ΘΥΜΟΥΜΑΙ εκείνα τα χρόνια στα Χανιά που αναβαθμίστηκε η περιοχή του Κουμ Καπί. Το ενετικό λιμάνι έπαιρνε τη φυσική προέκταση που του άξιζε, η πόλη “απλωνόταν” δίπλα στη θάλασσα, η μέρα και η νύχτα των Χανίων γέμισαν ζωή.
ΤΟΤΕ ήταν ένα στρατηγικό εγχείρημα που έτυχε της ανταπόκρισης που προσδοκούσαν όλοι οι Χανιώτες. Κατ’ ουσίαν αξιοποιήθηκε μια επιλογή… Οσο τα χρόνια περνούσαν το Κουμ Καπί “έτρεχε” μαζί με τα ελλείμματα και τους πλεονασμούς της πόλης των Χανίων. Οι βίοι ήταν παράλληλοι, αλλά και ασύμβατοι, μόλις διαπιστώθηκαν οι λειτουργικές ανεπάρκειες.
ΑΝ ΤΟ ενετικό λιμάνι είναι ένα “σώμα”, το Κουμ Καπί είναι ο “βραχίονάς” του.
ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ υποπτεύομαι θα την επισκέπτεστε συχνά – πυκνά. Οπότε αυτόματα θ’ ανακύπτουν στα μάτια σας και οι ανάγκες παρεμβάσεων. Αυτά φαίνονται διά γυμνού οφθαλμού. Είναι εξαιρετικής σημασίας για την παραλιακή ζώνη των Χανίων να μπορέσει να διεκταθεί. Ν’ “απλώσει”.
ΕΛΠΙΖΩ ότι σε αυτή την κατεύθυνση εργάζεται η Δημοτική Αρχή.
