Κόσµος λιγοστός, οι πολιτικοί – αυτοδιοικητικοί και οι εκπρόσωποι των φορέων παρόντες από καθήκον και για την απαραίτητη φωτογραφία και το video για τα προσωπικά τους social media, οι δηµοσιογράφοι στo πλαίσιo της επαγγελµατικής τους εργασίας. Έτοιµοι και αυτοί… να την κάνουν γρήγορα-γρήγορα για ένα τροχαίο ατύχηµα, ένα οποιoδήποτε γεγονός που “πουλάει” περισσότερο.
Όσο για τους ντόπιους, πολλές φορές ορισµένοι δεν κάνουν τον κόπο να σηκωθούν από την καρέκλα του απέναντι καφενείου, ενώ το συνεργείο που εργάζεται για τη κατασκευή της διπλανής κατοικίας συνεχίζει απτόητο ακόµα και όταν παίζονται οι εθνικοί ύµνοι, όταν ζητείται ενός λεπτού σιγή…
Οι εκδηλώσεις σε πλατείες, ηρώα, µνηµεία για τη Μάχη της Κρήτης, την πιο ένδοξη στιγµή της σύγχρονης ιστορίας του νησιού, θα έπρεπε να αποτελούν για όλους µας πρώτα και κύρια ευκαιρία για περισσότερη σκέψη. Λέµε σκέψη, γιατί ο σεβασµός, η ευγνωµοσύνη, η ταπεινότητα θα έλθουν ως αποτέλεσµα της λειτουργίας αρχικά του εγκεφάλου και στη συνέχεια των χτύπων της καρδιάς.
Ίσως τότε να µετράµε περισσότερους παρόντες από απόντες, ανθρώπους που έρχονται γιατί το θέλουν, όχι γιατί το απαιτεί το πρωτόκολλο, προσκυνητές στη µνήµη των ηρώων και όχι του φακού του κινητού για τη selfie…