Μέρες πονηρές

Καμιά φορά η πολιτική κονιορτοποιεί την ηθική, κεκτημένα ετών υποχωρούν από ψευδεπίγραφα συνθήματα.

Μια υπερδύναμη όπως η Αμερική άκουσε χθες τον κ. Τραμπ να λέει ότι μπορεί και ν’ αμφισβητήσει το αποτέλεσμα των εκλογών… Δήλωση αδιανόητη για τις πολιτικές διδαχές του Ρούσβελτ. Αποσαθρώνεται πρωτίστως το κλίμα εμπιστοσύνης στον άνθρωπο και στις αρχές του.

Η αστάθεια και η τρεπτότητα κολάζουν τη συγκυρία.

Ο “παμφάγος” κ. Ερντογάν μίλησε… για τα “σύνορα της καρδιάς του”. Αρλεκιν η συνθήκη της Λωζάννης; Κόπηκε και το γέλιο πια, αν είχαμε στο παρελθόν όρεξη, να διασκεδάσουμε με τους νερουλούς πομφόλυγες. ΕΙναι τούτες ’δω εποχές βέβαιης αβεβαιότητας;

Καμιά φορά λέω μας αναθρέφουν -πολιτικά- λες και είμαστε μικρά φυτά και αυτοί οι επίμονοι κηπουροί φυτών μπονζάι. Γι’ αυτό ξοδιάσαμε την υπομονή μας.

Ξοδεύτηκαν και οι στιγμές σε “σαμουράι” πολιτικούς καιροσκόπους. Τζογάρουν πάνω στην εσωτερική μας πειθαρχία. Μέχρι πότε;