Την Κυριακή 23 Νοέμβρη 2016 η Περιβαλλοντική ομάδα του Λυκείου Σούδας επισκέφτηκε τον Κουρνά Αποκορώνου στα πλαίσια του προγράμματος “Περπατώ και ανακαλύπτω τα μονοπάτια του τόπου μου”.
Στόχος μας ήταν να πεζοπορήσουμε στη “Στράτα του Αζίλακα”, μια εξαιρετικού κάλλους διαδρομή που αναδείχτηκε τα τελευταία χρόνια από τον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού. Ξεκινήσαμε από την πάνω πλατεία του χωριού και κατευθυνθήκαμε νότια περνώντας μέσα από πλακόστρωτα δρομάκια έχοντας ως οδηγό τον καθηγητή μας κ. Γεώργιο Ζυμβραγουδάκη, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Κουρνά. Μια ευχάριστη έκπληξη μας περίμενε καθ’ οδόν. Συναντήσαμε τυχαία στην άκρη του χωριού το γηραιότερο άνθρωπό του, τον κ. Λεωνίδα Μεντάκη ηλικίας 92 ετών, ο οποίος με συγκίνηση μας διηγήθηκε ιστορίες για το χωριό, για το δάσος που, για βιοποριστικούς λόγους, επισκεπτόταν ως παιδί και μας μίλησε για την Εθνική Αντίσταση την περίοδο της Γερμανικής κατοχής. Βγαίνοντας από τον οικισμό αντικρίσαμε την καταπράσινη κοιλάδα με τις ελιές αλλά και τις κατάφυτες με πλατάνια, βελανιδιές και πρινάρια, ρεματιές της. Σε αυτό το περιβάλλον βρίσκεται και το εξωκλήσι του Αη Γιάννη, ένα χιλιόμετρο νότια του χωριού, όπου κάναμε την πρώτη στάση μας. Στη συνέχεια ο χωματόδρομος ανέβαινε τους πρόποδες του βουνού συναντώντας τη χαμηλή , θαμνώδη βλάστηση με ποικίλους καφέ-κόκινους και πράσινους χρωματισμούς με το θυμάρι και το φλισκούνι να αφήνουν τις ευωδιές τους, λες σαν καλωσόρισμα στο πέρασμά μας. Ηταν μια θαυμάσια μέρα με τον ήλιο να λούζει το τοπίο και την ανάσα να γίνεται έντονη μέχρι να φτάσουμε στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής μας. Εκεί, στη σκιά ενός μεγάλου δέντρου, ο Πολιτιστικός Σύλλογος είχε μεριμνήσει για να μας προσφέρει νερό κι εμείς είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τη μαγευτική θέα που απλωνόταν γύρω μας. Νότια δέσποζε ο ορεινός όγκος της Δαφνομαδάρας, με τις φαλακρές κορυφές να υψώνονται στα ουράνια. Στο Βορρά, μπροστά μας, ξεκινούσαν οι ρεματιές, κι όσο κατέβαιναν, η βλάστηση στις πλαγιές τους ορθώνονταν και πύκνωνε. Με φόντο το Κρητικό πέλαγος, σε δυο χιλιόμετρα μπροστά μας ο Κουρνάς, στο βάθος ο Καβρός, παραδίπλα τα Δράμια και στα δεξιά της ρεματιάς, στο διπλανό λόφο, ο Κάστελος, όλα σαν σε ζωγραφιά που λες και μπορούσες να τ’ αγγίξεις απλώνοντας το χέρι.
Η συνέχεια ήταν μια κατηφορική πορεία, αφήνοντας τον χωματόδρομο και ακολουθώντας ένα μικρό μονοπάτι, που μας οδήγησε με τη βοήθεια κατατοπιστικών πινακίδων στο δάσος του Αζίλακα. Ενα εντελώς διαφορετικό τοπίο, με πυκνή βλάστηση, όπου κυριαρχεί το δέντρο του αζίλακα -ένας αειθαλής δρυς ο μοναδικός στην Ευρώπη στο είδος του που ξεπερνά σε ύψος τα 20 μέτρα- και εκτείνεται και στις δυο πλαγιές της ρεματιάς. Ακολουθήσαμε προσεκτικά το διακριτό επικλινές και σκιερό μονοπάτι -οι ακτίνες του ήλιου σχεδόν δεν φτάνουν στο έδαφος- για περισσότερο από μισή ώρα. Ενα υπέροχο τοπίο που, περπατώντας το, είχαμε την αίσθηση πως η φύση μας διηγείται το δικό της παραμύθι. Οσοι ασχολούνται με την πεζοπορία, θα το λατρέψουν.
Ξανασυναντώντας το χωριό, επισκεφτήκαμε την Βυζαντινή εκκλησία του Αη Γιώργη, κτισμένη τον 11ο αιώνα και αναπαλαιωμένη πριν λίγα χρόνια από την Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων που ανέδειξε και τις εξαιρετικές αγιογραφίες.
Η εκδρομή μας ολοκληρώθηκε στην κάτω πλατεία του χωριού, όπου και μας περίμενε και πάλι ο Πολιτιστικός Σύλλογος. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τον πρόεδρο Μπερικάκη Μιχάλη και το μέλος Ψαρουδάκη Γιώργο για την υποδοχή, την στήριξη, το ενδιαφέρον και τη γενναιόδωρη φιλοξενία που μας επεφύλαξαν.
Για μας δεν ήταν μόνο μια απλή ψυχαγωγική εκδρομή αλλά και μια πλούσια βιωματική εμπειρία με τους περιβαλλοντικούς, ιστορικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς του τόπου μας.
