Λάθος τεχνικές στην ελαιοκαλλιέργεια

Τεχνικές και λύσεις που  μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την παραγωγή του ελαιολάδου και ταυτόχρονα τη μείωση του κόστους καθώς και τα προβλήματα που προκύπτουν από λανθασμένες καλλιεργητικές τεχνικές, οι οποίες ενισχύουν κατά πολύ τη διάβρωση των εδαφών, ήταν θέματα που αναπτύχθηκαν από ειδικούς σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε προχθές το βράδυ  στο Ροδωπού.
Tην εκδήλωση διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος και ο Σύλλογος Κυριών και Δεσποινίδων του χωριού.  Παράλληλα πραγματοποιήθηκε και η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας.
Ο Σύλλογος είχε προσκαλέσει δύο γεωπόνους, οι οποίοι ανέπτυξαν ζητήματα πάνω στην ελαιοκαλλιέργεια.
Μιλώντας στα “Χ.Ν.”, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ροδωπού Κώστας Πατεράκης υπογράμμισε ότι «η ελαιοκαλλιέργεια είναι ένας βασικός πυλώνας ανάπτυξης του χωριού, μαζί με την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία». Ο ίδιος πρόσθεσε ακόμα ότι «οι νέοι του χωριού επιστρέφουν από τα αστικά κέντρα, εγκαθίστανται στο χωριό και ασχολούνται με τη γη των πατεράδων  τους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί θα βοηθήσει τόσο στην οικονομική ανάπτυξη του χωριού όσο και στην αύξηση του πληθυσμού  με νέα παιδιά».

ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Ο Αριστείδης Σταματάκης, γεωπόνος, από το Εργαστήριο Εδαφολογίας  και Φυλλοδιαγνωστικής του Μ.Α.Ι.Χ., ανέπτυξε το θέμα “Η θρέψη της ελιάς σε σχέση με την προστασία του εδάφους”. Μιλώντας στα “Χ.Ν.”, τόνισε ότι «στην περιοχή του Ροδωπού, όπως και σε ποσοστό 80% σε ολόκληρη την Κρήτη, η καλλιέργεια της ελιάς βρίσκεται σε ημιορεινή και ορεινή ζώνη και σε επικλινή εδάφη,  που με εσφαλμένες καλλιεργητικές τεχνικές ενισχύεται κατά πολύ η διάβρωση των εδαφών». Αναφορικά με τους παράγοντες που βοηθούν τη διάβρωση του εδάφους ο κ. Σταματάκης υπογράμμισε ότι «το λανθασμένο όργωμα του χωραφιού (κάθετα προς την κλίση του εδάφους), η εξαφάνιση φυσικής βλάστησης (συνεχόμενοι ψεκασμοί με ζιζανιοκτόνα) και η είσοδος βαριών μηχανημάτων στο έδαφος έχουν σαν αποτέλεσμα την καθίζησή του». «Τρόποι προστασίας από τη διάβρωση είναι η ορθολογική λίπανση (με κόμποστ και κοπριά, μείωση κόστους 60 – 70%), διάφορες καλλιεργητικές τεχνικές, σωστοί χειρισμοί της φυσικής βλάστησης καθώς και η όσο το δυνατό διατήρηση των βαθμίδων (πεζούλες), οι οποίες αναστέλλουν σημαντικά τη διάβρωση του εδάφους», κατέληξε ο κ. Σταματάκης.

ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Aπό την πλευρά του o ομότιμος καθηγητής Δενδροκομίας Τ.Ε.Ι. Κρήτης, γεωπόνος, Σπύρος Λιονάκης αναφέρθηκε σε τεχνικές που μπορούν να εφαρμόσουν στις ελαιοκαλλιέργειες   οι παραγωγοί ώστε να έχουν το μέγιστο της απόδοσης με το ελάχιστο κόστος, τονίζοντας ότι «οι περισσότεροι ελαιοκαλλιεργητές από άγνοια ίσως ή κακή πληροφόρηση δεν εφαρμόζουν τις τεχνικές εκείνες που λειτουργούν προς όφελός τους, με αποτέλεσμα να έχουν μεγάλο κόστος παραγωγής, ενώ και η ποσότητα σε καρπό που παράγουν να είναι μειωμένη καθώς και η ποιότητα του  ελαιολάδου να είναι υποβαθμισμένη. Βάσει κανονισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης τα επόμενα χρόνια όλοι οι παραγωγοί θα πρέπει να αλλάξουν συνήθειες και να στραφούν στη   φιλοπεριβαλλοντική διαχείριση, η οποία επιβάλλει φυσικούς τρόπους καλλιέργειας, σεβασμό στο περιβάλλον, στον καταναλωτή για να έχουμε το  καλύτερο και πιο ποιοτικό αποτέλεσμα». Ο ίδιος υπογράμμισε ότι «ως τώρα οι καλλιεργητές σε ποσοστό 80 – 90% οι δουλειές που εκτελούν είναι προς λάθος κατεύθυνση. Χαρακτηριστικά να αναφέρω ότι το λίπασμα που βάζουν δεν είναι το σωστό καθώς και η ποσότητα, όπως και ο χρόνος που το ρίχνουν στα δέντρα. Επίσης το νερό με το οποίο  ποτίζουν τα δέντρα δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση. Το κλάδεμα επίσης δεν γίνεται όπως πρέπει. Η καλλιέργεια του εδάφους, με τη φρέζα δηλαδή, είναι ό,τι χειρότερο, ιδιαίτερα  όταν καλλιεργούν το χωράφι τον Απρίλιο ή Μάιο, κάνοντας έτσι ζημιά στις ρίζες του δέντρου. Είναι, λοιπόν, άξιο απορίας πώς οι παραγωγοί μας  καταφέρνουν και παίρνουν εισόδημα από τα δέντρα, αφού οι περισσότερες εργασίες που κάνουν είναι λάθος.  Η απάντηση έρχεται στο ότι το δέντρο της ελιάς είναι πολύ ανθεκτικό και παράγει καρπό, παρά τις κακές καλλιεργητικές τεχνικές που εφαρμόζουν οι παραγωγοί».