«…σας καλώ να σκεφτείτε ό,τι χειρότερο
θα µπορούσατε για τη Χαµάς.
Μετά πολλαπλασιάστε το επί χίλιες φορές: και πάλι δεν θα πλησιάζει στο ελάχιστο την ισραηλινή καταπίεση, τον αφανισµό και τον ξεριζωµό των Παλαιστινίων…»
Γκάµπορ Ματέ
Τελικά τα καταφέραµε… Να συνηθίσουµε το τέρας που έλεγε και ο πάντα επίκαιρος Χατζιδάκις… Όχι µόνο, τη φρίκη του πολέµου, αλλά να παρακολουθεί απαθής η διεθνής κοινότητα τον αποκλεισµό των αµάχων στη Γάζα, µε αποτέλεσµα να πεθαίνουν µικρά παιδιά από έλλειψη τροφής.
Παιδιά που συρρικνώνονται από την πείνα, να γίνονται ζωντανοί νεκροί. Ο ΟΗΕ µας λέει ότι 20% του παιδικού πληθυσµού υποσιτίζεται, γιατί δεν επιτρέπει το Ισραήλ στα 500 µε 600 φορτηγά που περιµένουν φορτωµένα µε τρόφιµα να µπουν στη Γάζα. Το Ισραήλ χωρίς να το κρύβει πλέον, πέρα των βοµβαρδισµών, χρησιµοποιεί τον λιµό ως όπλο µαζικής εξόντωσης.
Αναρωτιέµαι πόσο γρήγορα ξεχάσαµε τους σκελετωµένους του Άουσβιτς και µε πόση ευκολία σβήσαµε το ποτέ και µείναµε µε το ξανά. Η “πολιτισµένη” ∆ύση διαµαρτύρεται µεν διπλωµατικά αλλά µέχρι εκεί. Ο Μακρόν απειλεί να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης, στο οποίο όµως δεν θα υπάρχουν σε λίγο Παλαιστίνιοι να κατοικήσουν. Βεβαίως και η πάλαι ποτέ αποικιοκρατική Αγγλία, που προσέφερε το 1917 µέρος της Παλαιστίνης για να δηµιουργηθεί το εβραϊκό κράτος, διαµηνύει στον Νετανιάχου ότι, αν συνεχίσει τις βαρβαρότητες, θα αναγνωρίσει κι αυτή το κράτος της Παλαιστίνης.
Μια υπενθύµιση: το 1947 µε το 181 ψήφισµα του ΟΗΕ αποφασίζεται η ίδρυση δυο κρατών… οι Παλαιστίνιοι είναι ακόµα στην αναµονή, ενώ το Ισραήλ εκτοπίζει τους εναποµείναντες.
Οι ισχυροί της ∆ύσης λοιπόν, δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται για άµεση κατάπαυση του πυρός, όπως δεν είναι σίγουρο αν και η σκληροπυρηνική Χαµάς την επιδιώκει. Έτσι ο Νετανιάχου συνεχίζει χωρίς ουσιαστικές αντιστάσεις αυτήν τη διπλή βαρβαρότητα:
Βοµβαρδίζει στην ερηµωµένη, πλέον, Γάζα τον άµαχο πληθυσµό.
∆εν επιτρέπει στη διεθνή κοινότητα να προσφέρει ανθρωπιστική βοήθεια, µε αποτέλεσµα να πεθαίνουν από πείνα οι ευάλωτες οµάδες.
Θα έπρεπε να γνωρίζουν, προπάντων οι σκεπτόµενοι Ισραηλινοί, ότι η πολιτική της εθνοκάθαρσης και των εποικισµών που ακολουθούν οι ακροδεξιοί φονταµενταλιστές και η επιβολή της πείνας από τον Νετανιάχου, τροφοδοτεί έναν κύκλο φτώχειας, αστάθειας και βίας. Μιας τυφλής βίας πλέον, που θα την εκµεταλλευτούν οι διάφορες οργανώσεις των ισλαµοφασιστών για να επιβάλλουν τον δικό τους ολοκληρωτισµό του θεοκρατικού κράτους.
Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι το επικίνδυνο επιχείρηµα… της συλλογικής ευθύνης, που τους βόλευε και πρόβαλλαν µέχρι τώρα κατηγορώντας συλλήβδην τον παλαιστινιακό λαό για την επίθεση της Χαµάς, θα το υποστούν τώρα και οι ίδιοι.
Ας µην ξεχνάµε ότι µε αυτό το επιχείρηµα το Γ Ράιχ εξολόθρευε ολόκληρα χωριά. Απ’ ό,τι δείχνουν τα επεισόδια που ξεκίνησαν στη Σύρο και συνεχίστηκαν σε Ρόδο και Κρήτη, αλλά και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης, επανέρχεται η ρατσιστική λογική της συλλογικής ευθύνης, αυτήν τη φορά όµως για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων. Άδικο και επικίνδυνο;
Βεβαίως, γιατί αυτό βολεύει τώρα τον ισλαµικό ολοκληρωτισµό, για να αποµονώσει τον Ισραηλινό λαό συνολικά. Μόνο που θα έπρεπε να τους είχε προβληµατίσει, όταν οι ίδιοι το επικροτούσαν, για τον παλαιστινιακό λαό. Αυτό θα πρέπει να ανησυχεί και τους ∆υτικούς συµµάχους. Γιατί η ύβρις του Ισραήλ στη Γάζα, δηµιουργεί τυφλές προκαταλήψεις εναντίον του προκεχωρηµένου φυλακίου τους στη Μέση Ανατολή.
