–Το πρόσφατο επεισόδιο στην Πολεοδοµία Χανίων αποτέλεσε πανελλήνιο γεγονός. Πώς θα µπορούσε να γίνει διαφορετικά; ∆εν συνηθίζεται µηχανικοί να επιτίθενται σε µηχανικούς και σε αντιδήµαρχο. Απαιτείται -φαίνεται- πολλή δουλειά για να αλλάξουν νοοτροπίες που ανήκουν ή πρέπει να ανήκουν σε άλλες εποχές.
–Πάει και το κτήριο του παλιού ΙΚΑ. Αναµένεται να κατεδαφιστεί και στη θέση του να ανεγερθεί άλλο. Όχι να αποκατασταθεί. ∆εν είµαι ειδικός για να αποφανθώ τι θα συνέφερε περισσότερο. Όµως, η γραφειοκρατία και οι µακροχρόνιες διαδικασίες σε ό,τι αφορά δηµόσια κτήρια, οδηγούν, όπως φαίνεται, στην απόλυτη εγκατάλειψή τους και τελικά στον αφανισµό τους.
-Στο νοσοκοµείο Χανίων βρεθήκαµε για αγαπηµένο µας πρόσωπο αυτές τις µέρες. Και είδαµε από κοντά τον ζήλο γιατρών και νοσηλευτών για τους ασθενείς. Παρά τις όποιες ελλείψεις και την πληθώρα δουλειάς, το νοσηλευτικό προσωπικό, όπως διαπιστώσαµε, κάνει κατάθεση ψυχής ασκώντας όχι απλώς ένα επάγγελµα αλλά ένα λειτούργηµα.
–Από καθυστέρηση σε καθυστέρηση το έργο της ∆ηµοτικής Αγοράς το οποίο πλέον αναµένεται να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2026. Να θυµίσουµε ότι τον Ιούλιο του 2024 ξεκίνησε η τοποθέτηση της σκεπής στη ∆ηµοτική Αγορά Χανίων. Στο σηµείο των εργασιών βρέθηκαν, τότε, ο δήµαρχος και µέλη της δηµοτικής Αρχής, αλλά και τοπικά ΜΜΕ. Νοµίζαµε, τότε, ότι το έργο τελειώνει, αλλά…
-Ο ένας µετά τον άλλον χάνονται αγαπητοί άνθρωποι της πόλης. Χθες, έφυγε από τη ζωή η εκπαιδευτικός Μαρία Φρονιµάκη της οποίας το ενδιαφέρον για την Παιδεία και τη γνώση στους µαθητές ήταν αναµφισβήτητο. Φτωχότερη η εκπαίδευση, φτωχότερος ο κόσµος της γνώσης µε τον θάνατο της Μαρίας.
