Η «Νέα Αριστερά», το φιλοευρωπαϊκό κόµµα… του κ. Αλέξη Χαρίτση, έντεκα βουλευτές του οποίου αποσπάστηκαν απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ και πίσω απ’ την οποία κρύπτεται ο κ. Τσακαλώτος, έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν µπορεί ν’ ασκήσει καµία επίδραση στην πολιτική του τόπου και ως εκ τούτου να αδυνατεί να συµβάλλει στην αλλαγή των δυνάµεων στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Θα επρόκειτο µόνο σε θαύµα να συγκεντρώσει το όριο εισόδου στις εκλογές και να επιβιώσει ως κόµµα στο κοινοβούλιο.
Οι δηλώσεις του προέδρου της Νέας Αριστεράς, ότι «στους κρίσιµους καιρούς που ζούµε απαιτούνται τολµηρές ενωτικές απαντήσεις», αναφέρονται στα κόµµατα της αντιπολίτευσης, αλλά και σε «ώτα µη ακουόντων» ολίγων στελεχών του κόµµατος του. Οµιλεί για δηµιουργία ‘‘Λαϊκού Μετώπου’’ αλλά υπάρχουν εκ των έσω διαφωνούντες, χωρίς ανταπόκριση για συνεννόηση. Λένε «όχι» στην επιστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύουν ότι θα είναι µια ανακολουθία, µία «τεχνητή συγκόλληση», αλλά επιζητούν διευρυµένο διάλογο, τον οποίο µερικοί παράγοντες βλέπουν ως ανεπιτυχή αντιγραφή και αποµίµηση του ‘‘Λαϊκού Μετώπου στην Ελλάδα’’ το οποίο τίθεται για πρώτη φορά µεταπολεµικά.
Έχει αποσυντεθεί η πολιτική στη χώρα µας. Η Ν.∆. οµιλεί για επιτυχίες και το ‘‘Εθνικό Σχέδιο Ανάκαµψης και Αναθεώρησης ”Ελλάδα 2.0”’’. Στο ΠΑΣΟΚ κυριαρχούν δύο γνώµες. Αµφιταλαντεύονται πορευόµενοι µε σαθρά επιχειρήµατα αυταπατώµενοι ότι είναι εν δυνάµει το κόµµα που θα αντικαταστήσει τη Ν.∆. στην εξουσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ µε την ‘‘Επιτροπή Καταστατικού’’ για τις λειτουργικές αλλαγές, αλλά οι εκκλήσεις του πέφτουν στο κενό. Το Κ.Κ.Ε. «περί άλλα τυρβάζει», ενώ η ‘‘Πλεύση Ελευθερίας’’ δεν απασχολεί τα στελέχη και το ακροατήριο των άλλων κοµµάτων, θεωρουµένης της δηµοσκοπικής ανόδου της σε σύµπτωµα προσωπικής συµπάθειας, λόγω προσβολής του προσώπου της Προέδρου της.
Όλοι αυτοί στ’ αριστερά της «µείζονος» και της «ελάσσονος αντιπολίτευσης που κληρονόµησαν» τ’ «απόνερα» του άλλοτε κραταιού ΣΥΡΙΖΑ, δεν τα «βρίσκουν» µέχρι σήµερα, ούτε φαίνεται να τα βρουν, γιατί δεν µπορούν ή δεν θέλουν.
