» Ο Τάκης Χουλιόπουλος εξηγεί πως φτιάχτηκε το πρώτο ιστιοπλοϊκό σκάφος
» Χειροποίητη δηµιουργία για νέους θαλασσοπόρους!
Με πρώτη ύλη το κόντρα πλακέ, σχέδια που στάλθηκαν από τη Γαλλία, πολύ προσωπική δουλειά, αξιοθαύµαστη υποµονή και κυρίως µεράκι…
Ετσι ξεκίνησε η ιστοπλοΐα για παιδιά στα Χανιά πριν από 50 χρόνια.
Εµπνευστής της όλης προσπάθειας ο κ. Τάκης (Αθανάσιος) Χουλιόπουλος ο άνθρωπος που µεταπολεµικά έστησε και πάλι το ΝΟΧ και συνέβαλλε στην ανάπτυξη των τµηµάτων του, δηµιουργώντας παράλληλα και τις εγκαταστάσεις του κολυµβητηρίου στη Νέα Χώρα.
«Για τα δεδοµένα τα οικονοµικά της εποχής ήταν πολύ ακριβά το να αγοράσεις ένα σκάφος optimist τότε και ο ΝΟΧ δεν είχε τις οικονοµικές δυνατότητες να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο», θυµάται ο κ. Χουλιόπουλος, που φέρνει στη µνήµη του όλα τα γεγονότα που οδήγησαν στην ανάπτυξη της ιστιοπλοϊας στις αρχές της δεκαετίας του ‘70.
Ο ίδιος είχε γνώσεις πάνω στην ιστιοπλοϊα και στα optimist , αφού καθώς ήταν βαθµοφόρος των ναυτοπροσκόπων είχε περάσει την σχετική εκπαίδευση στον Σκαραµαγκά.
«Είχα ένα φίλο από τη Γαλλία που µου έστειλε τα σχέδια των optimist. Χρησιµοποίησα ως πρώτη ύλη το κόντρα πλακέ θαλάσσης και µε βάση τα σχέδια έφτιαξα ένα δικό µου σκάφος. Πολύ λεπτό στα περισσότερα σηµεία, µόνο η πρύµνη και η πλώρη ήταν από πιο χοντρό κόντρα πλακέ» µας λέει ο κ. Χουλιόπουλος και µας δείχνει µια φωτογραφία που βρίσκεται στο αρχείο του ΝΟΧ και που θα εµπεριέχεται στο θαυµάσιο ιστορικό λεύκωµα “ΝΟΧ 1923-2023” που επιµελήθηκε ο Γεώργιος Φινοκαλιώτης και θα παρουσιαστεί επίσηµα την ερχόµενη εβδοµάδα.
ΠΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΙΣΙΝΑ
Πώς όµως έγινε η κατασκευή του σκάφους; «Με τα χέρια µου και στο σπίτι µου» απαντάει µε φυσικότητα ο κ. Τάκης και συνεχίζει «τα χέρια µου πιάνουν και στην κατοχή είχα δουλέψει σε ξυλουργείο και ήξερα να χειρίζοµαι τα µηχανήµατα. Παιδί της κατοχής έχω κάνει όλες τις δουλειές και έκανα και αυτή. Πόσο χρόνο µου πήρε; Όχι περισσότερο από έξι µήνες! Η καρίνα και το πηδάλιο ήταν από κόντρα πλακέ, χρησιµοποίησαν ένα ξύλινο κατάρτι ενώ µας είχαν δωρίσει και ένα πανί µε το νούµερο 40. Η συναρµολόγηση έγινε µε κόλα θαλάσσης και µπρούτζινα καρφιά. Για να µην βουλιάζει είχαµε στη µέση αφρολέξ ή σωσίβια».
Η πρώτη πλεύση και το πρώτο µάθηµα έγινε σε ασφαλή χώρο… µέσα στην πισίνα του κολυµβητηρίου. «Κάναµε την πρώτη δοκιµή ρίχνοντας το µέσα στην πισίνα και µπήκε ένα παιδί. Εκεί έκανε το πρώτο µάθηµα.
Έτσι κινείς το πηδάλιο, έτσι πιάνεις το πανί. Γρήγορα έχουµε πολλούς ενδιαφερόµενους και αυτό ήταν το αισιόδοξο. Φέραµε πολλά παιδιά τα Νεοχωριτάκια, τους δίναµε και ένα εκλέρ και ένα ποτήρι γάλα για να τα προσλκύσουµε. Για τα παιδιά ήταν και αυτό ένα παιγνίδι και το διασκέδασαν πραγµατικά» αφηγείται ο έµπειρος προπονητής.
Λίγα χρόνια µετά, στα 1978 ο αριθµός των ενδιαφερόµενων παιδιών πολλαπλασιάστηκε και δηµιουργήθηκε ανάγκη για περισσότερα σκάφη για το Ναυτικό Όµιλο Χανίων.
«Έπρεπε να αγοράσουµε και άλλα έτσι δώσαµε τα σχέδια στον Βασίλη Κελαϊδή, που είχε βιοτεχνία πλαστικών σκαφών, ένα εξαιρετικό ναυπηγό που έφτιαξε τέσσερα και µας τα παρέδωσε το 1979.
Πολύ καλά σκάφη και έπειτα αφού το είχαν επιτρέψει τα οικονοµικάµ ας αγοράσαµε και ακόµα πιο σύγχρονα από την Αγγλία. Έπειτα δηµιουργήθηκε ο Ιστιοπλοϊκός Όµιλος Χανίων µε εξειδίκευση στην ιστιοπλοία που επίσης κάνει πολύ καλή δουλειά, ενώ και ΝΟΧ συνεχίζει την προσπάθεια του και σε αυτόν τον τοµέα» καταλήγει ο κ. Χουλιόπουλος.
