ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ
Εδώ και καιρό αποτελεί θέµα συζήτησης η ταχύτητα µε την οποία κατασκευάζεται η µεγάλη τουριστική µονάδα στην ανατολική πλευρά της πόλης της Κισσάµου, δίπλα στη θάλασσα.
Μέσα σε δύο χρόνια θα είναι έτοιµη µια πόλη δίπλα στην πόλη. Λίγα µέτρα παρακάτω, στην είσοδο της πόλης, ο χώρος των Λυκείων παραµένει οικόπεδο. Τρία χρόνια µετά τον χαµηλής έντασης σεισµό του 2022 και την κατεδάφιση των κτηρίων λόγω των ζηµιών που υπέστησαν, τίποτα δε φαίνεται να κινείται.
ΕΙΝΑΙ Η ΚΙΣΑΜΟΣ, ΟΧΙ ΤΟ ΑΡΚΑΛΟΧΩΡΙ
Τρία χρόνια µετά, λοιπόν, η Κίσσαµος χαρακτηρίζεται από απαράδεκτες εικόνες: τα ισοπεδωµένα Λύκεια στην είσοδό της πόλης, το Γυµνάσιο λίγο παρακάτω µε την πνιγµένη στις προκάτ αίθουσες αυλή του για τη στέγαση του Γενικού Λυκείου, και τέλος ο καταυλισµός στο Μαύρο Μώλο µε τις προκάτ αίθουσες και εργαστήρια για τη στέγαση του Επαγγελµατικού Λυκείου.
“Εικόνες προσφυγιάς στη σύγχρονη Ελλάδα στον χώρο της παιδείας” θα µπορούσε να είναι ο τίτλος σχετικού φωτορεπορτάζ.
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕ∆ΑΦΙΣΗ ΤΩΝ ΛΥΚΕΙΩΝ
Για την απόφαση της κατεδάφισης των Λυκείων, έχουν ειπωθεί και γραφτεί πολλά, π.χ. για παρεµβάσεις συµφερόντων αλλά και ανελισσόµενων πολιτικών προσώπων.
Η εν λόγω διακίνηση θεωριών είναι εύλογη από τη στιγµή που οι κάτοικοι της περιοχής δεν ενηµερώθηκαν ποτέ υπεύθυνα για το συγκεκριµένο ζήτηµα από τους εκλεγµένους πολιτικούς του τόπου αλλά και τους υπόλοιπους αρµόδιους φορείς. Και ενώ τα ερωτήµατα για τη συγκεκριµένη υπόθεση είναι πολλά: Πώς κρίθηκε (και ενδεχοµένως να ήταν) κατεδαφιστέο ένα από τα νεότερα κτήρια της Κισσάµου, τη στιγµή που κανένα άλλο από τα παλαιότερα κτήρια της περιοχής αλλά ούτε και τα γειτονικά του, δεν υπέστη σοβαρές ζηµιές; Ακόµα και αν η κατεδάφιση αποτελούσε µονόδροµο, πώς είναι δυνατόν να µην αναζητήθηκαν οι ευθύνες για τη σκανδαλωδώς κακή και ελλιπή κατασκευή των κτηρίων;
Ποιοι ήταν οι αµαρτωλοί κατασκευαστές και ποιες οι παρανοµίες και οι αµέλειές τους;
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΕΓΕΡΣΗ
Μόλις πρόσφατα, τρία ολόκληρα χρόνια µετά το σεισµό, ανακοινώθηκε από την Περιφέρεια ότι αναζητείται χρηµατοδότηση για την ανέγερση νέων σχολικών κτηρίων.
Τα ερωτήµατα ξανά πολλά: Για πόσα χρόνια θα ανεχόµαστε η Λυκειακή εκπαίδευση των νέων της Κισσάµου να διεξάγεται στα παραπήγµατα;
Είναι τόσο δύσκολο για ένα κράτος που έχει τόσα έσοδα, και που σύµφωνα µε την κυβέρνηση βρίσκεται σε ισχυρή αναπτυξιακή τροχιά, να µπορέσει να καλύψει άµεσα µε κατεπείγουσα χρηµατοδότηση θεµελιώδεις ανάγκες της κοινωνίας, όπως αυτές που αφορούν τις στοιχειώδεις συνθήκες µόρφωσης των παιδιών µας; Πρέπει άραγε να αποδεχτούµε ως κανονικότητα το κράτος µας, τη στιγµή που λύνει τα χέρια στους επενδυτές και συµβάλει στην επιτάχυνση υλοποίησης κάθε µεγάλης ιδιωτικής πρωτοβουλίας, ανεξαρτήτως τοµέα, κοινωνικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων, να κωλυσιεργεί τόσο προκλητικά στην υλοποίηση ζωτικών έργων για τον τόπο και τους ανθρώπους του;
Αλλά ακόµα και ιδωµένο το ζήτηµα υπό το στενό οικονοµικό πρίσµα της τουριστικής ανάπτυξης: Είναι οι καταυλισµοί προκάτ αιθουσών σχολείων ελκυστικές εικόνες για τον επισκέπτη στην πόλη ή τον περαστικό;
Είναι θετικό για την τουριστική εικόνα της χώρας οι εικόνες αυτές να ταξιδεύουν από τα στόµατα των τουριστών πίσω στη χώρα τους και τελικά σε ολόκληρο τον πλανήτη;
∆ΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ Α∆ΥΝΑΜΙΑ…
Είναι αδύνατο κάποιος να δικαιολογήσει την τόσο µεγάλη δυσκολία του κράτους να βρει τους απαιτούµενους πόρους για την άµεση ανέγερση των νέων σχολείων στην Κίσσαµο.
Μιλάµε για έναν ∆ήµο που συµβάλλει δυναµικά στα τουριστικά έσοδα του νοµού, µε µερικούς από τους πιο ελκυστικούς τουριστικούς προορισµούς παγκοσµίως. Μιλάµε για την περίοδο που η έκτακτη περίσταση του Covid και η δηµιουργία του Ευρωπαϊκού Ταµείου Ανάκαµψης έλυσε τα χέρια όχι µόνο σε πολλές από τις δηµόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις των χωρών αλλά και στην κάλυψη πολλών άµεσων αναγκών τους.
Είναι γνωστό εξάλλου, πως ο προσανατολισµός που δίνεται από τα κράτη στους πόρους του ταµείου βρίσκεται και στην ευχέρεια των εθνικών κυβερνήσεων που υποβάλουν το σχετικό πλάνο στην ΕΕ.
Και επιπλέον είναι γνωστό πως η ίδια η ΕΕ είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη σε θέµατα παιδείας, και δη σε ζητήµατα τόσο ευαίσθητα όσο είναι η σχολική στέγη.
Την ίδια περίοδο που οι καταστάσεις αυτές ταλαιπωρούν τους νέους της Κισσάµου, τους γονείς τους αλλά και τους εκπαιδευτικούς που καλούνται να επιτελέσουν το καθήκον τους υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες, επιδοτήσεις κρατικής προέλευσης αλλά και χαµηλότοκα δάνεια µε κρατική εγγύηση τρέχουν πλουσιοπάροχα σε ξενοδόχους-επενδυτές.
Επιπλέον, οι γνωστές µεθοδεύσεις µε την εµφάνιση υπερτιµολογήσεων, στις οποίες το κράτος και οι µηχανισµοί του συχνά κάνουν τα στραβά µάτια, ανεβάζουν εικονικά τα κόστη κατασκευής, επιτρέποντας στους επενδυτές να εξοικονοµήσουν µεγάλο µέρος των χρηµατοδοτήσεων.
…ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Παρά τους περιορισµούς και τις δυσκολίες που επέφεραν στη χώρα µας η κρίση και τα µνηµόνια, είναι φανερό πως σε µεγάλο βαθµό το έλλειµµα που παρατηρείται σήµερα στην κοινωνική πολιτική και τη στήριξη των βασικών δηµόσιων αγαθών, αυτών της παιδείας, της υγείας και της στέγασης, δεν είναι οικονοµική αδυναµία ή κυβερνητική ανικανότητα αλλά πάγια κυβερνητική επιλογή. Τις περισσότερες φορές ως προτεραιότητα τίθεται η άµεση παραγωγή ιδιωτικού πλούτου µε οποιοδήποτε τρόπο και χωρίς µακρόπνοη στρατηγική, συνήθως µε την καταστρατήγηση οποιουδήποτε ενοχλητικού κανόνα, και πάντοτε εις βάρος άλλων πιο θεµελιωδών και χρονοβόρων αξόνων πραγµατικής οικονοµικής ανάπτυξης. Φυσικά τη µερίδα του λέοντος σε αυτή τη µονοµερή οικονοµική πολιτική που βαφτίζεται από την κυβέρνηση “ανάπτυξη”, έχουν πάντα τα µεγάλα οικονοµικά συµφέροντα και οι λίγοι µεγάλοι επιχειρηµατικοί όµιλοι.
Αλλά το πλέον απογοητευτικό είναι όταν ακόµα και οι αµεσότεροι εκπρόσωποι µας, οι ∆ηµοτικοί ή Περιφερειακοί Αυτοδιοικητικοί, παρεκκλίνουν από τη γραµµή του γενικού συµφέροντος την οποία είναι υποχρεωµένοι να υπηρετούν, δεν υψώνουν φωνές καθαρών απαιτήσεων, και εµπλέκονται σε σχέσεις κοµµατικού ή άλλου συµφέροντος για τις οποίες δεν έχουν καµιά εξουσιοδότηση. Αυτές οι συµπεριφορές υποσκάπτουν την ελπίδα του τόπου για πρόοδο, αφήνοντάς τον να πλέει σε συνθήκες υστέρησης και µιζέριας.
*Ο Γιώργος Μυλωνάκης είναι εκπαιδευτικός
