Ο πλανήτης βρίσκεται εδώ και χρόνια στα όρια της καταστροφής, γιατί πολύ απλά οι κυβερνήσεις παγκοσμίως αδιαφορούν για τη διάσωσή του, και μάλλον προτιμούν να χρησιμοποιούν την τεχνολογία για άλλους λόγους.
Η λεγόμενη κλιματική αλλαγή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απόρροια των καταστροφικών πολιτικών για τη διάσωση του φυσικού περιβάλλοντος που δεν συνοδεύτηκαν ποτέ από αυστηρό περιορισμό των ρυπογόνων πηγών ενέργειας.
Ολα τα υπόλοιπα περί αποφάσεων μετά από παγκόσμιες συσκέψεις για την κλιματική αλλαγή δεν είναι παρά βελόνα στα άχυρα, πέραν του ότι οι συναντήσεις αυτές συνήθως γίνονταν και γίνονται περισσότερο για λόγους εντυπωσιασμού.
Ας μην κόπτονται λοιπόν για το κλίμα οι παγκόσμιοι ρυπαντές που έκαναν και κάνουν το κάθε τι, για να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Μαζί με αυτούς ας μην διαλαλούν και οι κυβερνήσεις πως κάνουν ότι περνά από το χέρι τους, για να διασώσουν ότι έχει απομείνει.
Δυστυχώς, αυτό που φαντάζει ως λύση στα πλάνα τους είναι διατάξεις και διατάγματα με αυστηρότατες ποινές για όσους ρυπαίνουν με ένα απλό σκουπίδι ή πλαστικό μπουκάλι, αφήνοντας σταθερά έξω τις μεγαλοβιομηχανίες και τα τοξικά απόβλητά τους.
