Τα καταστήµατα των ΕΛΤΑ στην ύπαιθρο των Χανίων τείνουν να γίνουν είδος προς… εξαφάνιση. Ανάλογη η κατάσταση και µε τις τράπεζες, τους κοινωφελείς οργανισµούς.
Θεσµοί, όπως η δικαιοσύνη, συµπτύχθηκαν στην πρωτεύουσα του νοµού… και αν αυτό αφορά λίγους, τι να πούµε για τα παλιά γεωργικά γραφεία, τις σχολικές µονάδες, τα περιφερειακά ιατρεία;
∆οµές απαραίτητες προκειµένου να υπάρξει µια στοιχειώδης αποκέντρωση, να δηµιουργηθούν κίνητρα να παραµείνει κάποιος στην ύπαιθρο χειµώνα – καλοκαίρι, να δοθεί µια “ανάσα” σε χωριά και οικισµούς που τώρα βρίσκονται µεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.
Και αν ακόµη κάποια κεφαλοχώρια κρατάνε αυτό, έχει να κάνει µε την εύκολη πρόσβαση τους στην πόλη των Χανίων ή στην τουριστική τους ανάπτυξη που υπερπολλαπλασιάζει τον πληθυσµό τους για 6-7 µήνες τον χρόνο.
Η πλειονότητα των οικισµών στον ορεινό, ηµιορεινό αλλά σε κάποιες περιοχές και στον πεδινό χωρικό όγκο του Νοµού, “ζει” ουσιαστικά µόνο από το δεύτερο δεκαπενθήµερο του Ιουλίου µέχρι το τέλος Αυγούστου, όταν επιστρέφουν οι µετανάστες του εξωτερικού και όσοι την εποχή της µεγάλης αστυφιλίας έφυγαν για το “κλεινόν άστυ”.
Τι από όλα τα παραπάνω φαίνεται να απασχολεί το ελληνικό πολιτικό σύστηµα, τους φορείς εξουσίας; Αν κρίνουµε από τις πρωτοβουλίες και τις σχετικές δράσεις… κυριολεκτικά τίποτα! Αρκεί οι ψηφοφόροι να ρίχνουν το φακελάκι στην κάλπη, είτε αυτό είναι στο χωριό, είτε στην πόλη, είτε σε λίγο µε επιστολική ψήφο.
Και η “αποψίλωση” στην ύπαιθρο των Χανίων συνεχίζεται…
Μικρές αγγελίες
