Κάνε μου λιγάκι like…

–  Σου κάνουν like στο facebook; με ρώτησε ο Κώστας.
Ωπ! μπερδεύτηκα· συγκέντρωσα τις δυνάμεις μου και σκέφτηκα πως κάπως έτσι με αξιολογούν.
Θυμούμαι στα δικά μου τα χρόνια που λέγαμε:
– Do you like mamzel the Greece? (Σας αρέσει η Ελλάδα δεσποινίς;)
Ηταν το δικό μας like στον εξευρωπαϊσμό μας που καμάρωνε στις παραλίες μαζί με τα “καμάκια”.
Ηταν γραφτό ένα like να τα μπουρδουκλώσει και σήμερα τα πράγματα, τις συμπεριφορές, την αντίληψή μας για τους συνανθρώπους μας.
Ωραίο το facebook δεν λέω, μα μην συνθλιβούμε το μέτρημα των like…
Τέλος πάντων (ή τεσπά που λέει ο Νώντας), κάθε εποχή και η δική της κοινωνική φυσιογνωμία.
Το internet είναι εδώ, κομμάτι μιας αληθινής και μιας κίβδηλης ζωής.
Αμα λάχει παίζει και πρωτεύοντα πολιτικό ρόλο.
Ετσι οικειοποιούμαστε ένα αχανή δημόσιο χώρο, χωρίς σύνορα, χωρίς κοινωνικά μοντέλα, με μια υποψία διείσδυσης που κάποτε ίσως ανεβαίνει και μοιραία.
Ετσι είναι αυτό το 2017, μάλλον έτσι θά ’ναι και το 2018.
Μου ξαναλέει ο φίλος μου:
– Εγώ του έκανα like μέχρι και στη γάτα του κι αυτός ούτε μια φορά!
Εστω, μόνο μια φορά…
Κρίμα την χαρά.