι εντερικές λοιμώξεις “θέριζαν” τα παιδιά από δυσεντερία και τότε δημιουργεί ένα δικό του φάρμακο το επονομαζόμενο  “αντιδρακοντίνη” που έφτιαξε από βότανα. Ετσι συνέβαλε να σωθούν αρκετά παιδιά. Εγώ γνώρισα πολλούς ανθρώπους που σημερα είναι άνω των 80 ετών και μου λένε πως “με έσωσε ο θείος σου”.  Παράλληλα, τον περισσότερο χρόνο της ζωής του τον αφιέρωσε στη φιλοσοφία. Είχε επιδείξει έντονο κοινωνικο-φιλοσοφικό έργο για την εποχή του».