■ Συνήθως όµως οι ∆ιεθνείς Συνθήκες αποτυπώνουν την υπάρχουσα πολεµική πραγµατικότητα
Πολύ σωστά οι ελληνικές πολιτικές δυνάµεις διακηρύσσουν την πίστη τους στο ∆ιεθνές ∆ίκαιο, το απαραβίαστο των συνόρων και τον απόλυτο σεβασµό στην εθνική κυριαρχία των κρατών. ∆εν ξεχνούµε άλλωστε ότι δίπλα µας βρίσκεται η Τουρκία, µια αναθεωρητική και επεκτατική δύναµη µε µεγάλη γεωπολιτική ισχύ.
Το λάθος των αναλυτών στην ιστορία του πολέµου Ρωσίας-Ουκρανίας, µετά την εισβολή της Ρωσίας, είναι ότι βλέπουν µόνο τη µικρή εικόνα των γεγονότων και χρησιµοποιούν µόνο την επαγωγική µέθοδο ανάλυσης.
Απαραίτητο είναι να ξεκινήσουµε και ανάποδα, από τη µεγάλη εικόνα, από ψηλά, αναλύοντας τα προβλήµατα που αντιµετωπίζουµε.
Στην πολυµερή συνάντηση των ηγετών ΗΠΑ, Ουκρανίας και Ευρώπης, στην Ουάσιγκτον, στο οβάλ γραφείο και δίπλα από αυτό, µε πρωτοβουλία του προέδρου Τραµπ, στο βάθος της αίθουσας καθόταν σε µια πολυθρόνα ο Σι Πιγκ, ο πρόεδρος της Κίνας. Κανείς δεν τον έβλεπε αλλά όλοι αισθάνονταν την παρουσία του. Στην πολιτική, εξάλλου, πολλές φορές, τα σηµαντικά πράγµατα δεν λέγονται και ούτε φαίνονται αµέσως οι συνέπειές τους.
Ο Ζελένσκι µπορεί να πληρώσει ακριβά τον χάρτη του Τραµπ µε τα κατεχόµενα εδάφη της Ουκρανίας από τη Ρωσία. Ίσως αυτός ο χάρτης προανήγγειλε περίπου το περιεχόµενο της διευθέτησης του εδαφικού προβλήµατος στην αναµενόµενη συµφωνία µεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.
Ο εµφανιζόµενος ως ειρηνόφιλος Τραµπ, πράγµα σηµαντικό, δεν ξεχνά, του το θυµίζουν και οι συνεργάτες του, ότι η Αµερική χρωστά µεγάλα χρηµατικά ποσά στην Κίνα, που κατέχει µεγάλο µέρος από τα οµόλογα των ΗΠΑ. ∆εν ξεχνά επίσης ότι, τα τελευταία χρόνια, η πρόοδος της Κίνας στην τεχνολογία και την οικονοµία είναι ασύλληπτη. Πέραν της Ταϊβάν η Κίνα δεν είναι επεκτατική. Στηρίζεται στις δυνατότητες της τεχνολογίας και της οικονοµίας της.
Τα κινεζικά προϊόντα, µε το χαµηλό τους κόστος, έχουν καταλάβει τις αγορές σε παγκόσµιο επίπεδο, από τα βιοτεχνικά µέχρι τα βιοµηχανικά προϊόντα και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Οι δασµοί του Τραµπ δεν φαίνεται να σταµατούν αυτήν την καταιγίδα, ενώ αυξάνουν τον πληθωρισµό και στις ΗΠΑ.
Η πιθανή ισχυρή συµµαχία µεταξύ Κίνας και Ρωσίας προβληµατίζει πολύ την Αµερική. Η παγκόσµια ισορροπία τα παλαιότερα χρόνια στηριζόταν στην ισορροπία του τρόµου µεταξύ ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης. Το µήλον της έριδος µεταξύ ΗΠΑ και Κίνας είναι η Ρωσία, µε το τεράστιο µέγεθος, τις πολύτιµες γαίες και την πολύ µεγάλη γεωπολιτική ισχύ.
Ο Πούτιν αποδεικνύεται πολύ σκληρός και ικανός διαπραγµατευτής για µια πιθανή συµφωνία Ρωσίας-Ουκρανίας, έχοντας επίγνωση της διεθνούς θέσης της Ρωσίας, που επανήλθε µε µεγάλη δύναµη στο διεθνές πολιτικό προσκήνιο και τη διεθνή πολιτική σκακιέρα. Βεβαίως και χρειάζεται για το αγαθό της παγκόσµιας ειρήνης µια νέα παγκόσµια ισορροπία µεταξύ των µεγάλων δυνάµεων.
Έτσι εξηγείται µε βάση τα διεθνή συµφέροντα η µεγάλη αγάπη του Τραµπ προς τον Πούτιν. Οι µεγάλες δυναµεις κρατούν για τον εαυτό τους τη δική τους αυθαίρετη ερµηνεία του διεθνούς δικαίου, το οποίο επικαλούνται µόνο εναντίον των άλλων. Έχουν τον έλεγχο και επιζητούν το µονοπώλιο των πυρηνικών όπλων.
Ο Τραµπ δεν µιλά µόνο για εγγυήσεις ασφαλείας υπέρ της Ουκρανίας, αλλά και για εγγυήσεις ασφαλείας και υπέρ της Ρωσίας και τον αποκλεισµό της Ουκρανίας από τη δυνατότητα να µπει στο ΝΑΤΟ. Ο Τραµπ µιλά για ανακατανοµή εδαφών µεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Πράγµατι, το ΝΑΤΟ, παρά τις αντίθετες απόψεις ακόµη και της αµερικανικής διπλωµατίας, απλώθηκε άµετρα στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.
Οι ΗΠΑ και η Ρωσία φαίνεται να έχουν ήδη συµφωνήσει για την τύχη της Ουκρανίας, αδιαφορώντας και για τις αντιδράσεις της «αδύναµης», όπως είναι, Ευρώπης. Ο Πούτιν επικαλείται το δίκαιο του ισχυροτέρου και τα αποτελέσµατα στο πολεµικό πεδίο.
Βαδίζουµε µε κάποιους «καλλωπισµούς» σε µια συµφωνία Ρωσίας-Ουκρανίας µε αποτύπωση, εν πολλοίς, της κατάστασης στο πολεµικό πεδίο.
Ποιος επανέφερε την εφαρµογή του ∆ιεθνούς ∆ικαίου στην Κύπρο, το µοναδικό ευρωπαϊκό κράτος που κατέχεται από τον βάρβαρο Αττίλα, µετά βέβαια την προδοσία της χούντας;
Υπάρχει ένα δίδαγµα, που όλοι οι σοβαροί άνθρωποι το αποδέχονται. Στο τέλος, µε όλες βέβαια τις προηγούµενες δηµιουργηθείσες συνθήκες, ο κάθε λαός, το κάθε κράτος πολεµά µόνο του στο πεδίο. Μπορεί ορισµένες φορές, όπως συµβαίνει στην Ουκρανία, να βοηθούν από µακριά οι σύµµαχοι.
Γι’αυτό, πολύ σωστά η Ελλάδα έχει ανάγκη από ισχυρές ένοπλες δυνάµεις, ξοδεύοντας βέβαια ένα µεγάλο µέρος του εθνικού της εισοδήµατος για τον εξοπλισµό της. Ήδη η Τουρκία µετέχει στην προσπάθεια ενίσχυσης της αµυντικής ικανότητας της Ευρώπης, ενώ κατέχει τη µισή Κύπρο!!
Η επιστολή της Μελάνιας, της πρώτης κυρίας των ΗΠΑ, προς τον Πούτιν, για να τον επηρεάσει υπέρ της ειρήνης και της προστασίας των αµάχων, είναι χρήσιµη και επίκαιρη.
Να προσέχουµε τη Μελάνια, γιατί αυτή τη στιγµή είναι ο µόνος άνθρωπος στον κόσµο που µπορεί να κοντράρει στα ίσια τον Τραµπ, όπως στη νέα ορκωµοσία του που τον εµπόδισε µε το καπέλο της να τη φιλήσει.
Το ότι όµως η Μελάνια δεν βρήκε µια άλλη ευκαιρία να στείλει µια παρόµοια επιστολή στον Νετανιάχου δεν δείχνει ειλικρινή ευαισθησία για όλους τους ανθρώπους, για τον ανθρώπινο πόνο. Άλλωστε ταυτίζονται τα συµφέροντα του Τραµπ και του Νετανιάχου και των ισχυρών οικονοµικών ισραηλινών παραγόντων στις ΗΠΑ, κι ας χαρακτηρίζει ο ΟΗΕ και τα όργανά του τα όσα συµβαίνουν στη Γάζα, µε τα χιλιάδες παιδιά και τους αµάχους που σκοτώθηκαν και πέθαναν από πείνα, ως εγκλήµατα πολέµου. Ακόµα και Ισραηλινοί πολιτικοί κατηγορούν τον Νετανιάχου.
Κάποτε κάποιοι δακρύζαµε βλέποντας στο θέατρο ή στο σινεµά το Ηµερολόγιο της Άννας Φρανκ. Τώρα δακρύζουµε για αυτά που συµβαίνουν στη Γαζα.
Ο πρόεδρος Τραµπ, πρόεδρος µιας τόσο µεγάλης και ισχυρής χώρας όπως οι ΗΠΑ, εχυδαιολόγησε κατά των προηγουµένων Αµερικανών προέδρων των ΗΠΑ, Μπάιντεν και Οµπάµα, µπροστά στους ηγέτες των ξένων κρατών. Αυτοί οι ηγέτες όµως, Μπάιντεν και Οµπάµα, ήξεραν και διατύπωναν το ότι µόνο µε τη δηµιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών στην Παλαιστίνη θα εµπεδωθεί η ειρήνη στη Μέση Ανατολή.
Πρέπει κάποτε οι διεθνείς αναλυτές να µας απασχολούν λιγότερο µε τα θέµατα αισθητικής, τα κοστούµια των οµιλητών και το ύψος του σώµατος των πολιτικών.
Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να µαθαίνουν την αλήθεια για να λυτρωθούν, όσο πικρή και να είναι αυτή η αλήθεια. Γιατί µόνο έτσι, µόνο τότε, µπορεί να είναι ενηµερωµένοι πολίτες, να κρίνουν πιο αντικειµενικά και µε µεγαλύτερη ψυχραιµία.
*Ο Σήφης Μιχελογιάννης
είναι πρώην βουλευτής Χανίων
