Κύριε διευθυντά,
γράφει ο φιλόσοφος Βιττγκεστάιν ότι οι δυσνοήσεις και παρεξηγήσεις στον βίο μας προέρχονται από τη λάθος χρήση των λέξεων και εργασία του σκεπτόμενου ανθρώπου είναι να τις αναλύσει.
Χρησιμοποιούμε π.χ. τη λέξη “τραπέζι” και κάποιος μπορεί να ’χει στο μυαλό του ένα “στρογγυλό τραπέζι”, ενώ κάποιος άλλος ένα “παραλληλεπίπεδο τραπέζι”. Ετσι ξεκινούν οι δυσνοήσεις.
Στην περίπτωση του βιβλίου του καθηγητή H. Richter οι αμυνόμενοι πολίτες της Κρήτης κατά τη γερμανική εισβολή το 1941 ονομάζονται παρτιζάνοι (Partisan) και στη μετάφραση του βιβλίου αυτού “αντάρτες”.
Ούτε η λατινικής προέλευσης λέξη μα ούτε η ελληνική δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια!
Στο γερμανικό λεξικό Duden (ετυμολογία των λέξεων, τόμος 7) ως παρτιζάνος (Partisan) αναφέρεται ο “οπλισμένος αντιστασιακός μαχητής στην εχθρική ενδοχώρα”. Προϋπόθεση, λοιπόν, είναι να έχει καταληφθεί μια περιοχή από ξένα στρατεύματα και να δημιουργηθεί αντιστασιακή ομάδα, η οποία πολεμά τον κατακτητή.
Δημιουργείται ομάδα (λατινικά pars, partis, ιταλικά partigiano). Αλλά και στα ελληνικά:
Ο “αντάρτης” προέρχεται από το “αντ-αίρω”, είναι ο στασιαστής, που κάνει στάση, στασιάζει ενάντια στην εξουσία. Το “επαναστάτης” είναι μετάφραση του “Re-volutionaer” και δεν είναι καθ’ αυτό λέξη ελληνική, στασιαστής είναι το σωστό.
Κατά την εισβολή των υπό ναζιστική εξουσία γερμανικών στρατευμάτων οι πολίτες που πολέμησαν εναντίον τους δεν ήταν σε καμία περίπτωση “αντάρτες”, αφού δεν είχε κατακτηθεί η Κρήτη ακόμη.
Ηταν οπλίτες, δηλαδή πολίτες που πήραν τα άρματα για να αμυνθούν ενάντια στον εισβολέα.
Η λέξη “οπλίτης” προέρχεται από αναγραμματισμό της λέξεως “πολίτης” (Ο-πλίτης). Και δείχνει το αυτονόητο της ελληνικής κοσμοθέασης!
Κάθε πολίτης οφείλει εν καιρώ πολέμου να προτάξει το “ο” μπροστά από το “π” και να μεταβληθεί σε μαχόμενο υπερασπιστή των πατρώων εδαφών!
Οσο για τον “ιπποτικό” πόλεμο (ο ίδιος ο Richter βάζει τα εισαγωγικά) σελ. 439 δεν μπορούσε το ιπποτικό πνεύμα του πρωσικού στρατού να ανυπακοήσει στο ναζιστικό πνεύμα που εξουσίαζε το στράτευμα.
Αν αυτό έγινε σε κάποιες περιπτώσεις, αποτελεί εξαίρεση. Οι απάνθρωπες εκτελέσεις πολιτών πριν 77 χρόνια (1939) κατά την εισβολή στην Πολωνία έδειχναν προς τα πού πάει η δουλειά.
Φιλικά
Κωνσταντίνος Κ. Κνιθάκης
