Οι Ευρωπαίοι ηγέτες, στη δεύτερη μέρα της τελευταίας Συνόδου Κορυφής, όπου συζητήθηκαν οι πειρατικές κινήσεις της Τουρκίας και το ενδεχόμενο να επιβληθούν κυρώσεις, δήλωσαν αιφνιδιασμένοι(!). Βρέθηκαν εξαπατημένοι από την Τουρκία, η οποία είχε δηλώσει, ότι θα τηρούσε τις υποσχέσεις της. Εξεπλάγησαν(!) οι άνθρωποι, λες κι έπεσαν απ’ τον ουρανό και αντίκρυσαν για πρώτη φορά τον Ερντογάν και τους άλλους. Μας εμπαίζουν. Οι Ελληνες και Κύπριοι στη Σύνοδο έχουν μπλοκαριστεί. Εχουν καταλάβει, ότι η γραμμή υπεράσπισης των δικαίων αιτημάτων τους είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Τούτο συμβαίνει κυρίως ένεκα της ουδέτερης στάσης, που τηρεί η Γερμανική Προεδρία, δίδοντας στην Τουρκία περιθώριο χρόνου μέχρι τέλος Δεκεμβρίου, να κάνει, ό,τι θέλει, δηλαδή της παρέχει καρότο χωρίς μαστίγιο.
Επιβεβαιώθηκε, ότι η Ε.Ε. μετά τη Σύνοδο Κορυφής βρέθηκε σε αδιέξοδο. Με την ανεκτικότητά της ήθελε να μην οξύνει τα πράγματα η Αγκυρα, αλλά συνέβη το αντίθετο. Με την κλιμάκωση στη Μ. Ανατολή, στην Ανατ. Μεσόγειο, στη Λιβύη στον Καύκασο, αλλά και με στρατιωτική παρουσία σε Σομαλία, Σουδάν και Νίγηρα, επιδιώκει ο Ερντογάν ανταλλάγματα. Του δόθηκε το δικαίωμα, να δημιουργεί τετελεσμένα, αφού η λίστα Μπορέλ με τις κυρώσεις έχει φύγει απ’ το τραπέζι των Συνόδων Κορυφής της “υποκρισίας”.
Ο Ζοζέπ Μπορέλ, ένας τέως Ισπανός ΥΠΕΞ και τώρα διορισμένος υπατος εκπρόσωπος Εξωτερικών και Πολιτικής Ασφάλειας της Ε.Ε. από 1/12/19, παρουσίασε προφορικώς το περιεχόμενο ενός εγγράφου με επτά μέτρα κυρώσεων κατά της Τουρκίας σε περίπτωση, που συνεχίσει τις παραβατικότητες! Σε ομιλία του θεωρεί την τουρκική επιθετικότητα ιδίως στην Ανατολ. Μεσόγειο, «εξαιρετικά ανησυχητική» και συμφωνεί ότι «οι διαφωνίες πρέπει να επιλύονται βάσει του Διεθνούς Δικαίου».
Οι σύνεδροι δεν έτειναν ευήκοον ους στις τοποθετήσεις των Μητσοτάκη – Αναστασιάδη, ότι πρόκειται για ένα κράτος “ταραξία” στην περιοχή, ώστε να καταδικαστεί με ανάλογες κυρώσεις. Θα ήταν αυταπάτη, να πιστεύουμε, ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο, όταν η Γερμανία διατηρεί στην Τουρκία εργοστασιακές επιχειρήσεις μεγάλης οικονομικής εμβέλειας. Οσον αφορά την Ισπανία που είχε λάβει μέρος στη Σύσκεψη της Μάλτας υπό τον Μακρόν, ήταν ενήμερη και δεν μπορεί να διατείνεται, ότι “δεν γνώριζε, δεν ήξερε”. Είναι δυνατόν να πάει κόντρα στα συμφέροντά της, όταν τροφοδοτεί την Αγκυρα με πάσης φύσεως πολεμικό υλικό, μέχρι όπως λέγεται, που ναυπηγεί ολόκληρο αεροπλανοφόρο τελευταίου τύπου για λογαριασμό της!
Κανείς δεν επιχαίρει, επειδή τα αντανακλαστικά της Ευρώπης είναι απογοητευτικά, ότι κινείται πολύ αργά και ότι ο διπλωματικός αγώνας μας βρίσκει πάντοτε προχώματα. Στο δίλημμα κυρώσεις, ή εμπάργκο προέχει το δεύτερο. Εχει τεθεί από ελληνικής πλευράς, που εξυπηρετεί και τη Γερμανία. Αν τούτο υπερισχύσει θα σταματήσουν οι παραδόσεις πολεμικού υλικού, που θα κοστίσει στον Ερντογάν.
Ωστόσο ας μην υποτιμάμε, ότι το βάρος του ευρωπαϊκού μηνύματος εξακολουθεί να παραμένει σημαντικό. Αν δεν αποτρέψει τις τουρκικές ενέργειες, πρέπει να είμαστε έτοιμοι για το χειρότερο σενάριο, πράγμα, που ο ελληνικός λαός το απεύχεται και να μην άδομεν «των οικιών ημών εμπιπραμένων».
