Τα νούμερα τρομάζουν. Οι καθημερινοί θάνατοι στην Ελλάδα προσεγγίζουν τριψήφιους αριθμούς και η πίεση στο ΕΣΥ είναι ασφυκτική. Φαίνεται πως ακόμα -τόσο εδώ όσο και διεθνώς- δεν έχει βρεθεί ο μίτος που θα μας οδηγήσει στην έξοδο από τον λαβύρινθο της πανδημίας. Οι προβλέψεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για την Ευρώπη μιλάνε για άλλους 700.000 νεκρούς μέχρι την Άνοιξη.
Μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν στις μέρες μας. Τα ξόρκια και οι γητειές ανήκουν στον Μεσαίωνα. Αν υπάρχει μία ελπίδα αυτή θα έρθει μόνο από την επιστήμη. Τα εμβόλια μπορεί να μην είναι πανάκεια -όπως κάποιοι ίσως πίστεψαν όταν παρασκευάστηκαν στα εργαστήρια- όμως είναι τα μόνα ισχυρά όπλα που έχουμε στη διάθεσή μας.
Εμβόλια και φάρμακα (που προστέθηκαν πρόσφατα στη θεραπευτική “φαρέτρα” των γιατρών) είναι η μόνη δυνατότητα που έχουμε για να ξεπεράσουμε συλλογικά ως κοινωνία την πανδημία.
Επιμέρους επιφυλάξεις, ανησυχίες και προβληματισμοί είναι λογικό να υπάρχουν. Όμως αν ζυγιστούν με το δεδομένο της φονικότερης μέχρι σήμερα πανδημίας του 21ου αιώνα, η οποία μετράει έως τώρα πάνω από 5 εκατομμύρια νεκρούς, αυτές μοιάζουν επουσιώδεις.
Μακάρι να είχαμε την πολυτέλεια του χρόνου για εξαντλητικές συζητήσεις, που θα μπορούσαν να φλερτάρουν ακόμα και με το παράλογο. Δεν το έχουμε όμως.
Τρέχουμε πίσω από τον χρόνο. Σε μια κούρσα θανάτου.
Ακριβώς έτσι