«Υπάρχουν άνθρωποι τόσο εγωκεντρικοί που πιστεύουν πως αν κλείσουν τα µάτια τους, ο κόσµος θα πάψει να υπάρχει».
Λακρουά
Οι άνθρωποι δεν γεννιούνται εγωιστές και εγωκεντρικοί, αλλά γίνονται. Όλα ξεκινούν από µια οικογένεια ή έναν γονιό ο οποίος δεν ενδιαφέρεται για το πώς θα εξελιχθεί αυτό το πλάσµα το οποίο έφερε στον κόσµο. Αρέσκεται στο να υπάρχει σε µια κοινωνία και να λειτουργεί µε ένα δεδοµένο µέσο όρο ή απλά να υπάρχει χωρίς καµία προσπάθεια. Ένα από τα αποτελέσµατα της αδιαφορίας ή της κακής διαχείρισης των καταστάσεων που προκύπτουν µέσα στην καθηµερινότητα είναι και η δηµιουργία εγωκεντρικών ανθρώπων. Και ενώ ο εγωκεντρισµός µπορεί να είναι ένα φυσιολογικό στάδιο στην ανάπτυξη των παιδιών, όταν παραµένει και υποβοηθάτε, τότε προκαλεί πολλά προβλήµατα στην ενήλικη ζωή ενός ανθρώπου. Η φιλοσοφική έννοια του εγωκεντρισµού δηλώνει την τάση να βλέπει κανείς τα πράγµατα µόνο από τη δική του οπτική γωνία, θεωρώντας τον εαυτό του ως το κέντρο του κόσµου και δίνοντας υπερβολική σηµασία και έµφαση µόνο στα δικά του συναισθήµατα, ιδεές και σκέψεις. Ουσιαστικά είναι η αδυναµία ενός ανθρώπου να κατανοήσει τον άλλον άνθρωπο, να µπει στη θέση του άλλου και να λάβει υπ’ όψιν του ότι κι αυτός έχει ανάγκες οι οποίες µπορεί να είναι διαφορετικές από τις δικές του. Η σχέση του µε τον Θεό επίσης, υποβαθµίζεται αφού λειτουργεί ακόµα και εκεί ο εγωκεντρικός χαρακτήρας του επικεντρώνοντας τα πάντα γύρω από τον εαυτό του, υπολογίζοντας και αξιολογώντας µόνο τη δική του ανθρώπινη εµπειρία αδιαφορώντας για όλους και όλα όσα βρίσκονται γύρω του. Οι εγωκεντρικοί άνθρωποι που συναντούµε στον δρόµο µας καθηµερινά, που είναι µέλη των οικογενειών µας, που είναι φίλοι µας και συνεργάτες, εύκολα πια είναι αναγνωρίσιµοι. Αυτοί που σκέφτονται µόνο τι θα εξυπηρετήσει εκείνους αδιαφορώντας εάν αυτό το ίδιο πράγµα θα βλάψει θα πληγώσει ή ακόµα και θα σκοτώσει τον άλλον άνθρωπο.
Αυτή τη στιγµή εάν κοιτάξουµε γύρω µας, θα δούµε ένα τεράστιο ποσοστό εγωκεντρικών ανθρώπων οι οποίοι λειτουργούν σε µια κοινωνία που τους επιβραβεύει και τους βοηθά να γίνουν ακόµα χειρότεροι. Και αυτό συµβαίνει γιατί η θυµωµένη και δικαιολογηµένη αντίδραση των υπολοίπων, τους εξωθεί ακόµα περισσότερο στα άκρα του εγωκεντρισµού τους και µε ένα τρόπο τους επιβεβαιώνει. Πέφτοντας σε αυτήν την παγίδα, συνήθως πολύ αργά ανακαλύπτουν την πλάνη στην οποία έχουν πέσει και γίνονται θύµατα του ίδιου τους του εαυτού και των ανθρώπων που έχουν γύρω τους. Όλα όσα µας ενοχλούν στην καθηµερινή µας ζωή, όπως συµπεριφορές στις παρέες µας, στους συναδέλφους µας, στον δρόµο κατά τη διάρκεια της οδήγησης, στη βόλτα µας ή όταν βρεθούµε σε µια ανάγκη, είναι αποτέλεσµα συµπεριφοράς τέτοιων ανθρώπων που βρίσκονται στον δρόµο µας. ∆υστυχώς, δεν µπορούµε να κάνουµε τίποτα για αυτό, γιατί απλά το παράδειγµα µας, ή οι υποδείξεις µας, θα τους κάνουν χειρότερους και όχι καλύτερους. Οπότε η αποµάκρυνση και η συνειδητοποίηση της κατάστασης είναι η σωστότερη αντιµετώπιση.
